پدرش کشیش و مادرش معلم بود. اندکی بعد از تولد، خانواده‌اش به آلمان شرقی مهاجرت کردند. در زمان تحصیل در دبیرستان همیشه شاگرد اول بود و در جوانی آرزو داشت روزی معلم شود.
آنگلا در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه لَیپتسیگ به تحصیل فیزیک پرداخت و در سال ۱۹۷۸ به پایان رساند و دکترای خود را در مقطع شیمی فیزیکی در سال ۱۹۸۶ به دست آورد.
تا قبل از فروپاشیِ دیوار برلین مرکل جایگزین آخرین سخنگوی دولت آلمان شرقی بود. در سال ۱۹۹۰ مرکل عضو حزب مسیحی دموکرات شد و در پایان همین سال به عنوان نماینده این حزب وارد مجلس آلمان شد.
در ژانویه ۱۹۹۱ هلموت کهل (صدراعظم وقت آلمان) او را به عنوان وزیر بانوان و جوانان نامید و سپس وی پست خود را به وزیر محیط زیست، حفظ طبیعت و بالاًخره به امنیت راکتورها تغییر داد و این وزارت را تا سال ۱۹۹۸ که به قدرت گرفتن حزب سوسیال دموکرات آلمان به رهبری گرهارد شرودر انجامید، نگه‌داشت.
آنگلا مرکل در سال ۲۰۰۰ به عنوان دبیرکل حزبش انتخاب شد. با این وجود در سال ۲۰۰۲ ادموند شتویبر دبیر کل حزب مسیحی سوسیال آلمان که با دموکرات- مسیحی‌ها در پارلمان متحد است به عنوان نماینده دو حزب متحد برای صدر اعظمی کاندید شد.
این دو حزب با رهبرانشان (مرکل و شتویبر) بارها شرودر و سوسیال- دموکرات‌ها را به خاطر سیاست‌های غلط اقتصادی، افزایش بدهی‌های کشور و مهم‌تر از همه تعداد بسیار زیاد بیکاران مورد سرزنش قرار می‌دادند. با این وجود اتحاد آنها بار دیگر در سال ۲۰۰۲، بیشتر به خاطرسیاست‌های اشتباه آنها در مورد جنگ با عراق از ائتلاف سبز- قرمز به رهبری شرودر و یوشکا فیشر شکست خورد.
این سیاستمدار آلمانی، دبیرکل اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان بوده و از ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۵، سرانجام بر طبق مذاکرات ائتلاف بزرگ، سوسیال- دموکرات‌ها به صدراعظمی مرکل و کناره‌گیری شرودر از سیاست رضایت دادند به شرط اینکه ۸ وزارتخانه بزرگ در دستان آنها باقی بماند. به این صورت آنگلا مرکل اولین صدراعظم زن در کشور آلمان معرفی شد.