او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در سال ۱۳۰۸ به هنرستان صنایع مستظرفه رفت (بعدها این هنرستان، کمالالملک خوانده میشد) و رشته مینیاتور و تذهیب را برای آموزش برگزید.
پس از چندی در سال ۱۳۱۹ در رشته مینیاتور با درجه ممتاز فارغالتحصیل شد.
وی در همین رشته در مدت شصت سال کار بیش از دو هزار عکس، نقاشی و تذهیب ساخته است.
استاد زاویه چگونگی و ساخت رنگهای طبیعی کارهای خود را مرهون دو استاد خود هادی تجویدی در مینیاتور و علی درودی در تذهیب میداند.
استاد یکی از سرآمدان تذهیبنگار کلامالله مجید است و در این زمینه کار کرده است و چندین قرآن را تذهیب نموده است.
وی در تذهیب شیوهای خاص داشت و از رنگهایی خاص استفاده میکرد.
وی در بین سالهای ۱۳۲۷ -۱۳۲۶ ریاست موزه هنرهای ملی را بر عهده گرفت و در همین دوران به منظور برگزاری نمایشگاه های متعدد به خارج از کشور سفر کرد و در این فرصت از اکثر موزههای بزرگ جهان دیدار به عمل آورد و موفق به اخذ مدال طلا در رشته مینیاتور از نمایشگاه بینالمللی بروکسل و نشان هنر از وزارت فرهنگ و هنر و دیپلم "گراندپری" شد.
وی در سال ۱۳۳۹ بازنشسته شد و در کارگاه شخصی خود به انجام کارهای هنری پرداخت.
از آثار برجسته او میتوان "خسرو و شیرین"، "نمایی از قصر سلیمان"، "هفت گنبد بهرام"، "چوگانبازی هنرمندان در دربار شاهعباس" را نام برد.
آثار این نقاش در موزه هنرهای ملی حفظ می شود.
این تذهیب نگار قرآن در ۱۱ تیر ۱۳۶۹ به علت سکته مغزی درگذشت.
