بعضی از ماجراهای کیفیت بیشتر مطرح است و بیشتر به آن توجه می‌کنیم و بعضی را از یاد می‌بریم و کمتر آن را بررسی می‌کنیم. ماجراهایی مثل تولید و عرضه محصولات غذایی، ساخت مکان‌های مورد استفاده برای سکونت، کار، تحصیل و ورزش، تولید قطعات صنعتی و ابزار کار و لوازمی چون کیف، کفش و لباس از جمله ماجراهای کیفیت است که بیشتر مورد توجه ما قرار دارد.
هر بار که برای خرید مواد غذایی از خانه بیرون می‌رویم و یا در هر کجا که غذا می‌خوریم، نگران کیفیتیم و به سؤال‌هایی فکر می‌کنیم مثل این که در چه تاریخی تولید شده است و تا چه زمانی قابل نگهداری است؟ آیا از مواد اولیه سالمی تهیه شده است؟ آیا تهیه‌کنندگان بهداشت را در مراحل تولید رعایت کرده‌اند؟ این پرسش و بررسی ضروری است زیرا که چگونگی تولید محصولات غذایی توسط دیگران در زندگی ما تأثیرگذار است و در مواردی حتی می‌تواند خطرساز باشد. این همان خطری است که در موردی چون ساخت خانه نیز مطرح است یا در ساخت جاده، پل و تونل. در هر یک از این موارد توجه به امنیت کسانی که از این امکانات استفاده خواهند کرد، باید هدف اصلی سازندگانی باشد که بی‌توجهی به هر کدام از آنها در بخش‌های مختلف ساخت و ساز می‌تواند کیفیت زندگی ساکنان آینده را با دشواری و حتی خطر همراه کند.
در این موارد و ماجراهای مشابه یک نکته اصلی وجود دارد که به نوع تفکر تولید کننده و سازنده مربوط می‌شود.
هنگامی که چیزی برای دیگران می‌سازیم یا تهیه می‌کنیم، باید همان احساسی را داشته باشیم که از دیگران انتظار داریم؛ هنگامی که چیزی برای ما می‌سازند. کیفیت یک چهره دیگر هم دارد که گاهی اوقات اهمیت آن را از یاد می‌بریم و آن کیفیتی است که به سازه‌های نامرئی زندگی پیوند خورده است.
کیفیت در ارتباط با ساخت خانه، تولید مواد غذایی و مواردی از این قبیل به یک شکل حضور دارد و در مواردی چون نوع برخورد با دیگران و یا تحصیل به شکلی دیگر. این که در خانه، محل تحصیل و یا کار چگونه با دیگران رفتار می‌کنیم و چگونه برای خود برنامه‌ریزی می‌کنیم، بخشی از ماجراهای کیفیت است. خانه یک سازه فیزیکی است قابل دیدن و رفتار ما با دیگران یک سازه نامرئی. چگونه درس خواندن ماجرایی است که توسط ما شکل می‌گیرد و به عنوان یک ساخته کیفیتی دارد. ارتباطی که با دیگران داریم، سازه‌ای نامرئی است که می‌تواند کیفیتی خوب یا بد داشته باشد. وقتی به جایی سفر می‌کنیم، در بررسی محل اقامت خود همان‌طور که به مواردی چون کیفیت غذا و تمیزی محل خواب توجه داریم، به نوع برخورد مدیر و کارکنان اقامت‌گاه نیز توجه می‌کنیم و آن را یکی از جنبه‌های میزبانی به حساب می‌آوریم. دیگران نیز این ارزیابی کیفی را در ارتباط با نوع برخورد و رفتار ما انجام می‌دهند و براساس آن در موردمان تصمیم می‌گیرند. گاهی وقت‌ها کیفیت رفتار یک شخص حتی می‌تواند کیفیت بخش‌های دیگر زندگی‌اش را تغییر دهد. در تمامی ماجراهای آشکار و پنهان کیفیت، یک نکته مشترک حاضر است: چهره واقعی کیفیت، احترام به دیگران است.