علت اصلی ابتلا به این بیماری همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد اما آنچه مشخص است عوامل ژنتیکی بیشترین تأثیر را در بروز آن دارند. متأسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد و طول درمان آن با توجه به وسعت بیماری متفاوت است. درهرحال مبتلایان به این بیماری باید تمام تلاش خود را برای کنترل و تسکین علائم این بیماری انجام دهند. مواد غذایی متعددی هستند که باعث کاهش علائم پسوریازیس یا همان بیماری صدفی می‌شوند. علاوه بر این برای کنترل این بیماری لازم هست که از مصرف برخی مواد غذایی التهاب زا پرهیز کرد.
در این مطلب شما را در جریان مواد غذایی مناسب و نامناسب برای کنترل پسوریازیس قرار می‌دهیم. لطفاً با ما همراه باشید.
ماهی چرب باعث کاهش التهاب می‌شوند
ماهی‌های چربی مانند ماهی آزاد، ساردین، ماهی خال‌مخالی، ماهی کولی و غیره حاوی ترکیبات مفیدی برای تسکین علائم بیماری پسوریازیس هستند. باید بدانید که پسوریازیس در نتیجه‌ی شکست عملکرد درست سیستم ایمنی بدن بروز می‌کند. این بیماری باعث افزایش تکثیر سلولی پوست شده و در نتیجه‌ی آن فلس‌ها و پوسته‌های ملتهبی روی پوست قرمز و خشک قسمت‌های مختلف بدن بروز می‌کند. امگا 3 ها اسیدهای چرب غیراشباع هستند که در این ماهی‌های چرب وجود دارند و با التهاب مقابله می‌کنند.
در نتیجه می‌توانند با التهاب‌های حاصل از این بیماری نیز مقابله کرده و علائم آن را تسکین دهند. توصیه می‌کنیم هر هفته حتماً دو مرتبه ماهی‌های چرب میل کنید. می‌توانید ماهی خام (به شرط تازه بودن)، کنسروی، بخارپز یا کباب شده میل کنید و از امگا 3 های موجود در آن نهایت استفاده را ببرید.
هویج: آنتی‌اکسیدانی قوی
نتایج بررسی‌های متعدد نشان می‌دهد که مصرف مواد غذایی سرشار از بتاکاروتن می‌تواند باعث کاهش علائم پسوریازیس شود. در بین این مواد غذایی می‌توان به گوجه‌فرنگی، هویج، اسفناج، کدو، سیب‌زمینی شیرین، زردآلو، جعفری و هر ماده‌ی غذایی رنگی حاوی پیش ساز ویتامین A اشاره کرد. این مولکول‌های طبیعی خواص آنتی‌اکسیدانی بالایی دارند و از بافت‌های بدن به‌ویژه پوست مراقبت می‌کنند. بهتر است بدانید که یک عدد هویج می‌تواند نیاز دو تا سه روزه‌ی بدن را به این ترکیبات مغذی تأمین کند. اما اگر از بیماری پسوریازیس رنج می‌برید این میزان مصرف را افزایش دهید و به‌طور روزانه و مرتب از این مواد غذایی میل کنید.
هر روز یک مشت گردوی برزیلی میل کنید
گردوی برزیلی سرشار از سلنیوم است که برای عملکرد خوب مولکولی در بدن نقش دارد. این مولکول که به‌طور طبیعی آنتی‌اکسیدان است «گلوتاتیون پراکسیداز» نام دارد. این مولکول عنوان اصلی‌ترین آنتی‌اکسیدان سلول‌های بدن را دارد و از این سلول‌ها در برابر مولکول‌های آسیب‌رسان رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.
نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهند این مولکول در بدن افرادی که از پسوریازیس رنج می‌برند به مراتب کمتر است. در نتیجه احتمال می‌رود که ارتباطی بین کمبود گلوتاتیون پراکسیداز و احتمال ابتلا به پسوریازیس وجود داشته باشد. برای افرادی که دچار پسوریازیس هستند مصرف روزانه یک مشت گردوی برزیلی توصیه می‌شود. از دیگر منابع غذایی سلنیوم می‌توان به ماهی ریشدار، ماهی تن، غذاهای دریایی، جگر، کنجد، تخمه آفتابگردان و غیره اشاره کرد.
از زردچوبه غافل نباشید
زردچوبه حاوی ماده‌ای به نام کورکومین است. رنگ زرد و طلایی این ادویه به دلیل وجود همین ترکیب است. زردچوبه به دلیل دارا بودن خواص ضدالتهابی شهرت زیادی دارد. بسیاری از افرادی که از بیماری پسوریازیس رنج می‌برند اعلام کرده‌اند که با مصرف زردچوبه ضایعات پوستی‌شان تسکین پیدا کرده است. نتایج برخی از پژوهش‌های علمی نیز نشان می‌دهد که زردچوبه تأثیر مثبتی روی این بیماری پوستی دارد. اما به نظر می‌رسد که نیاز به پژوهش‌ها و بررسی‌های زیادی در خصوص رسیدن به نتایج قطعی‌تر وجود دارد. اما بااین‌حال مصرف زردچوبه هیچ ضرری نخواهد داشت و توصیه می‌کنیم که روزانه از این ادویه‌ی خوش‌رنگ و پرخاصیت استفاده کنید.
این مواد غذایی باعث تشدید علائم پسوریازیس می‌شوند
هر ماده‌ی غذایی که مصرف می‌کنید تأثیر خود را روی بدن به جا می‌گذارد؛ بخصوص اگر دچار مشکل خاصی باشید که باید وسواس بیشتری در انتخاب غذا داشته باشید.
توصیه می‌کنیم که تا حد امکان مصرف گوشت‌های قرمز پرچرب و محصولات لبنی را محدود کنید. به خاطر اینکه چربی‌های موجود در این مواد غذایی باعث بروز التهاب در بدن بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌شود.
لازم است که مصرف امگا 6ها را نیز کاهش دهید. این ترکیبات که به‌عنوان‌مثال در روغن آفتابگردان وجود دارند نیز امکان بروز التهاب در بدن را افزایش می‌دهند.
فراموش نکنید که کاهش وزن و کنترل آن تأثیر زیادی در بهبود بیماری دارد.
در نهایت اینکه افرادی بوده‌اند که با در پیش گرفتن تغذیه‌ی سالم و مصرف بیشتر غذاهای طبیعی و گیاهی از این بیماری نجات یافته‌اند. بهتر است صبور باشید و روند درمان را رها نکنید. بدون نظر پزشک مصرف هیچ دارویی را قطع نکنید. اگر با مصرف داروها بیماری عود کند و یا مشکلی پیش بیاید حتماً بلافاصله پزشک را در جریان قرار دهید.
منبع: تبیان