همشهری آنلاین – ثریا روزبهانی: با جان و دل و بدون چشم‌داشتی باتوجه به مهارت و تخصصی که دارد داوطلبانه و خیرخواهانه برای درمان محرومان پاپیش می‌گذارد. اکنون تعداد بیشماری از بیماران نیازمند، تحت حمایت‌های درمانی رایگان او هستند. خانم دکتر جوان و خیر، اعتقاد دارد نیازمندان و معلولان نباید به دلیل مشکلات مالی از درمان محروم باشند. به همین‌خاطر اغلب برای معاینه و درمان چشم بیماران به موسسات و مراکز در نقاط محروم مانند کهریزک یا خیریه‌های تحت حمایت بهزیستی می‌رود.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
«علی» با ۳۷سال سن، معلول ضایع نخاعی و به تازگی چشم‌هایش هم کم فروغ شده است. او می‌گوید: «کاری که «حسین زاده» برایمان انجام می‌دهد حکم معجزه را دارد. چون برخی از بیماران مانند من به بیماری جسمی و حرکتی مبتلا هستند و به خاطر نشستن روی ویلچر یا استفاده از واکر و عصا برای درمان نمی‌توانند به مراکز دیگر مراجعه کنند. اکنون به جای اینکه بیمار به پزشک مراجعه کند، پزشک به سراغ بیمارش می‌آید و آنها را معاینه و درمان می‌کند. چراکه خیلی از مطب‌های خصوصی برای این افراد مناسب‌سازی نشده و آنها قادر به استفاده از امکانات چنین مطب‌هایی نیستند. همین موضوع باعث می‌شود تا مشکل دیگری بر مشکلات زندگیشان افزوده شود، اما حسین‌زاده با این کار خیر تلاش می‌کند گره‌ای از مشکلات ما باز کند. او هرکاری از دستش بربیاید با دل و جان برای بیمارانشان انجام می‌دهد.»
معلمی، آغاز راه بود
از دکتر می پرسم چه چیز او را برای انجام این کار مجاب کرد تا بخشی از وقت خود برای کار خیر وقف کند؟ او مادرش را الگوی این رفتار نیک می‌داند و درباره قدم گذاشتن در این راه می‌گوید: «قبل از اینکه در رشته چشم پزشکی قبول شوم، دوستانی داشتم که برای کمک به نیازمندان با هم قرار می‌گذاشتیم و به کهریزک و نقاط محروم دیگر می‌رفتیم. حس خوشایندی که این کار داشت با هیچ چیزی قابل توصیف نیست. در آن دوران به بچه‌های محروم شهرری که ضعف تحصیلی داشتند، درس‌های شیمی و زیست را آموزش می‌دادم. اولین‌بار هم که دستگاه بیناسنجی خریدم و به سراغ اهالی همان محله رفتم. بعد از فارغ التحصیلی هم تلاش کردم در زمینه کاری که در آن تخصص دارم، کاری برای آنها انجام دهم.»
تبدیل آرزوها به واقعیت
حسین‌زاده اعتقاد دارد در شرایط کنونی اقتصادی و اجتماعی، انجام کارهای خیرخواهانه و داوطلبانه برای گروه های آسیب دیده یا کم برخوردار جامعه، وظیفه آنهایی است که حمایت از این گروه‌ها در توانشان است. به گفته او چه افرادی که توان تخصصی دارند و چه مالی می‌توانند در عرصه‌های مختلف اجتماعی ورود کرده و مرهم کوچکی برای زخم‌های جامعه شوند. زخم‌هایی که قابل انکار نیست و وضعیت مالی مردم و شکاف درآمدها و اختلاف طبقاتی گویای این واقعیت است. چشم‌پزشک خیر درباره مشکلات بیمارانش می‌گوید: «متاسفانه اغلب بچه‌هایی که معلول هستند، مشکل بینایی هم دارند. به همین خاطر علاوه بر تهیه عینک، در صدد هستم بتوانم برای آن دسته از بیماران محروم که دچار تنبلی حاد چشمی هستند با کمک مدیران موسسات خیریه، دستگاه‌های مخصوصی را خریداری و بیماری آنها را درمان کنم. چون افراد کم‌بینا آرزو دارند که ببینند و بخوانند.»
دعای خیر و حس خوب برای ادامه زندگی
«ای که دستت می‌رسد، کاری بکن»، مصداق حرف‌های چشم‌پزشک خیر است. او درباره حس و حال خوبش می‌گوید: «متاسفانه مردم به خاطر شرایط اقتصادی بیشتر به دنبال مادیات هستند و در خودشان گم شدند و حس و حال خوب داشتن را فراموش کردند. این باعث می‌شود تا زندگی‌هایشان راکد بماند و بوی زندگی در آن جریان نداشته باشد. مطمئن باشید اگر دل خودمان برای همدیگر بسوزد و هر کسی، هر کاری از دستش برمی‌آید، انجام بدهد، حال همه ما بهتر می‌شود. این کار دلی است و طرف حساب شما، خداوند یکتاست. در شرایط اقتصادی فعلی که همه دنبال پول هستند، اینکه بخواهی زمانی را بگذاری، بروی و بدون چشم‌داشت، کاری را انجام بدهی، اگر بازخوردی که از آن می‌گیری برایت جذاب نباشد، هیچ وقت چنین کاری نخواهی کرد. دعای خیرشان، حس خوب‌شان، خنده‌هایشان روزگارت را می‌سازد. آن طرف هم این کار معامله بین خودت و آفریدگارت است.»