ما با سنی‌ها زندگی می‌کنیم و مشکلی هم نداریم. ولی وهابی‌ها کج می‌فهمند. می‌گویند: جشن و سوگواری بدعت است. چون اینها خیال می‌کنند، قرآنی هستند من یک جمله‌ای از قرآن بگویم. جمعی نزد حضرت عیسی آمدند و گفتند: «أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَهً مِنَ السَّماء» (مائده/114)، یک غذایی از آسمان بیاید، «تَکُونُ لَنا عیداً» ما این را عید می‌گیریم، «لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» (مائده/114) یعنی در طول تاریخ می‌گوییم: آن روز، عید است. آیا واقعاً وجود حضرت علی مائده آسمانی نیست؟ اگر یک مائده آسمانی ارزش این را دارد که عید تاریخ شود، وجود اولیای خدا به اندازه یک مائده آسمانی نمی‌ارزد؟
2 - یاد اولیای خدا، ذکر ایّام‌الله. قرآن می‌گوید: «وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ‌الله» (ابراهیم/5) پیغمبر مسئولیت داری ایام‌الله را زنده کنی. ایام‌الله روزی است که خدا یا حق را زنده کند یا باطل را محو کند. مثل روز فرار شاه! مثل فتح خرمشهر. هر زمانی باطل سرنگون شود یا حق جلوه کند می‌شود آن روز را ایام‌الله گفت. روز تولد اولیای خدا، ایام‌الله است.
3 - شباهت‌های حضرت علی(علیه‌السلام) با قرآن کریم. پیغمبر فرمود: «عَلِیٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِی» (بحارالانوار/ج22/ص476) قرآن و علی لحظه‌ای از هم جدا نمی‌شوند. هر دومایه هدایت هستند. قرآن «هُدی لِلْمُتَّقینَ» است. راجع به امیرالمؤمنین هم داریم: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ» (رعد/7) روایت داریم که پیغمبر منذر است و علی هادی است.
هر دومعصوم هستند. راجع به قرآن داریم «لا یَأْتیهِ الْباطِلُ» (فصلت/42) راجع به علی‌بن ابی طالب و سایر اهل‌بیت(ع) می‌فرماید: «یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» (احزاب/33) یعنی ذره‌ای لغزش در اینها نیست. درباره قرآن یک آیه می‌گوید: «وَ الْقُرْآنَ الْعَظیمَ» (حجر/87) درباره امیرالمؤمنین فرمود: «مَا لِلَّهِ آیَهٌ أَکْبَرُ مِنِّی وَ لَا لِلَّهِ مِنْ نَبَإٍ عَظِیمٍ أَعْظَمُ مِنِّی» (بحارالانوار/ج36/ص1) برای خدا نیست. آیه‌ای بزرگ‌تر از علی.
4 - علم قرآن نزد حضرت علی(علیه‌السلام). در قرآن داریم «وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ» (انعام/59) همه‌‌چیز در قرآن هست. حضرت فرمود: «وَ عِلْمُ هَذَا الْکِتَابِ عِنْدَهُ» (بحارالانوار/ج35/ص429)، علم آن نزد من است.
5 - وظیفه پیامبران، آدم ساختن نه عالم ساختن. چرا امیرالمؤمنین انرژی هسته‌ای را کشف نکرد؟حضرت علی چیزی ساخت که بشر عاجز است. امروزه بشر همه‌‌چیز ساخته، اما خودش را نساخته است. انبیا آمدند آدم درست کنند. امام از قول استادش نقل کرد: «عالم شدن چه آسان، آدم شدن محال است.» اول ظرف را بشوی، بعد درونش شیر بریز. قرآن اول می‌گوید: «یُزَکِّیهِمْ» بعد می‌گوید: «وَ یُعَلِّمُهُمُ» (آل‌عمران/164)، آدمی که اخلاقش فاسد است، هرچه باسوادتر باشد، خطرناک‌تر است. راجع به قرآن داریم: «بَحْرٍ لَا یُدْرَکُ عُمْقُه، لَا تَفْنَی غَرَائِبُهُ، وَ لَا تَنْقَضِی عَجَائِبُه» (بحارالانوار/ج30/ص40) قرآن دریایی است که دست به عمقش نمی‌رسد. امیرالمؤمنین می‌فرماید: «فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الْأَرْض» من اطلاعات آسمانی‌ام بیش از اطلاعات زمینی‌ام است. بارها فرمود: «سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی» (بحارالانوار/ج30/ص670) تا من را از دست نداده‌اید هرچه می‌خواهید بپرسید.
5 - کفر به طاغوت، شرط ایمان به خدا. «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی» (بقره/256) اگر به طاغوت کفر ورزیدید، ایمان دارید و به ریسمان محکم چنگ زده‌اید. راجع به علی هم داریم: «هُوَ حَبْلُ‌الله الْمَتِینُ وَ عُرْوَتُهُ الْوُثْقَی» (بحارالانوار/ج17/ص210) ریسمان محکم میان بندگان و خدا علی است.