همشهری آنلاین_شقایق عرفی‌نژاد: «سحر غفاری» یکی از آنهاست. او در سرای محله بهار یک کارگاه شیرینی و کیک‌پزی دارد که در آن کیک می‌پزد و دستپختش را به کافه‌های مختلف می‌فرستد و در کنارش این حرفه را به دیگران هم آموزش می‌دهد.
کیک‌پزی سحر غفاری داستانی نیست که با علاقه شروع شده باشد. او دو سال و نیم پیش پخت کیک را شروع کرده و آن‌طور که می‌گوید پیش از آن هیچ علاقه‌ای به کیک نداشته است؛ نه به پختنش و نه حتی به خوردنش! اما بنا بر پیشنهاد یک دوست این کار را شروع کرده است: «دوستی داشتم که به من گفت متوجه شده در کافه‌ها کیک‌های خانگی خوب و باکیفیت وجود ندارد و به من پیشنهاد داد با هم این کار را انجام دهیم. ولی بعد از مدتی خودش از ایران رفت و من کار را به تنهایی ادامه دادم. وقتی این کار را شروع کردم نه سررشته‌ای از آن داشتم و نه اصلاً از کیک و شیرینی خوشم می‌آمد. ولی کم‌کم علاقه‌مند شدم.»
- نخستین تجربه
پخت نخستین کیک برای او تجربه جالبی بوده و همین باعث شده این کار را ادامه دهد: «وقتی برای نخستین بار باید کیک می‌پختم به هیچ‌وجه فکر نمی‌کردم بتوانم از پس این کار بربیایم. ولی برعکسش اتفاق افتاد و کیک خوبی ازفر بیرون آمد و این باعث شد به ادامه کار تشویق شوم.»
ادامه کار برای او شرکت در کلاس‌های مختلف کیک و شیرینی‌پزی بوده است؛ کلاس‌هایی که در هرکدام بخشی از کار را یاد گرفته است: «کار را پیش چند استاد یاد گرفتم و بعد هم شروع به پختن کیک کردم و به کافه‌های مختلف فرستادم.» تصور او از این کار با آنچه در واقعیت با آن روبه‌رو شده خیلی متفاوت بوده است: «روزهای اول فکر می‌کردیم کار سختی در پیش نداریم.
در خانه کیک می‌پزیم و به کافه‌ها پیشنهاد خرید می‌دهیم. اما وقتی کار را شروع کردیم اصلاً به این راحتی نبود. به دلیل اینکه در وهله اول همان پروسه کیک زدن مهارت بالایی می‌خواهد. ما فکر می‌کردیم خیلی راحت می‌توانیم دستورهای پخت کیک‌های متنوع را از طریق اینترنت پیدا کنیم و بپزیم. ولی به هیچ‌وجه به این شکل نبود. چون وقتی دستورها را پیدا کردیم و دست به کار شدیم، دیدیم نتیجه تلاش ما اصلاً شبیه آن کیک نشده است. بعد سراغ یادگیری و شرکت در کلاس‌ها رفتیم و اینجا تازه فهمیدیم چه اشتباهاتی داشته‌ایم.»
اشتباهاتی که روزهای اول داشته‌اند حالا او را به خنده می‌اندازد، اما در آن روزها حتماً کلافه‌کننده بوده‌اند: «یک بار وقتی خامه را زدیم، دیدیم خامه شل شده است. فکر کردیم خراب شده و آن را دور انداختیم. در صورتی که وقتی آموزش دیدیم متوجه شدیم، خامه در زمان زدن به خاطر از بین رفتن بلورهای یخ شل می‌شود و بعد دوباره سفت می‌شود!» حالا البته کیک‌پزی برای او تبدیل به کاری دوستداشتنی شده و وقتی نتیجه کار خوشایند می‌شود، از آن لذت می‌برد.
- و کار پیشرفت می‌کند
بعد از آموزش دیدن کار پیشرفت می‌کند و او امروز حتی به دنبال ثبت برند است. امروز او کیک‌هایی با دستور پخت‌های اصلی درست می‌کند: «همیشه شعار ما این است که از مواد خوب استفاده کنیم و قیمت مناسب تعیین کنیم. ما به دلیل گران شدن مواد اولیه از کیفیت کارها کم نکردیم.»
