تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ - ۰۸:۲۶

مهدی محمدی: اهل تورینو است،‌ تابه‌حال بیشتر از بیست جایزه معتبر بین‌المللی برده. 49 ساله و شغل اصلی‌اش نجاری است.

 این‌ها مشخصات پائولو دالپونته، کاریکاتوریست ایتالیایی است که دو سال پیش به ایران آمد و از آن به بعد، عضو یک گروه کاریکاتور ایرانی به نام شیر اوژن شد.

دالپونته که به جز یک دوره کوتاه آموزشی، تحصیلات آکادمیکی در زمینه هنر ندارد،‌  تقریباً هر سال به یک کشور دعوت می‌شود و حال و هوای متفاوت کارهایش به خوبی، آن‌ها را از بقیه آثار یک نمایشگاه متمایز می‌کند.

دالپونته با ترکیب عناصر تصویری آشنا، موقعیت‌های غریبی خلق می‌کند و تجربه تازه‌ای از اشیا و تصاویر را پیش چشم بیننده می‌گذارد.

هفته پیش، دومین نمایشگاه گروه شیر اوژن در خانه کاریکاتور به پایان رسید. این ششمین نمایشگاه این گروه بود. طی این شش نمایشگاه، کاریکاتوریست‌های معتبر بین‌المللی مانند  والنتین دروزنین، پائول کنستانتین، الکسی تالمینوف و... دعوت گروه را برای ارائه کارهایشان  پذیرفته‌اند و جالب است که در تمام موارد آن‌ها اصل کارهایشان را برای نمایش فرستاده‌اند.

درحال‌حاضر، حمیدرضا مسیبی، مرتضی آذرخیل، بهزاد ریاضی، محسن رسول‌اف و پائولو دالپونته، اعضای اصلی گروه شیر اوژن را تشکیل می‌دهند.

متوجه خشونت این کتاب‌خوران هستید؟

کاریکاتوریست‌ها زیاد با سوژه آدمی که دارد غرق می‌شود، ور رفته‌اند و معمولا چیزهای متنوعی هم به طرف غریق پرت می‌شود، اما این یکی دیگر، آخر غرابت و گنگی است؛ موس!

 فوتبال در ماهی‌تابه. این یکی دیگر ثابت می‌کند که فوتبال در ناخودآگاه طراح سوررئالیست ایتالیایی جا خوش کرده

انگار  سینما کتاب را چلانده 

 ترکیب دو تا نشانه که به لحاظ فرم بصری شبیه هم هستند، ولی به لحاظ حسی کاملا متضادند؛ منظور همان تضاد آزادی، پر و پروانه با دستبند و زندان است. 

 

وقتی یک نفر اهل تورینو و بچه محل یوونتوسی‌ها باشد هر کار کند نمی‌تواند بی‌خیال توپ و فوتبال شود البته ضربدر روی شیشه هشداردهنده است و ظاهرا باید از توپ حذر کرد. شاید این توپ آزمایش‌اش را جواب داده و گذاشته‌اندش کنار یا این‌که...  

وضعیت غافلگیرکننده‌ای است. این‌که درست از دل یک تخم‌مرغ، نه یک موجود که یک  درخت کاج، بیرون بزند، آدم را یاد تجارب سوررئالیست‌ها در نقاشی می‌اندازد.