به گزارش ایرنا از یونایتدپرس، به گفته محققان دانشگاه فنلاند شرقی، این بافت حساس به نور در انتهای چشم را می‌توان یک بخش جدایی ناپذیر از سیستم عصب مرکزی در نظر گرفت و از آنجا که به راحتی می‌توان چشم را مورد معاینه قرار داد، استفاده از شبکیه به عنوان ابزاری برای غربالگری بیماری‌های مغز می‌تواند تشخیص‌های موثرتر و کمتر تهاجمی در پی داشته باشد چراکه چشم می‌تواند به راحتی بررسی شود.
در این مطالعه، برای ردیابی تغییرات عملکرد شبکیه، از الکترورتینوگرافی که کاربرد آن در ثبت پاسخ الکتریکی شبکه به یک فلاش نوری شدید است و همچنین از پتانسیل‌های برانگیخته بصری استفاده شد.
پتانسیل‌های برانگیختگی بصری، معمولاً توسط فلاش‌های نوری یا الگوهایی نظیر صفحات شطرنج برانگیخته می‌شوند.
محققان در یک الگوی موش، مبتلا به بیماری هانتینگتون که هنوزعلائم بیماری را نداشت، متوجه تغییراتی در زمینه دید روز و مشاهده رنگ شد؛ آن‌ها همچنین در یک الگوی موش مبتلا به آلزایمر اختلالاتی در دید شب کشف کردند.این یافته‌ها موید شواهد قبلی در ای زمینه است که تغییرات پاتولوژیکی در شبکیه با سیستم عصب مرکزی در ارتباط هستند.
این تحقیق در مجله PLoS One, Journal of Alzheimer's Disease, and Human Molecular Genetics منتشر شده است.