پژوهشهای هنری او در ابتدا به هنر کلاسیک غرب و مکتب هایی مانند امپرسیونیسم، فوویسم، هنر آبستره و ...معطوف شد، اما طولی نکشید که اندیشه آموزشی اش وی را به سوی کاربرد هنر برای کودکان و نوجوانان سوق داد.
پس از تالیف کتاب "هنر در کودکستان" در سال ۱۳۴۲ به برگزاری نمایشگاه های متعددی از آثار نقاشی کودکان و نوجوانان اقدام کرد.
از سال ۱۳۴۶ فعالیتهای هنری محمدی به سمت مجسمه سازی و کار بر روی گنجینه فرهنگی هنری ایران در مارلیک، املش و لرستان گرایش یافت.
این هنرمند در سال ۱۳۵۶ برای تحصیل در دوره دکترای تاریخ هنر به دانشگاه سوربن رفت و در سال ۱۳۵۸ پس از بازگشت به ایران کتاب "روش تدریس هنرهای تجسمی" را نگارش کرد.
محمدی در ۱۸ اسفند ۱۳۶۳ از دنیا رفت.