خرس‌ها و از جمله خرس‌های قهوه‌ای، از جانورانی هستند که انسان در برابر آنها به ترس مفرط دچار می‌شود اما شاید شناخت و آگاهی از ویژگی‌های آنها در هنگام مواجهه با این حیوان، این ترس و دستپاچگی را کاهش دهد.

طول خرس قهوه‌ای ایران در حدود 2 تا 5/2متر است. وزن این پستاندار بین 90 تا 290کیلوگرم در نوسان است اما به طور میانگین در حدود 180کیلوگرم وزن دارد.

زیستگاه‌های اصلی خرس قهوه‌ای، عموما مناطق جنگلی خزری، جنگل‌های ارسباران و زاگرس، علفزارهای مرتفع کوهستانی نزدیک به جنگل و دره‌های پایین‌دست جنگل است. پراکندگی این حیوان در ایران، از شمال خراسان تا استان‌های گلستان، سمنان، مازندران، تهران، گیلان، چهارمحال و بختیاری، قزوین، زنجان، آذربایجان، کردستان، لرستان، کرمانشاه و استان‌های فارس و خوزستان است. خرس‌های قهوه‌ای در اواخر تابستان و پاییز، معمولا در مناطق پایین‌دست جنگل یا دره‌هایی که میوه‌های وحشی در آنها یافت می‌شود، ساکن هستند.

این خرس‌ها با شروع فصل زمستان به خواب زمستانی می‌روند و جالب است بدانید که در همین فصل زایمان می‌کنند.

نوزاد خرس قهوه‌ای پس از به‌دنیاآمدن، از شیر مادر تغذیه می‌کند و بزرگ می‌شود و وقتی مادر از خواب برمی‌خیزد، دو توله یک‌ماهه را در کنار خود می‌بیند.

خرس‌های قهوه‌ای بیش از علاقه‌مندی به خوردن انسان، به علف‌های کوهستانی و جنگلی علاقه دارند اما گاهی از شکار گوسفندان محلی نیز غافل نمی‌شوند.

خرس قهوه‌ای به خوردن مورچه‌های زیر سنگ‌ها در مناطق کوهستانی نیز علاقه دارد و تق‌تق سنگ‌ها در یک محل کوهستانی، می‌تواند از نزدیک‌شدن یک خرس قهوه‌ای خبر دهد.
خرس‌های قهوه‌ای ماده و توله‌دار، از خطرناک‌ترین خرس‌ها هستند که بیشتر این خطر، ناشی از محفاظت‌کردن خرس مادر از توله‌خرس‌ها در برابر حوادث است.

برچسب‌ها