همشهری آنلاین - رابعه تیموری: موارد زیادی پیش می‌آید که کودک در موقعیتی قرار می‌گیرد که باید از خود در مقابل قلدری سایر کودکان دفاع کند.
برخی از کودکان هم بنا بر خلق و خوی خود ترجیح می‌دهند در مواقعی به‌جای انتخاب راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز، با برخوردهای فیزیکی مشکل خود با دوستانشان را حل کنند.
مریم عبداللهی معتقد است والدین باید به کودکانشان بی‌اموزند که در موقعیت‌های مختلف و در تنظیم روابطشان با هم سن وسالان خود رفتاری صحیح داشته باشند.
این‌روانشناس و مشاور خانواده می‌گوید: «برخی از ویژگی‌های تهاجمی یا انفعالی کودکان، همراه با رشد اجتماعی آنها تغییر می‌کند و راهنمایی‌های توام با مهربانی والدین، این رشد اجتماعی و قدرت تشخیص کودکان را سرعت می‌بخشد.»
عبداللهی ادامه می‌دهد: «کودکانی که والدین آنها برخوردی استدلالی و توضیحی دارند، معمولا در برقراری ارتباط با دوستان خود موفق ترند، زیرا می‌دانند که چگونه مذاکره کنند و مشاجرات را به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز برطرف سازند.»
او توصیه می‌کند: «اگر دعوایی بین فرزند شما و دوستانش روی داد، به‌جای این که از دوستان او خشمگین شوید، به فرزند خود کمک کنید تا راه‌حل‌هایی مسالمت‌آمیز برای حل مشکل خود بیابد.» او می‌افزاید: «برای کودکان انتخاب دوست از اهمیت زیادی برخوردار است و اگر دوستی و ارتباط خود با همکلاسی‌های قلدرش را محدود کند، می‌تواند با حفظ استقلالش، عدم وابستگی خود به دوستش را نشان دهد.»
این مشاور خانواده حمایت از کودکانی را که از همسالانشان کتک می‌خورند لازم می‌داند و می‌گوید: «اگر کودک به‌تنهایی موفق به اتمام دعوا نشد، شما می‌توانید با کودکی که او را کتک‌زده مستقیم صحبت کنید. کودک تا ٨، ٧سالگی به حمایت والدین نیاز دارد و باید بداند می‌تواند روی کمک آنها حساب کند. به این ترتیب اعتمادبه‌نفس او بالاتر می‌رود و به تدریج حل‌وفصل مشکلش را پیدا می‌کند.»
عبداللهی تنبیه بدنی کودکان را موجب مهاجم شدن آنها می‌داند و می‌گوید: «معمولا کودکانی که طعم تنبیه بدنی را چشیده‌اند برای حل مشکلات خود با همسالانشان هم تهاجم و برخوردهای فیزیکی را انتخاب می‌کنند.»
این مشاور خانواده محروم کردن کودک مهاجم از فعالیت مورد علاقه اش را یک تنبیه موثر می‌داند و توصیه می‌کند: «علت محروم شدن کودک را برای او توضیح دهید تا این‌روش تنبیهی تاثیر بیشتری داشته باشد.»