مادرم گفت: مهربان باش! اما نگفت مهربانی حدی دارد! سال‌ها گذشته است و من هنوز فکر می‌کنم حد مهربانی کجاست؟ وقتی تو با دیگران مهربانی و آنها با تو مهربان نیستند و سوءاستفاده می‌کنند و شاید مهربانی را جور دیگر پاسخ می‌دهند.
پدرم همیشه مهربان باقی ماند، اما من در شک و تردید!
یک بار از او پرسیدم: «حدمهربانی کجاست؟»
او خندید و گفت:«دختر جان، مهربانی حد ندارد. مهربانی یک اقیانوس است که نباید دنبال ساحل برایش بگردی. باید فقط درآن شنا کنی...»
یاد شعر نظامی می‌افتم که میگوید:
ماهرویا مهربانی پیشه کن
خوبرویی را بباید زیوری
واقعاً مهربانی چیست؟
فریده محمدی، کارشناس روان‌شناسی میگوید:«نتایج پژوهش روان‌شناسی به نام باتسون نشان داده است که اغلب مردم مهربانی را یکی از مهم‌ترین صفات انسان‌های خوب می‌دانند. روان‌شناسان مهربانی را توجه‌کردن و ارزش‌دادن به دیگران و یاری دادن آنها بدون در نظرگرفتن منفعت شخصی تعریف کرده‌اند. زمینه عاطفی و احساسی مهربانی آن را از احترام‌گذاشتن به دیگران برحسب وظیفه متمایز می‌کند. انتظار می‌رود که این حالت‌های عاطفی در موقعیت‌هایی که امکان مقابله به مثل یا منفعت شخصی وجود ندارد، افزایش بیابد و به شکل رفتارهای یاری‌گرانه بروز پیدا کند. باتسون عقیده دارد که مهربانی از ترکیب سه ویژگی همدردی، قضاوت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی حاصل می‌شود.»
یک مثل قدیمی هم هست که میگوید از هر دست بدهی، از همان دست می‌گیری. به نظر می‌آید آنها که مهربان‌ترند شادترند! خیلی از روان‌شناسان می‌گویند مهربانی در درمان افسردگی هم تأثیر دارد. چون آدم‌های مهربان وقت خود را به یاری‌دادن دیگران می‌گذرانند، احساس خوشایندی در خود دارند که باعث می‌شود کمتر افسرده شوند. به هر‌حال با همه مطالعاتم درباره مهربانی، به این نتیجه می‌رسم که پدرم راست می‌گفت: «برای مهربانی حد نمی‌شود گذاشت. مهربانی بی نهایت است.»
