به گزارش آسوشیتدپرس این دپارتمان روز چهارشنبه 10 ژوئن (20 خرداد) رأی داد که این پیشنهاد در اجلاس «هیئت سلامت شهر» نیویورک مطرح شود که همه رستوران‌های زنجیره‌ای یک نماد شبیه نمکدان بر روی منوها در نزدیکی فراورده‌هایی که حاوی نمک بیش‌ازحد توصیه‌شده روزانه هستند، افزوده شود. این حد توصیه‌شده 2300 میلی‌گرم سدیم یعنی حدود یک قاشق چای‌خوری نمک است.
اکنون یک دوره اظهارنظر عمومی دراین‌باره شروع می‌شود و رأی نهایی دراین‌باره ممکن است تا همین سپتامبر آینده داده شود و تا ماه دسامبر این هشدارها روی منوها قرار داده شوند.
مصرف بیش‌ازحد سدیم باعث افزایش خطر فشارخون بالا می‌شود که به‌نوبه خود به حمله قلبی و سکته مغزی می‌شود. آمریکاییان به‌طور میانگین حدود 3400 میلی‌گرم سدیم در روز مصرف می‌کنند؛ فقط یک‌دهم آمریکاییان از اصول راهنمایی یک‌دهم قاشق چای‌خوری در روز پیروی می‌کنند.
اگر این پیشنهاد تصویب شود، نیویورک به نخستین شهری در آمریکا بدل می‌شود که این برچسب‌های هشدار را در رستوران‌ها به کار می‌گیرد.
دکتر سونیا آنجل، معاون کمیسیونی دپارتمان سلامت و بهداشت روانی شهر نیویورک می‌گوید، حتی اقلامی که سالم به نظر می‌رسند، مانند سالاد، می‌توانند حاوی سدیم بیشتری نسبت به حد توصیه‌شده باشند.
برخی از اعضای هیئت پیشنهاد کرده‌اند که بیشتر از یک برچسب هشدار ایجاد شود: یکی برای اقلامی که نمکشان بالاتر از حد توصیه‌شده روزانه است و دیگری برای اقلامی که نیمی از مقدار حد توصیه‌شده روزانه را دارند.
آنجل می‌گوید: «یکی از چالش‌ها تعیین میزان اطلاعاتی است که می‌خواهیم به مصرف‌کنندگان بدهیم. جای انکار ندارد که اینکه فرد در یک وعده 2300 میلی‌گرم سدیم دریافت کند، با رعایت حد توصیه‌شده منافات دارد.»
هواداران بهداشت عمومی از این پیشنهاد به‌عنوان اقدامی پیشرو برای مقابله با معضلی عمده استقبال کردند؛ اما تولیدکنندگان نمک آن را کاری اشتباه خواندند و برخی از رستوران‌ها گفتند که این پیشنهاد بدون اینکه ضرورت داشته باشد، غذاخوری‌هایی را که از قبل هم زیر بار مقررات هستند، در معرض بوروکراسی بیشتری قرار می‌دهد. فروشگاه‌های زنجیره‌ای برگر کینگ و وندی از اظهارنظر دراین‌باره خودداری کردند و مک‌دونالد به تقاضا برای اظهارنظر پاسخ نداد.
دکتر مری تراویس بست، کمیسیونی بهداشت شهر دراین‌باره گفت این اقدام به‌سادگی به مشتریان اطلاعات مهمی می‌دهد. بست گفت این هیئت همچنین در حال بررسی گزینه استفاده از شمار بیشتر برچسب‌های سدیم است.
مایکل جیکوبسون، مدیرعامل مرکز علوم برای منافع عمومی، یک گروه هوادار مستقر در واشنگتن، گفت: «میزان بالای سدیم به‌طور احتمالی بزرگ‌ترین مشکل بهداشتی مربوط به فراهم آوری غذایی ماست.»
او بااینکه از پیشنهاد نیویورک به‌عنوان «نشانی از رهبری حقیقی» استقبال کرد، همچنین آن را رویکردی محافظه‌کارانه خواند، چراکه برچسب نمک بر روی اقلامی زده می‌شود که مقدار سدیم آن‌ها به‌اندازه کل میزان سدیم مجاز روزانه باشد. او گفت، وعده غذایی که حتی به‌اندازه نصف این مقدار نمک داشته باشد، هنوز مقدار نمک آن بیش‌ازحد است.
رئیس انستیتوی سالت، انجمن تجاری تولیدکنندگان نمک، این پیشنهاد را «گمراه‌کننده» و در جهت اهداف خطا و نادرست دولت خواند که پ‍ژوهش‌های اخیر آن‌ها را بی‌اعتبار کرده‌اند.
لوری رومن، رئیس این گروه گفت: «این میزان‌های نمک بیش‌ازحد پایین هستند؛ و اگر از آن‌ها پیروی شود، درواقع ممکن است به مردم آسیب بزنند.»
سال گذشته، یک بررسی بین‌المللی باور متعارف درباره اینکه اغلب افراد باید میزان مصرف نمکشان را کاهش دهند، به زیر سؤال برد و پیشنهاد کرد که میزان نمکی که اغلب افراد مصرف می‌کنند، برای بیماری قلبی مشکلی ایجاد نمی‌کند. این بررسی 100 هزار نفر را در 17 کشور پیگیری کرده و دریافته بود که میزان‌های بسیار بالای نمک مصرفی به‌خصوص برای آن‌ها که فشارخون بالا دارند، مشکل‌آفرین است، اما مقدار بسیار کم‌نمک هم ممکن است زیان‌بار باشد.
دانشمندان دیگر بر این بررسی خرده می‌گیرند و می‌گویند هنوز اغلب افراد مقدارهای بیش‌ازحد زیادی نمک می‌خورند.
بررسی‌ها نشان داده‌اند که بخش عمده نمک مصرفی افراد از غذاهای فراوری‌شده و رستورانی منشأ می‌گیرد. سازمان غذا و داروی آمریکا صنعت غذایی را تحت‌فشار قرار داده است تا به‌طور داوطلبانه میزان سدیم محصولاتشان را کاهش دهند و در حال تعیین اصول راهنمای جدیدی برای سدیم است.
در دوران شهردار سابق نیویورک، مایکل بلومبرگ، این شهر اهدافی را برای کاهش نمک در انواع مواد غذایی اصلی بر سر میزها تعیین کرد و شرکت‌ها را واداشت که به‌طور داوطلبانه از سال 2010 به بعد به این اهداف متعهد شوند.