میرزا جواد آقا تهرانی مجسمه اخلاق و تهذیب نفس بود

 به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، متن بیانیه آیت‌الله‌العظمی سید عزالدین حسینی زنجانی که به مناسبت برگزاری کنگره بزرگداشت آیت‌الله میرزا جواد تهرانی که امروز، پنجشنبه 30 اردیبهشت سال جاری، در تالار شیخ صدوق واقع در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد، به این شرح است:

رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی

جمال ذا الارض کانوا فی الحیات و هم بعد الممات جمال القطب و السیر

یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند متعال به عالم تشیع وجود عالمان ربانی است که در طول تاریخ تشیع ظهور کرده‌اند که بر آنان نفس رحمانی و ولایت جاری شده و به جایگاه رفیع العلماء امناء الرسل رسیده‌اند، یکی از این عالمان ربانی که در طول زندگی با او برخورد کرده‌ام عالم ربانی صدقا و عدلا «آیت الله حاج میرزا جواد تهرانی(قدس الله نفسه زکیه)» است، این مرد بزرگ عالمی فرهیخته، زاهدی وارسته و به مفاد فرمایش مولی الموحدین(سلام الله علیه) «انما العالم من دعاه علمه الی الورع و التقوی والزهد فی عالم الفنا و الطولة بالجنة المأوی» حضورش انسان را به مقام ملاقات حتی شده تا لحظاتی در این دنیا معطوف کند و روح انسان را متوجه عالم قدس و ملکوت می‌کرد.

قریب به سی سال با این مرد الهی آشنا بودم وجود پربرکتش مجسمه اخلاق و تهذیب نفس بود و بسیار از این حقیر که در ابتدای ورود مشهد در آن شهر غریب بودم دلجویی می‌فرمود در مجلس این بزرگوار بحث‌ها، یا بحث علمی بود و یا فقهی و از مقوله دنیا سخن نمی‌رفت و روح پرظرفیتش بر اثر تقوا و علوم اهل‌بیت(ع) شرح صدر ویژه‌ای داشت که تحمل شنیدن سخنان مخالف را داشت و با متانت خاص برخورد می‌فرمود.

معظم له علاوه بر منقبت علم، صاحب نفس هم بود، خود مریض شده و تب شدید داشتم و به یمن برکت دعای ایشان بهبودی کامل حاصل شد و به قول سعدی(علیه الرحمه) «ولی آنچنان بر دعا داشت دست که رنجور و افتاده بر پای جست//چو طاووس کورشته برپا ندید تو گفتی ز شادی بخواهد پرید».

آن بزرگوار در کتاب «فلسفه الهی و بشری» به یکی از کلمات معنوی که خود واجد آن بود اشاره می‌فرماید و آن موت اختیاری بوده است از عنایات و عناوینه ظاهریه و اعتباریه شدیدا پرهیز داشت و از القاب خاصه حاضر نبود در محضرش استفاده شود که همه حاکی از علو روح و بلوغ به درجاتی است که انسان با رسیدن به این غنای روحی دیگر نیاز به این عناوین در وی محو می‌شود و اگر بخواهیم مصداقی برای «مخالفا لهواه» معرفی کنیم این عالم وارسته بی‌تردید یکی از آن عالمان و فقیهان است.

اینجانب از برگزارکنندگان بزرگداشت این فقیه و عالم بزرگوار تقدیر و تشکر می‌کنم که اینگونه عالمان درخور معرفی و بزرگداشت در جامعه تشیع می‌باشند.

رحمت الله علیه و رحمتا واسعتا و حشره مع اولیائه، مشهد مقدس 28/2/89 سید عزالدین الحسینی الزنجانی.