او کار را در خانه شروع کرده است، اما مدتی بعد با گسترده‌تر شدن کار دیگر نمی‌توانسته در خانه ادامه دهد و اینجاست که با سرای محله بهار آشنا می‌شود: «زمان شروع کار بودجه زیادی برای اینکه جایی را رهن یا اجاره کنیم نداشتیم. چون این کار هزینه سنگینی دارد. می‌خواستیم جایی را داشته باشیم که برای حمل‌ونقل کیک‌ها هم مشکل نداشته باشیم. در همین جست‌وجوها به شماره سرای محله در روزنامه برخوردم. تماس گرفتم و متوجه شدم می‌توانیم اینجا را با قیمت خیلی کمتر از بیرون اجاره کنیم و کارآفرینی هم داشته باشیم. این برای ما که در ابتدای راه بودیم، امتیاز بزرگی بود. به این‌ترتیب، کارمان را در سرای محله بهار شروع کردیم.»
- آموزش و کارآفرینی
سحر غفاری آموزش‌های مختلف کیک و شیرینی‌پزی را با استادان و در مؤسسه‌های مختلف یاد گرفته است و مرتب به یادگیری ادامه داده است.
به همین دلیل، با اهمیت آموزش درست در این کار آشناست. برای همین هم زمانی که کارش را شروع کرده به فکر آموزش و ایجاد زمینه کار برای دیگران هم افتاده است: «خانم حق‌شناس، مدیر سرای محله بهار، یک روز به من پیشنهاد داد دوره‌های مختلف کیک‌پزی را برای کسانی که به این کار علاقه‌مندند، برگزار کنم. من هم استقبال کردم و الان چند ماه است که کار را شروع کرده‌ام و تعدادی کارآموز دارم. قصد دارم از میان این افراد کسانی را که تمایل دارند در کنارم در همین‌سرا داشته باشم و با هم کار کنیم. بقیه هم می‌توانند با مهارتی که در اینجا به دست آورده‌اند، برای خودشان شغل داشته باشند.»
سحر می‌گوید از اینکه توانسته‌کاری را که خودش یاد گرفته به دیگران هم آموزش بدهد، احساس خوبی دارد: «من سختی‌های این کار را می‌دانم و یادم هست که چقدر به کسی نیاز داشتم که راه را به من نشان دهد. وقتی خودم این شرایط را گذرانده‌ام خیلی خوشحال می‌شوم که کار را برای افراد دیگری راحت‌تر کنم و صفر تا صد مسیر را به آنها آموزش دهم. به آنها می‌گویم که باید پشتکار داشته باشند و خسته نشوند.»
غفاری می‌گوید افرادی که برای آموزش به او مراجعه می‌کنند، کسانی هستند که‌سرا معرفی‌شان می‌کند و از اهالی همان محله هستند. ولی به مرور از مناطق و محله‌های دیگر هم کارآموز خواهد داشت. او امکانی را که سرای محله در اختیارش گذاشته، در پیشرفت کارش بسیار مؤثر می‌داند و می‌گوید: «برای کسانی که می‌خواهندکاری را شروع کنند و هزینه چندانی در اختیار ندارند، سرای محله گزینه بسیار خوبی است که می‌توانند زیر سقف آن کارشان را شروع کنند و به دیگران هم آموزش دهند. من هیچ آشنایی باسراهای محله نداشتم، ولی از وقتی در اینجا مشغول به کار شده‌ام متوجه شده‌ام امکان خیلی خوبی برای افراد محلی است تا بتوانند کسب و کارشان را گسترش دهند.»
- کرونا به ما هم آسیب زد
کرونا کار سحر را هم مثل هر کسب و کار دیگری با اشکال روبه‌رو کرده است: «کرونا بیشترین آسیب را به مشاغل کوچک زد. من هم اوایل با بسته شدن کافه‌ها و بعد هم با مراجعه کمتر مردم به کافه‌ها امکان کار نداشتم. اما الان فکر می‌کنم فاصله چندانی تا رونق دوباره کار ندارم. برای اینکه عده‌ای واکسن زده‌اند و ترس مردم هم از بیرون رفتن کمتر شده است. می‌دانند که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی می‌توانند از کافه‌هایی که به بهداشتشان مطمئنند، استفاده کنند. به مرور و با واکسیانسیون، اوضاع بهتر هم می‌شود و می‌توانیم مثل قبل کار کنیم.»