همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: یعنی زمانی که ناصرالدین شاه طایفه کلهرها را از کرمانشاه به روستای مسگرآباد تبعید کرد. آن‌طورکه قدیمی‌های محله روایت می‌کنند، زمین مسجد را ۴ برادر از طایفه کلهرها که ناصرالدین شاه آنها را از کرمانشاه به مسگرآباد تبعید کرده بود وقف کرده‌اند. از قرار معلوم زمین اولیه آن ۲۰۰متر بوده و ۲ گنبد داشته است. اما بعدها که جمعیت مسگرآباد بیشتر می‌شود، به دلیل کمی فضای شبستان، خانه‌های اطراف توسط اهالی و خیّران خریداری و به وسعت مسجد افزوده می‌شود.
در کنار مسجد، حسینیه‌ای به چشم می‌آید که فضایی بالغ بر هزار و ۸۰۰مترمربع را تشکیل می‌دهند. «محمود غلامی» از پیشکسوتان محله می‌گوید: «نخستین کسی که امامت مسجد را برعهده داشت ملا «محمود کلهر» دایی مادرم بود. ملا محمود در کنار رسیدگی به امور مذهبی مردم کشاورزی هم می‌کرد. برای مردم اینجا پدری کرد و خدمات زیادی هم انجام داد. شهید شیخ «علی اوسط» فرزند او است. بعد از ملا محمود، شیخ «محمود برهان» امام جماعت مسجد شد. او را پدر حاج آقا مجتبی تهرانی معرفی کرده بود.
شیخ برهان چون سن بالایی داشت شیخ حسین کلهر را جانشین خود کرد و فقط در ایام محرم و صفر و ماه رمضان خودش سخنرانی می‌کرد. تا همین چند سال پیش هم شیخ حسین امامت مسجد را برعهده داشت.» به گفته اهالی، مسجد مسگرآباد یکی از پایگاه‌های مبارزاتی در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی بوده و در شکل‌گیری فعالیت‌های انقلابی نقش پررنگی داشته است. حتی در برهه‌ای از زمان مامن شهیدان نواب صفوی و سید علی اندرزگو بوده است. گویا بخش اعظمی از اعلامیه‌های امام خمینی(ره) هم در اینجا چاپ و به دست مردم می‌رسیده‌است.