در نوجوانی به عنوان مدیر داخلی روزنامه اختر شمال به فعالیت مطبوعاتی پرداخت و پس از ورود به دانشگاه تبریزبه عنوان دانشجوی ادبیات، در سال 1333 لیسانس ادبی گرفت و موفق به احراز مدال درجه اوّل فرهنگ شد.
او در سال 37 وارد دورة دکتری ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد و از محضر استادانی چون: بدیع الزمان فروزانفر، مدرّس رضوی، ملک الشعرا بهار، سعید نفیسی، ابراهیم پورداوود بهره برد و پس از کسب درجة دکتری، به عنوان عضو هیئت علمی گروه ادبیات دانشگاه تبریز، در کنار یار دیرینش زنده یاد دکتر سید منوچهر مرتضوی، مشغول تدریس و افاضه گردید.
اين ادیب، محقق و مصحح و استاد دانشگاه تبریز یکی از آخرین بازماندگان نسل استادان کهن دانشکدة ادبیات دانشگاه تبریز بود. تحقیقات ایشان در حوزههای متنوع ادبی و تاریخی، به ویژه در دو حوزة حافظ پژوهی و بررسی فرهنگ و زبان کهن مردم آذربایجان، از جایگاه بسیار برجسته و دارای اهمیت بود.
دکتر عیوضی، به خاطر تصحیح دیوان حافظ، در سال 1377 موفق به دریافت جایزة کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد و در سال 1385 به پاس تألیف کتاب ارزشمند «حافظ برتر کدام است؟!» جایزة مهم «قلم زرّین » را دریافت نمود.
تصحیح دیوان همام تبریزی، تألیف کتاب «چهرة ابلیس در متون اسلامی و ادبیات فارسی» (چاپ نشده)، نگارش چندین مقالة معتبر در حوزههای وسیع ادبی به ویژه زبان و فرهنگ دیرین مردم آذربایجان،منظومه "راز خاموش"(مجموعه اشعار استاد) از جمله آثار باقی مانده از ایشان است.
آخرین مقالة دکتر عیوضی، تحت عنوان «فهلویات مغربی» (سندی نویافته از زبان مردم آذربایجان) در کتاب با قافلة شوق (ارج نامة دکتر محمدعلی موحّد) در دانشگاه تبریز منتشر شد.
در میان چهرههای برجستة حوزة تحقیقات زبان و ادب فارسی، به ویژه نسل پیشین مردان کهن دانشکدة ادبیات دانشگاه تبریز، نام دکتر رشید عیوضی، به عنوان بقیة السلف استادان و یکی از آخرین یادگاران ادیبان پرصلابت روزگار ما، از جایگاه بسیار مهمی برخوردار است و باید گفت تتبعّات تأثیرگذار و تحقیقات ارزشمند ایشان در حوزههای گستردة ادبی، به ویژه حوزه «تصحیح دیوان حافظ»، سالیان دراز، چون چراغِ روشنی، راهنمای محققّان و پژوهشگران در این حوزة پرسنگلاخ خواهد بود.
دکتر رشید عیوضی از رهگذر پشتکاری عظیم، تمام لحظات عمر خود را، صرف اندیشیدن به فرهنگ غنی اسلام و کوشش در راهِ تعالیِ هویّت اصیل اسلامی و احیای مآثر ایرانی کرد و طی سالیان دراز، با کوششی وصف ناپذیر، در راه ارائه نسخهای اصیل و قابل اعتماد از دیوان حافظ، گام سپرد.
درس های دکتر رشید عیوضی در دانشکدة ادبیات دانشگاه تبریز، موجب پرورش شاگردان بسیاری در حوزه زبان و ادبیات فارسی شد که آن شاگردان، خود، اینک در زمرة استادان برجستة شعر و ادب فارسی در سراسر ایران اسلامی به شمار میآیند.
دورة کوتاه ولی پربار مدیریت ایشان در نشریة دانشکدة ادبیات دانشگاه تبریز، به عنوان قدیمی‌ترین مجلّة دانشگاهی ایران، مقالات بسیار سودمند و پژوهش‌های اصیل و ماندگاری را در حوزة زبان و ادبیات فارسی، به ویژه مطالعات مربوط به متون کهن ادبی و بررسی فرهنگ و زبان کهن آذربایجان، برای نسل امروز و پویندگان راه حقیقت به یادگار نهاده است.
- منبع: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی