گزارش سالیانه مرکز پژوهشی PEJ از وضعیت رسانه‌های خبری نشان می‌دهد در آغاز سال 2006 این مسئله به روشنی قابل بررسی بود که امریکایی‌ها خیلی به اخبار مجلاتی که محتوای آنها اعم از اخبار ملی و بین‌المللی به طور سنتی فراهم می‌شود، وابسته نیستند.
در حال حاضر، دسترسی به خبرهایی که قبلا در برخی از مناطق کشور مشکل بود، به صورت آنلاین و از طریق سازمان‌های رسانه‌ای ملی امکان‌پذیر است. بنابراین، تنها هفته‌نامه‌های خبری بزرگ منبع مهمی برای دسترسی به اخبار محسوب نمی‌شوند.
برخی خوانندگان که یک بار برای دسترسی به خبرها، هفته‌نامه‌ها را انتخاب کردند، با تغییر گرایش‌های آنها در مجلات شان روبرو شدند. در ضمن، این بررسی‌ها مانند بررسی مرکز تحقیقاتی Pew گرچه در آن به طور مشخص در مورد مجلاتی مانند اکونومیست و"بیزینس ویک" پرسشی نشده است؛ نشان داد در بخش مخاطبان، خوانندگان این نشریات به موازات تایم و نیوزویک کاهش نیافته‌اند.
توجه به مخاطب
زیرا این تغییرات، یعنی تنوع در انتخاب خبرها، به همان دلایل که در سایر رسانه ها بوجود آمده بود، در آن هفته‌نامه‌ها نیز مورد توجه قرار گرفته بود.
افراد ممکن است هرگز دوباره برای دسترسی به اخبار، به مجلات تایم و نیوزویک روی‌نیاورند. اما آنها در عوض به مجلات قابل توجهی که دلایل بیشتری برای جذب مخاطب دارند اقبال نشان می‌دهند. مجلاتی که صرفا به نیازهای عمومی خوانندگان همچون تایم و نیوزویک نمی‌پردازند بلکه بنای انتشار خود را بر ارائه نشریات تخصصی قرار می‌دهند.
به همین دلایل، هفته‌نامه‌هایی که بدون توجه به خواست مخاطبان، هرچه بیشتر عمومی شده‌اند، در پروسه این تغییرات، بخشی از هویت خود را از دست داده‌اند.
این مشکلات به همین وسعت، شبکه‌های خبری را عاجز کرده‌است: به این ترتیب آنها امتیاز انحصاری خود را در ارائه اخبار ملی و بین المللی ازدست داده‌اند.
عمده هفته‌نامه‌ها ممکن است در نهایت تصمیم بگیرند که آیا باید به سمت پوشش خبرهای خشک و جدی بیشتری بروند یا اینکه با توجه به درج آخرین عناوین خبری و محتوایی با توجه به گرایشات مخاطبان خاص، خوانندگان بیشتری را جذب کنند و به این گونه،تیراژ خود را گسترش دهند.
سردبیران این نشریات ممکن است نزدیک‌شدن به اخبار خشک و جدی را یک تهدید بینند چرا که امکان دارد استفاده از این نوع خبرها باعث شود، خوانندگان را از این نشریات گریزان شوند.
انتخاب تخصص و ویژگی خاصی برای یک نشریه، ممکن است به نظر برسد که باعث توجه به مخاطبان محدودی می‌شود.اما این کار بخوبی تهدید و مقابله‌ای برای نزدیکی به محتوای عامه‌پسند به شمار می‌رود.
اگر این نشریات به خوانندگان مطالب مهم و قابل توجهی ارائه‌ندهند، مطالبی که قابل دسترسی در سایر نشریات نیست؛ قطعا دلیلی وجود ندارد که آنها بتوانند مخاطبان را مثل گذشته، جذب کنند.
