بوش در بدو ورود در فرودگاه تل‌آویو مورد استقبال رسمی شیمون پرز-رئیس‌جمهوری- و ایهود اولمرت- نخست وزیر رژیم صهیونیستی- قرار گرفت و در یک سخنرانی کوتاه 8 سال امیددهی واهی را با همان الفاظ شیک تکرار کرد.
بوش گفت: «سرانجام شاهد صلح پایدار در منطقه خواهیم بود» اما به زمان تحقق آن اشاره‌ای نکرد! گویی «آقای جنگ» فراموش کرده‌است که کشور او 5 سال پیش به عراق حمله کرد تا خاورمیانه را دگرگون سازد.
شاید او فراموش کرده‌است که این مشاوران نزدیک وی همچون ریچارد پرل – یکی از طراحان اصلی جنگ عراق و معاون پنتاگون در زمان رامسفلد- بودند که مدام در گوش وی می‌خواندند برای ایجاد دگرگونی در خاورمیانه اندکی، بی‌ثباتی بد نیست؛ اکنون با گذشت بیش از 8 سال از دوران ریاست‌جمهوری وی، بوش در جست‌وجوی صلح به اسرائیل سفر کرده‌است!
«بوش برای پیشبرد صلح به خاورمیانه رفته است» این تیتر یک چهار شنبه واشنگتن پست – وفادارترین روزنامه آمریکا به کاخ سفید- است، اما چه کسی این خبر را باورمی‌کند. سابقه بوش آنقدر در خاورمیانه خراب است که حتی خوش‌بین‌ترین هواداران وی نیز به این سفر به دیده ناامیدی می‌نگرند.
محور شرارت، حمله و اشغال عراق، زندان ابوغریب، حمایت یکسویه از رژیم اشغالگر قدس و... از بوش آنچنان رئیس‌جمهور بی‌اعتباری دست کم در خاورمیانه ساخته است که نمایش‌هایی پرشکوه همچون آناپولیس و سفرهای پیاپی مقامات رده بالای واشنگتن و اکنون خود او هم نمی‌تواند این دیدگاه را تغییر دهد.
بوش به تل‌آویو رفته است تا مذاکرات صلح بین ابومازن و اولمرت را به جلو هدایت کند، انتظار می‌رود او از طرف اسرائیلی بخواهد ادامه شهرک‌سازی در غزه و شرق بیت‌المقدس را متوقف سازد و توجهی اندک به توافقات مریلند داشته‌باشد. اما پاسخ احتمالی اولمرت احتمالا بوش را بار دیگر ناامید خواهد کرد.
بوش قرار است به رام‌الله برود و با ابومازن دیدار کند. ابومازنی که امید بسیاری به آناپولیس و پس از آن پاریس بسته بود و برای جلب حمایت غرب، به‌عنوان رهبری از پیش بازنده شهرت یافته است.
بوش پیش از این اعلام کرده بود طرحی دارد که بر اساس آن کشور مستقل فلسطین تا پایان دوران دوم ریاست‌جمهوری وی (ژانویه 2009 ) تشکیل خواهد شد، وی همچنین گفته بود تنها راه دست‌یابی به این مهم مذاکره در فضای آرام بین دو طرف است.
اما کدام کشور؟ کشوری که قرار بود با پایتختی بیت‌المقدس تشکیل شود و تمامی آوارگان فلسطینی به آن بازگردند و مرزهای آن همان مرزهای گذشته باشد.
با نگاهی سطحی به تحولات اراضی اشغالی درخواهیم یافت این‌رؤیا تا چه اندازه در شرایط کنونی دور از دسترس است. شهرک‌سازی تا چند کیلومتری همان پایتخت رؤیایی یعنی قدس شریف پیش رفته است، ارتش اسرائیل، غزه، نابلس و کرانه باختری را موج حملات گسترده خود قرار داده است و...
در چنین شرایطی احتمالاً بوش برای یک جشنواره فیلم و عکس به خاورمیانه می‌آید نه پیشبرد صلح. به راستی بوش در خاورمیانه چه می‌کند؟