او پس از پایان دوران دبستان، به هنرستان هنرهای زیبای پسران رفت. همزمان با تحصیل، در اداره آمار عمومی مشغول به کار شد و سال ۱۳۴۰ از هنرستان دیپلم گرفت و سپس در دانشکده هنرهای تزیینی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
این هنرمند در سال ۱۳۴۷ موفق به دریافت درجه فوق لیسانس در رشته معماری داخلی و نقاشی تزیینی شد. او در سال۱۳۴۹، برای فراگیری لیتوگرافی و انواع چاپ به فرانسه سفر کرد.
پیلارام همواره در پی به تصویر کشیدن نمادهای اصیل ایرانی بوده است. در کارهای اولیهاش مُهرهایی را که در قدیم به جای امضا از آن استفاده میکردند، بزرگ نمایی کرد و زمینهای کتیبه گونه به وجود آورد و در آن نمادهای مذهبی مانند علم و پنجه، را با اشکال هندسی درآمیخت.
او با علاقه و توجه به هنرهای سنّتی ایرانی، نظیر کاشیکاری و در مسیر یافتن راههای نو برای «ترکیب بندی» های جدید و دریافت این مطلب که خط فارسی - به ویژه نستعلیق - در تلفیق با نقاشی ویژگی ممتازی به تابلوها میبخشد، به آموختن خطاطی در انجمن خوشنویسان پرداخت و سپس مدتی در آنجا تدریس کرد. از آن پس، خط دستمایه اصلی آثار او شد.
میتوان پیلارام را از این منظر از پیشگامان نقاشیخط در ایران دانست.
پیلارام با کاربرد خط در نقاشی، به خطاطی نیز شکل نوینی بخشید.
او در سال ۱۳۴۱ با تنی چند از هنرمندان دیگر، مکتب سقاخانه را - که شیوهای اصیل و بر پایه اعتقادات و نمادهای مذهبی و ایرانی بود - در نقاشی و مجسمهسازی بنیان نهادند.
او در سومین و چهارمین دو سالانه تهران ( ۱۳۴۳ ش، ۱۳۴۵ ش) شرکت کرد و برنده مدال شد.
پس از آن کارهای او و دیگر هنرمندان مکتب سقاخانه به دوسالانه ونیز فرستاده شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.
موزه هنرهای مدرن نیویورک هم یکی از آثار او و آثار چند تن دیگر از هنرمندان این مکتب را خریداری کرد.
پیلارام، سال ۱۳۵۳ با هنرمندانی چون مرتضی ممیز، مارکو گریگوریان، غلامحسین نامی و... «گروه آزاد» را تشکیل داد. این گروه چهار سال فعالیت داشت و چندین نمایشگاه از آثار نقاشان ایرانی در شهرهای مختلف دنیا برپا کرد.
تابلوهای رنگ و روغن پیلارام با ساختاری محکم خلق شده است.
خطوط، حرکاتی آهنگین دارند که با تکرار یک حرف به وجود میآیند و ادغام خطوط سیاه و ضخیم و سفید و نازک و ترکیب آنها با عنصر خط در آثار او نوعی وحدت به وجود میآورد.
سایر فعالیتهای او ساخت مجسمههای بزرگ برنزی و پیکرههای عظیم چوبی به صورت حجمهایی تشکیل یافته از خط بود.