در ایام بر پایی نمایشگاه cebit در آلمان و مدتها بعد از آن در روزنامه همشهری و روزنامه‌های دیگر به اهمیت حضور پر رنگ در این نمایشگاه پرداخته شد. حتی در همشهری خواندم که چقدر کشور مصر در CEBIT 2009 مقتدرانه‌تر از ایران بوده است که همگی این موارد در جای خود بسیار محترم و حائز اهمیت و درست است.
اما درست چند روز پس از نمایشگاه مذکور که در شهر هانوفر بود، نمایشگاه 2009 mussikmesse در شهر فرانکفورت با فاصله حدوداً 300 کیلومتری هانوفر زنگ آغاز خود را به صدا در آورد.[نرم افزار موسیقی فارابی در نمایشگاه موسیقی فرانکفورت] در جایی که برای اولین بار چندین تاجر در چند صد سال پیش دور هم جمع شدند و ابتدایی‌ترین نوع نمایشگاه را برای ساماندهی و مبادلات تجاری پیشنهاد دادند که سابقه‌ای درخشان برای نمایشگاه‌های بر پا شده در این مجموعه گردید.
و اما هیچ کس در جایی ننوشت که چقدر این نمایشگاه برای ما مهمتر و قابل سرمایه‌گذاری است. [نمایشگاه موسیقی فرانکفورت و صنعت موسیقی ما]
درست است که حضور مقتدرانه در نمایشگاه cebit چشم انداز زیبایی دارد، اما با وجود شکاف عمیق تکنولوژی در بسیاری از زمینه‌هایی که آنها سال‌های سال است که تولید کننده و دارای امتیازات انحصاری آن هستند تلاش برای ارائه محصول و حرفی نو کاری پرهزینه و بعضا" غیر قابل دسترس است.
شاید تنها زمینه ای که برای ما قابل سرمایه گذاری اندک باشد تا بتوانیم روزی شاهد حضوری مانند کشورهای درجه چندم در این رویداد باشیم، زمینه ی نرم افزاری است . اما این قضیه در موسیقی اینچنین نبوده و بکلی متفاوت است.
همانطور که بارها به آن اشاره گردید "قابل سرمایه گذاری ترین کسب و کارها در جهان کسب و کار های مبتنی بر فعالیتهای فرهنگی و آن هم فرهنگهای نواحی و بومی دنیاست بخصوص در هزاره سوم."
اگر ما در cebit بتوانیم در سال‌های بعد آن هم با حمایت‌های فراوان دولتی و غیر دولتی، شاید اندکی رشد سایز غرفه داشته باشیم اما در صنعت موسیقی‌مان بخاطر رویکردی که به موسیقی شرقی در جهان صورت گرفته و ویژگی های منحصر بفرد موسیقی‌مان، در شرایط فعلی توان حضوری قدرتمند خواهیم داشت.
چه در زمینه نشر و چه در زمینه سازهای سنتی و محلی و سایر محصولات صنعت موسیقی‌مان، محصولات و آثاری مختص فرهنگمان داریم که در جای دیگری در جهان یافت نمی‌شود. این خود مهمترین عامل یعنی انحصار در بازار بوده که موفقیت برای کسب و کارها در جهان را تضمین و در پی خواهد داشت. یعنی عملاً می‌توانیم صنعت و آثاری را که در هیچ جای دیگر جهان تولید نمی‌شود بطور انحصاری در دست خود داشته باشیم.
بارها بعضی از واسطه گران و فعالان موسیقی برای تولید انبوه ساز تار با نیات مختلف به چین مراجعه کرده‌اند. کشوری که صنعت‌گران آن با عکس و نوع کارکرد در عرض چند روز هر چیزی را به تولید انبوه می‌رسانند. ولی آنها از ساخت این محصول و تولید انبوه با قیمت رقابتی درمانده و بازرگانان متقاضی را جواب کردند . ولی البته آنجا که برایشان مقدور است با شناخت کامل از بازار هدف میلیون‌ها دلار برای خود سود آوری کرده‌اند.
برای نمونه می‌توان به طراحی و ساخت کی‌بورد‌ی از شرکت Korg اشاره کرد که با قابلیت تولید گام‌ها و ریتم‌های عربی، ترکی و ایرانی فقط از سال 2001 تا 2006 بطور رسمی 35000 عدد آن از گمرکات وارد کشور شده است و قیمتی چند میلیون تومانی را به دوستداران این محصول تحمیل کرده است. و باز در جایی دیگر آمد "مشابه سازهای سنتی مان، سی تار هندی است که تاکنون دهها هزار عدد آن توانسته فقط به کسب و کار موسیقی ایالات متحده راه پیدا کند. پس در می یابیم که ما هم قادر به انجام این مهم هستیم ."(نشریه چشم انداز صنعت موسیقی ایران 3)
ایکاش می دانستیم برای ما چقدر musikmesse از cebit مهمتر است و برای استفاده از آن در سطح ملی و کلان برنامه می‌داشتیم.
علاقه وافر این روزهای غرب به موسیقی نواحی سایر کشورها طیف وسیعی را شامل می‌گردد که می‌توان به سازها و آثار بوجود آمده در موسیقی نواحی شرق اشاره کرد. و همچنین تعریف پروژه‌های پر هزینه برای شناخت موسیقی و آلات موسیقی ایران و سایر کشورهای شرقی از جانب آنان حاکی از پنانسیل حضور پر رنگ صنعت موسیقی‌مان در این عرصه است.
برای مثال در Musik messe 2009 فرانکفورت یکی از شرکت‌های بزرگ آلمانی برای یک ساز محلی و ارائه آن در کاتالوگ محصولات خود از ما درخواست کرد و سفارش ساخت چندتایی از آن ساز را به ما داد. اما وقتی که من با مراجعه به غرفه آنها از کیفیت سایر سازهای آنها مطلع شدم و از آنجا که از کیفیت ساز مورد نظر آنها در ایران نیز با خبر بودم، گفتم که این کیفیت در ایران تولید نمی‌شود ولی آنها با اطمینان خاطر گفتند چون شنیده‌ایم که این ساز در بعضی از نواحی ایران هم استفاده می‌شود باید در کاتالوگ ما بیاید!
نمایشگاه تخصصی MusikMesse با سابقه‌ای سی ساله هر ساله در محوطه‌ای به بزرگی یک شهر بر گزار می‌شود که دارای بخش‌های تخصصی از قبیل سازهای زهی، بادی، موسیقی کامپیوتر، سازهای کوبه‌ای، گیتارهای الکتریک، ملزومات موسیقی، نشر موسیقی و..... است که بعضاً هر سالن مختص به هر بخش، مساحتی چندده هزار متری را به خود اختصاص داده است.
نمایی از محوطه و سالن‌های موزیک مسه
امید است که روزی ایران نه تنها در Cebit غرفه‌ای در خور داشته باشد بلکه در MusikMesseکه بزرگترین رویداد موسیقی جهان است، شاهد حضور قوی فعالان صنعت موسیقی بدون رقیب کشورمان باشیم.
اما همانگونه که ذکر شد برای بهره برداری، شکوفایی، استفاده مناسب از فرصت بوجود آمده و بالفعل کردن توانایی ورود به بازارهای جهانی، حمایت مالی و برنامه‌ریزی در سطح کلان لازم است و اینکه باور داشته باشیم تحقق این اهدف دور از دسترس نیستند