این نوع گورخر که تنها در ایران یافت می‌شود در واقع یک نوع اسب وحشی در منطقه آسیای غربی است و فقط چند صد رأس از آن باقی مانده است.
این نوع گورخر، حیوانی قوی است و رنگ قسمت جلو و بالای بدن آن اختلاطی از قهوه‌ای روشن و خاکستری زرد است. بغل‌ها و شکم این حیوان سفید است و نوار سیاهی بر پشت دارد که یال را به دم حیوان وصل می‌کند.
حس بینایی، شنوایی و بویایی در این جانور بسیار قوی است. برای دوری از خطر انسان ممکن است تا صدها کیلومتر از محل زندگی خود دور شود و به مناطق نیمه‌کویری و دور از دسترس انسان پناه ببرد.
گورخر دشمن طبیعی ندارد اما بر اثر تعقیب و شکار بی‌رویه و به واسطه اعتقاد به خواص درمانی استخوان و گوشتش در معرض نابودی است.
از این جانور در گذشته به تعداد زیاد در حاشیه کویر مرکزی از طبس تا سمنان، جنوب ورامین، نزدیک قزوین- دشت گاوخونی اصفهان، نی‌ریز فارس، ابرتو و هرات یزد، بافت و سیرجان کرمان و مناطق مرزی سرخس وجود داشته است.
اما اکنون فقط تعدادی از آنها در مجموعه حفاظت شده توران در سمنان، بهرام گور در فارس و منطقه مرزی سرخس باقی مانده است.
