ژورژه دوران بازیگری خود را با تیم پورتو شروع کرد و در تیم‌های بنفیکا و آکادمیکا دکومبیا هم بازی کرد. آخرین باشگاهی که ژورژه در آن به عنوان بازیکن عضویت داشت بالنسس بود.
وی در سال ۱۹۷۷ به دلیل آسیب‌دیدگی‌های مکرر و شدید زانو مجبور به خداحافظی از فوتبال به عنوان بازیگر شد. وی در دوران بازیگری فوتبال خود چهار قهرمانی در لیگ پرتغال را جشن گرفت و دو بار به عنوان بهترین گلزن مسابقات باشگاهای انتخاب شد.
وی با وجود که آن که در دوران باشگاهی یکی از بهترین مهاجمان تیم بنفیکا بود به خاطر حضور ستاره‌هایی همچون اوزه‌بیو و ژوردائو فرصت چندانی برای درخشش در تیم ملی پرتغال نداشت. وی برای تیم ملی کشور تنها ۱۶ بار موفق به بازی شد و تنها یک گل به ثمر رساند.
دوران مربیگری
ژورژه پس از پایان دوران بازیگری فوتبال به لایپزیگ در آلمان شرقی رفت تا در کلاس‌های مربیگری فوتبال شرکت کند. وی در سال ۱۹۸۴ با پورتو برای مربیگری این تیم به توافق رسید و با این تیم سه بار قهرمان لیگ پرتغال شد.
بزرگ‌ترین موفقیت این مربی با پورتو قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۸۶ به شمار می‌رود. تیم پورتو در این سال موفق شد با نتیجه ۲ بر یک از سد بایرن مونیخ بگذرد تا ژورژی با این تیم به بزرگ‌ترین افتخار باشگاهی‌اش به عنوان مربی دست پیدا کند.
وی پس از این قهرمانی به فرانسه رفت و مربیگری دو تیم رسینگ پاریس و پاریسن ژرمن را برعهده گرفت. در سال ۱۹۹۴ ژورژه دوباره به پرتغال برگشت و با بنفیکا به عنوان سومی لیگ پرتغال دست پیدا کرد.
از دیگر باشگاه‌هایی که ژورژه به عنوان مربی در آن‌ها مشغول به کار بوده است می‌توان به زسکا مسکو و النصر امارات اشاره کرد.
ژورژه در رده ملی هم چند بار به عنوان مربی تیم‌های مختلفت مشغول به کار بوده است. وی مربی پرتغال، سوئیس و کامرون بوده است.
ژورژه که پس از کسب عنوان قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا از سوی طرفداران پرتغالی‌اش با نام شاه‌آرتور شناخته می‌شود در دانشگاه لیسبون فقه‌اللغه خوانده است و اشعاری هم سروده است.