زردچوبه از نظر طب قدیم ایرانی دارای خاصیت گرم و خشک است و برای استفاده درمانی می‌توان آن را مانند چایی دم کرد و نوشید.
زردچوبه دارای خواص متعددی از جمله تمیز کردن کبد و کمک به درمان یرقان است و امروز در بازار دارویی کانادا و آمریکا به صورت کپسول مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مخلوط یک قاشق غذاخوری زردچوبه و یک قاشق انیسون ( بادیان رومی یا رازیانه رومی ) و سرکه برای درمان یرقان بسیار مفید است، ضمن این که گرفتگی و انسداد صدا را رفع می‌کند.
اگر دندان درد دارید، زردچوبه را بجوید تا درد را تسکین دهد. زردچوبه بهترین داروی ضد تورم است.
برای خشک کردن زخم‌ها و رفع درد آنها می‌توان گرد خشک زردچوبه را روی آنها ریخت، زردچوبه بادشکن، تصفیه کننده خون، تب بر و انرژی زاست.
از زردچوبه برای درمان کمر درد پشت درد و سینه درد، اسهال و اسهال خونی به صورت دم کرده نیز استفاده می‌شود.
درمان رماتیسم و سل یکی دیگر از فواید زردچوبه است ضمن این که می‌توان برای درمان التهاب لثه، زردچوبه را دم کرده و آن را قرقره کرد.
زردچوبه در هندوستان، چین و نقاط حاره‌ای زمین می‌روید. از کنار برگ‌های غلاف در ساقه، شاخه‌های کوچک و استوانه‌ای شکل ضخیمی خارج می‌شود که به صورت مورب در زمین فرو رفته و هر یک ایجاد ریشه می‌کند که به طور مداوم پایه‌های جدیدی به وجود می‌آورند.
قسمت مورد استفاده این گیاه ساقه زیرزمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین تمیز کرده و ریشه‌های آن را جدا می‌کنند و در آب جوش قرار می‌دهند و پس از تمیز کردن به مدت چند روز آن را خشک می‌کنند.
زردچوبه رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد، بوی آن معطر و طعم آن تلخ است.
ترکیبات شیمیایی زردچوبه
زردچوبه دارای اسانسی مرکب از اسیدهای والرینیک، کاپرلیک و فلاندون است و همچنین دارای سابی نین، سینئول، بورنئول و الکل تورمرول و ماده کورکومین بوده که رنگ زرد زردچوبه به علت همین ماده کورکومین است.
مضرات استفاده از زردچوبه
با تمام مزایای گفته شده باید اشاره کرد که زیاده روی در مصرف زردچوبه برای قلب مضر است اما اگر با لیمو ترش استفاده شود اثرات مضر آن خنثی می‌شود.