به گزارش واحد مرکزی خبر، آیت الله سید محمد مفتی الشیعه در دهم رجب سال 1347 ه . ق ( سال 1307 ه . ش ) در اردبیل دیده به جهان گشود.
خانواده وی از سادات موسوی و از خانواده های اصیل‌اند.
پدر سید محمد، آیت الله سید محمد تقی مفتی الشیعه اردبیلی (ره) و جدّ او نیز آیت الله سید مرتضی خلخالی اردبیلی (ره) بود.
آیت الله سید محمد، مقدمات و سطوح عالیه را نزد علمای بزرگ و نخبه اردبیل به ویژه مرحوم پدرش فرا گرفت و رسائل را نزد آیت الله شیخ غلامحسین غروی و مکاسب را نزد عموی خود آیت الله سید موسی فقیه مرتضوی آموخت.
سید محمد در 20 سالگی در سال 1367 ه . ق به شهر مقدس قم هجرت کرد و از درس مراجع بزرگ و عالی قدر آن زمان از جمله زعیم عالی قدر حضرت آیت الله بروجردی - آیت الله سید محمد حجت کوه کمری - آیت الله خمینی - آیت الله سید محمد محقق داماد و علامه سید محمد حسین طباطبایی بهره مند شد.
در آن هنگام خود نیز در سطح عالی به تدریس رسائل، مکاسب، کفایه، منظومه و تربیت طلاب برجسته حوزه مشغول شد.
در 16 ربیع الاول سال 1374 ه . ق سال 1333 ه . ش برای تکمیل درس های استنباطی و بهره گرفتن از چشمه جوشان علم و معرفت به نجف اشرف رفت و نزد مراجع بزرگ آن زمان همچون آیات عظام و مراجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محسن طباطبایی حکیم - آیت الله سید محمود شاهرودی - آیت الله سید ابو القاسم خویی و آیت الله شیخ حسین حلی بهره وافی و کافی برد.
در سال 1379 ه . ق گروهی از بزرگان و افراد موجّه اردبیل که به نجف مشرف شده بودند نزد حضرت آیت الله حکیم رفتند و تقاضا کردند که آیت الله مفتی الشیعه را به عنوان وکیل خود به اردبیل بفرستند.
با آن که آیت الله حکیم خواهان ماندن آیت الله مفتی الشیعه در نجف اشرف بود با خواسته آنان موافقت کرد و آیت الله مفتی الشیعه را به اردبیل فرستاد.
آیت الله مفتی الشیعه پس از گذشت یک سال و نیم مجدداً برای ادامه تحصیلات و تحقیقات و تکمیل درس و تدریس خود به نجف اشرف بازگشت.
در سال 1396 ه . ق رژیم حاکم بر عراق ، فرمان تبعید علما و طلاب ایرانی و هندی و ترکی و پاکستانی و افغان حوزه علمیه نجف اشرف را صادر کرد و در این میان آیت الله مفتی الشیعه همراه با جمع زیادی از استادان و علما پس از چند روز حبس عازم ایران شدند.
وی پس از ورود به ایران در قم اقامت کرد و به وظایف شرعی اعم از تدریس و تهذیب و تألیف و رفع نیازهای شرعی مردم همت گماشت.
آیت الله سبزواری پس از ارتحال حضرت آیت الله خویی ، تمام امور متعلق به دادن اجازات و تعیین وکلا و نمایندگان در داخل و خارج و پاسخ به مسائل و استفتائات را به آیت الله مفتی الشیعه سپرد.
رساله در قاعده لاضرر ولا ضرار . شرح کفایة الاصول آخوند خراسانی ، رساله ای در لباس مشکوک، رساله ای در فروع علم اجمالی، رساله ای در قاعده ی اقرار و رضاع و غیره، فقه مبسوط، تعلیقاتی بر کتاب الاسفار الاربعه، توضیح المسائل، منهاج الصالحین، حاشیه بر عروه ، مناسک حج و منتخب المسائل از آثار اوست.
آیت الله مفتی الشیعه در دوران حیات خود مجموعه کاملی در فقه و اصول از تقریرات استادان بزرگ خود را نیز جمع آوری کرد که مورد ستایش بزرگان حوزه علمیه قرار گرفته است.
