همشهری آنلاین- زهرا کریمی: خاطره‌ها باقی است اما دیگر در این محله اثری از دالان درخت نارون نیست؛ درختانی که اهالی با آنها عکسهای یادگاری دارند و با رونق شهرنشینی و تعریض خیابان دارآباد درختان را قطع کردند. «بهزاد لیان» پژوهشگر و از ساکنان قدیمی محله دارآباد با جمع‌آوری عکسهای قدیمی از محله‌اش و زنده نگهداشتن نام پاتوق‌های محلی از پاتوق نارون حرف‌های شنیدنی دارد. او می‌گوید: «۲ طرف خیابان دارآباد (خیابان شهید پورابتهاج فعلی) پر بود از درختان سرسبز نارون.
تعداد این درختان آنقدر زیاد بود که دالانی از شاخ و برگ درست شده و یک جوی آب که از کوه‌های دارآباد به پایین سرازیر بود از پای درختان می‌گذشت. دهه ۳۰ جاده اصلی محله دارآباد برای سهولت در رفت‌وآمد آسفالت شد. روز به روز محله دارآباد رونق گرفت و محله شلوغ شد و رنگ و بوی شهری به خود گرفت. یک قهوه‌خانه توسط یکی از بچه‌های محله بعد از انقلاب کنار قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین درخت نارون ساخته شد که پاتوقی برای دورهمی‌های جوانان محل بود. اما در دهه ۷۰ همه درختان نارون قدیمی را برای تعریض خیابان دارآباد قطع کردند و قهوه‌خانه هم جمع شد. حالا بعد از سال‌ها از آن دالان درخت عکسهای قدیمی و خاطراتش برای اهالی باقی مانده است و حتی یک درخت نارون دیگر در ابتدای ورودی محله دارآباد نیست. تنها چند درخت اقاقیا حوالی کوچه ترنج باقی مانده است. »