همشهری آنلاین – حسن حسنزاده: برخی او را تعزیهگردان تکایای تهران دانستهاند و برخی نیز آوردهاند که او تعزیهگردان تکیه دولت بوده و در دوران حکومت ناصرالدینشاه مسئولیت تعزیهگردانی تکیه دولت را برعهده داشت.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
تعزیهگردانی در خاندان میرعزا موروثی بود؛ چرا که پس از فرزندش، سید کاظم کاشانی، ملقب به میرغم، در دوران محمدعلیشاه به شبیهخوانی پرداخت.
علیرضا زمانی، تهرانپژوه، درباره جایگاه این تعزیهگردان برجسته عهد قجر میگوید: «میرعزا را در زمره تعزیهگردانها و تعزیهنویسهای خوشذوقی به شمار آوردهاند که نسخههای تعزیهاش توسط دیگر تعزیهخوانها استفاده شده است. نقل کردهاند که شمار زیادی از پیشخوانیهای تعزیههای تهران و کاشان نیز از آن او بود.»
در میان تعزیههای بسیاری که توسط میرعزا اجرا شده است، یک تعزیه جایگاه و شرایط متفاوتی دارد؛ همان تعزیه اعتراضی به نحوه حکومتداری شاه قاجار که رابطه او را با سلطان صاحبقران شکرآب کرد. زمانی در اینباره میگوید: «نقل است که اجرای یک تعزیه، به نام ترکمنزوار، رابطه میرعزا را با ناصرالدینشاه خراب کرد. ماجرا از این قرار بود که میرعزا تعزیهای برای حمله راهزنان به زائران امام رضا(ع) و غارت اموالشان نوشت. این تعزیه بدون هماهنگیهای لازم در حضور ناصرالدینشاه اجرا شد و شاه قاجار هم آن نمایش را در حکم اعتراض میرعزا به وضعیت حکومتداری و ناامنی راههای کشور قلمداد کرد. همین تعزیه باعث شد میرعزا مورد غضب ناصرالدینشاه واقع شود و شاه قاجار نیز او را از کار تعزیهگردانی در تکیه دولت برکنار کند، اما همچنان تعزیههای میرعزا پرطرفدار و میان مردم رایج بود.»