همشهری آنلاین -یکتا فراهانی: برای بسیاری از ما پیش آمده در دورانی از زندگی دچار نوعی احساس پوچی و ناامیدی شده‌ایم و نمی‌دانستیم چطور می‌توانیم با آن کنار بیاییم.
راه‌های زیادی برای تقویت امید و امیدواری وجود دارد و متخصصان نیز بر این باورند که وجود امید در زندگی باعث تقویت اراده می‌شود و راهکارهایی برای رسیدن به اهداف بر سر راه ما قرار خواهد داد. در واقع افرادی که امید بیشتری دارند می‌توانند همیشه دریچه‌ای برای رسیدن به موفقیت نیز پیدا کنند.
امید؛ انگیزه‌ای برای مقابله با محدودیت‌ها
امیر خلعتبری، روان شناس و مشاور درمورد نقش امید در زندگی می‌گوید: «همه ما با توجه به خواسته‌هایی که داریم تحت تأثیر تجربه‌های مختلفی قرار خواهیم گرفت. در واقع ما به‌اندازه محدودیت‌هایی که از دوران کودکی، در خانواده و اجتماع داریم خواسته‌هایمان هم محدود و در همان حیطه قرار می‌گیرند.
اما ندای درونی نیز در هر یک از ما وجود دارد که در هر وضعیتی که قرار بگیریم؛ با وجود مشکلات زیاد مالی و اقتصادی و حتی در بدترین شرایط روحی می‌تواند باعث پایداری بیشتر ما برای رویارویی با آن‌ها شود. درصورتی که اگر ذهن بیش از حد مشوش، خسته و درمانده باشد نمی‌تواند صدای نوید بخش درون خود را بپذیرد.
بنابراین می‌توان گفت امید به نوعی ندا، فریاد و گفت و گوی روح تلقی می‌شود که در سخت‌ترین شرایط هم می‌تواند با در نظر گرفتن همه راه‌های موجود پیش رو، خلاقیت داشته باشد و به ما اطمینان دهد که اگر در حال حاضر موانعی هم پیش رو داشته باشیم باز هم می‌توانیم به اهداف خود دست پیدا کنیم.
در واقع امید به افراد انگیزه می‌دهد تا محدودیتی برای خود قائل نشوند و بتوانند همه راه‌های موجود را امتحان کنند. اما ذهن ما به واسطه عوامل مختلفی که توسط آن‌ها محدود شده باشد می‌تواند امید را در خود زنده نگه دارد.
امید واقعی یا واهی
به گفته خلعتبری برای تشخیص امید واهی از واقعی باید در نظر داشته باشیم هر چقدر بیشتر به ندای درون خود توجه کنیم و آن را جدی بگیریم و همچنین هر چقدر بیشتر بتوانیم باورها و افکار محدود کننده را در مقابل ندای درونمان قرار دهیم؛ امید نیز فضای بیشتری برای ظهور و بروز خواهد داشت.
بنابراین برای داشتن امید واقعی باید تغییری در نظام باورها ایجاد کرد؛ به گونه‌ای که بتورهای محدود و ناتوان کننده نتوانند مانع اجرایی کردن اهداف و توجه به ندای درون ما شوند؛ در غیر این صورت امید ما واهی است و نمی‌تواند ره به جایی ببرد.
به این ترتیب اگر بخواهیم به امید جامه عمل بپوشانیم باید به ندای درون خود و توانمندی‌های خود باور داشته باشیم و به آن‌ها اطمینان کنیم. چون معمولاً در مقابل امید، در ذهن ما موانعی مانند گفت و گوهای تضعیف کننده درونی نیز وجود دارند که به گونه‌ای راه امید را سد می‌کنند.
در واقع برای داشتن امید واقعی در زمان سختی‌ها باید قدرت ایستادن در مقابل نداهایی را داشته باشیم که باعث مقاومت بیشتر ما برای تغییر نکردن و همچنین تمرکز بر مشکلات شوند.
قدرت انتخاب
این روان‌شناس می‌گوید توجه داشته باشیم موضوع مهم برای داشتن امید واقعی و در نتیجه توان بیشتر برای مقابله با سختی‌ها، خود ما هستیم که تصمیم می‌گیریم به کدام یک از نداهای دورن خود توجه نشان دهیم، آن‌ها را جدی بگیریم، به عنوان واقعیت آن‌ها را بپذیریم و گام‌هایمان را با توجه به آن‌ها برداریم.
ما می‌توانیم انتخاب کنیم کدام یک از صداهای درون خود را نوعی توهم اطلاق کنیم یا آن‌ها را حقیقی بدانیم. بنابراین همین تصمیم‌های مهم و سخت زندگی است که باعث تمایز ما از همدیگر و همچنین مانع از رسیدن ما به اهداف یا دور شدن از آن‌ها و در نتیجه مواجهه با شکست خواهد شد.
چگونگی مقابله قلب و ذهن ما با همدیگر بسیاری از اتفاقات مهم و شکست‌ها و پیروزی‌های ما را رقم خواهند زد.
مقابله با ناامیدی
خلعتبری راه مقابله با وسوسه‌های ناشی از ناامیدی را تغییر باورهای متضاد و مقاوم در برابر امید می‌داند. در واقع ما باید بتوانیم موانع پیش روی خود را که مانند سدی جلوی جریان آب روان را گرفته برداریم تا امید بتواند راه خود را پیدا کند.
در واقع باورهای متضاد سنگ‌هایی هستند که قدرت درون و حرکت رو به جلوی آن را سد می‌کنند. بنابراین برای برداشتن چنین موانعی باید خود را هر چه بیشتر توانمند و قدرتمند کرد.
فراموش نکنیم هنگامی که بر این گمان باشیم که به نحوی با دیگران متفاوت هستیم و نمی‌توانیم توسط دیگران تأیید و مانند آن‌هاموفق شویم، انگیزه خود را برای تلاش از دست می‌دهیم و ترس وجود ما ن را فرا می‌گیرد. بنابراین نمی‌توانیم تسلط لازم را بر خود و شرایط پیش رو داشته باشیم و فرصت‌های پیش رو از دست می‌دهیم. به این ترتیب نمی‌توانیم خودمان را لایق رسیدن به اهداف، خواسته‌ها و همچنین دریافت توجه و حمایت دیگران بدانیم.