از همان کودکی با دوتار انس گرفت و به دلیل آشنایی عمیق مادرش با مقام های منطقه و نوازندگی دوتار و به خاطر علاقه زیادش به آن، بیش از 45 سال این ساز را نواخت.
حضور در جشنوارههای مختلف موسیقی فجر و جشنواره موسیقی نواحی ایران و اجرا در مراسم بزرگداشت زندهیاد عباس معارف، که به موسیقی او بسیار علاقه داشت، و نیز انتشار دو آلبوم از سوی انتشارات ماهور و انتشارات انجمن موسیقی ایران از جمله کارهای او به شمار میرود.
او همچنین در سال های میانی دهه هفتاد با همکاری موسسه رسانه های تصویری آموزش دوتار نوازی را در چند کاست تصویری انجام داد.
سرور احمدی از معدود نوازندگانی بود که تمرکزش را بر نوازندگی ساز دوتار قرار داد و به تمام فنون دست راست از قبیل اقسام زخمه و پیچ (پیچ ملایم و پیچ شکسته و پیچ حرکتی و دو پیچ و پس پیچ) و نیز اقسام فنون دست چپ و انحای آن از قبیل اقسام پرده لخشانک و پرده دزدک، ممارست و تبحر کامل دارد.
سرور احمدی چند مقام جدید نیز ساخته است که از آن میان میتوان به سودای گل و فراق و وداع اشاره کرد و به برخی از مقامهای گذشته نیز اوجهای جدیدی افزوده است که به عنوان مثال میتوان مقام دل شیدا و سرحدی مرحبا و معراج نامه را نام برد.
سرور احمدی برخی از مقامهای پیشین را با پنجههای بسیار متنوع نواخت که به بسط و گسترش مقام منجر شده است که به عنوان نمونه میتوان از مقام شاه زمان نام برد. او یکی از پنج نفری بود که به عنوان نماینده موسیقی شرق و جنوب خراسان انتخاب شد و در خارج از کشور نیز چندین بار برای اجرای برنامههای مختلف دعوت شده است.
سرور احمدی علاوه بر نواختن ساز ، در ساخت ساز دو تار هم دستی چیره دارد و از جمله سازندگان شناخته شده ساز دو تار خراسان به شمار میرود و سازی هم که عمدتا با آن مینوازند به تاسی از ساز درویشخان ، قلندر نام گرفته است.
یک ماه قبل از درگذشت سروراحمدی پزشکان متوجه دو تومور بدخیم در سرش می شوند که به دلیل ضعف بدنی و پیشرفت سریع بیماری
او روز دوشنبه 29 خرداد ،همزمان با مبعث رسول اکرم(ص) ب و زمانی که. در آمبولانسی به طرف تربت جام در حرکت بود ،درگذشت.