حدود شمالی این استان را رود ارس با جمهوری‌های آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطـور و آبهای دریاچة ارومیه حدود غربی با استان آذربایجان غربی است. در جنوب کشیدگی رشته کوهها، دره‌ها، جلگه‌ها و دشتها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است و در شرق نیز دره و رودخانه دره رود، کوههای سبلان، چهل مند و گردنه صائین این خطه را از استان اردبیل جدا می‌کند. مدارهای ´۵، º۴۵ و ´۲۲، º۳۶ منتهی‌الیه غربی و شرقی مختصات جغرافیایی این استان را مشخص می‌کند.
منطقه آذربایجان به علت موقعیت خاص جغرافیایی، یکی از مناطق حساس و مهم کشور است. همین اهمیت، حساسیت و گستردگی باعث شده است تا این منطقه با وجود خصوصیات مشترک جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی به سه استان آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل تقسیم شود.
- ایران: چهارگوشه ایران / انقلاب اسلامی ایران / قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران / امام خمینی (ره) / حضرت آیت‌الله خامنه‌ای / استان‌های ایران / ایران هسته‌ای / روزهای ملی و جهانی در تقویم ایران / جنگ تحمیلی عراق علیه ایران /
- نهادها: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی / نیروی زمینی / نیروی هوایی / نیروی دریایی / شورای عالی امنیت ملی / وزارتخانه‌های ایران / شورای عالی انقلاب فرهنگی / مجلس خبرگان رهبری / مجمع تشخیص مصلحت نظام / شورای نگهبان / مجلس شورای اسلامی / قوه قضائیه ایران / شورای عالی انقلاب فرهنگی / کابینه دهم /دانشگاه‌های ایران / پارک‌های علم و فناوری ایران/ باغ‌های گیاه‌شناسی /
- طبیعت: دریاها و دریاچه‌های ایران / خلیج فارس / جزایر ایرانی خلیج فارس / تنگه هرمز / رودخانه‌های ایران / کوههای ایران / کویرهای ایران / پارک‌های ملی ایران / آبشارهای ایران / جنگل‌های ایران / غارهای ایران / تالاب‌های ایران / قنات‌های ایران / آبگرم‌های ایران /
- آداب و رسوم: آیین نوروز / سوغاتی‌های چهارگوشه ایران / غذاهای سنتی و محلی چهارگوشه ایران / آداب و رسوم رمضان در چهارگوشه ایران / آداب و رسوم مردم ایران در ماه محرم / آداب و رسوم شب یلدا در ایران / بازی‌های محلی و سنتی /
- تاریخ: چهره‌های تاریخی ایران / چهره‌های دفاع مقدس / قراردادهای دوران قاجار / آثار تاریخی ایران / خانه‌های قدیمی و تاریخی / باغ‌های گردشگری / قلعه‌ها / پل‌ها / بقعه‌ها / کاروانسراها / آتشکده‌ها / برجهای تاریخی / بازارهای قدیمی / گنبدها / موزه‌ها / مساجد / کلیساهای تاریخی / تپه‌های باستانی / مناره و میل‌ها / آرامگاه‌ها / آب‌انبارها / ارگ‌های تاریخی / کبوترخانه / حمام‌های قدیمی / یخچال‌های قدیمی / عمارت‌های کلاه‌فرنگی / سنگ‌نوشته /
- چهره‌ها: شهریار / کریم باقری / جعفر پتگر / منوچهر نیازی / قدرت‌الله عاقلی /
- گردشگری: خانه مشروطه - تبریز / خانه گنجه‌ای‌زاده - تبریز / خانه سلماسی - تبریز / خانه بهنام - تبریز / خانه اردوبادی - تبریز / خانه امیر نظام گروسی - تبریز / خانه سرخه‌ای / خانه بلورچیان / بازار تبریز / بقعه صاحب‌الامر - تبریز / روستای کندوان - تبریز / مقبرة الشعرا - تبریز / باغ ائل گلی تبریز / مسجد کبود - تبریز / مسجد جامع مرند / معبد یا مسجد غار - آذرشهر /
- طبیعت: جنگل‌های ارسباران / کوه سهند / رود ارس /
- تاریخ: مسجد سنگی ترک - میانه / قلعه دختر - میانه / بقعه شیخ شهاب الدین اهری - اهر / موزه شیخ شهاب‌الدین اهری - اهر / قلعه بابک - اهر / آتشکده آذرگشسب - تکاب / قلعه ضحاک - عجب شیر / قلعه آوارسین - خداآفرین / کاخ باغچه جوق - ماکو / برج دوزال امامزاده شعیب - جلفا / روستای اشتبین - جلفا / گنبد سرخ - مراغه / گنبد مدور - مراغه / گنبد کبود - مراغه / گنبد غفاریه - مراغه / خانه استاد شهریار / دخمه سنگی فخریگا (مهاباد) / روستای میلان / حمام تاریخی میلان / پل آجی چای / حمام دوقلو / ارگ علیشاه /
- غذاها: ریزه کوفته / خشیل؛ غذای شب یلدای آذربایجانی‌ها / آش یخ / کوکوی لوبیا سبز / آش شیر / آش کلم برگ /
استان آذربایجان شرقی دارای ۱۲ شهرستان، ۳۱ شهر و ۳۰ بخش، ۱۳۳ دهستان و ۳۱۴۹ آبادی است.
جغرافیای تاریخی استان
آذربایجان در فارس میانه آتور پاتکان، در آثار کهن فارسی آذربادگان یا آذربایگان، در فارسی کنونی آذربایجان، در یونانی بیزانس آذربیگانون، در ارمنی اتراپاتاکان، در سریانی آذربایغان و در عربی آذربیجان نامیده شده است. تاریخ باستانی آذربایجان با تاریخ قوم ماد در آمیخته است. قوم ماد پس از مهاجرت به ایران آرام آرام قسمت های غربی ایران از جمله آذربایجان را تصرف کرد.
شهرستان تبریز
تبریز یکی از قدیمی ترین مناطق ایران است و مجموعة آثار تاریخی و نشانه‌های باستان شناختی که از محل های مختلف آن به دست آمده دلالت بر دیرینگی و قدمت تاریخی این شهر دارد. سارکن «سارکن پادشاه آشور ۷۲۲-۷۵۰ » در کتبیة خود از شهری به نام اوشکایا که شاید همان اسکوی امروزی است و نیز از دژ و قلعة محکمی به نام تارویی یاد می‌کند که به احتمال زیاد تبریز است.
گذشته از این در یکی از کتبیه‌های سناخریت پادشاه آشور ( ۷۰۵-۶۸۱ ق. م) از شهری به نام تربیس نام برده شده است که پادشاه مزبور در آنجا معبدی به نام نرکان ساخته بود. بعضی از مورخان ترویای معروف و تبریز را یکی می‌پندارند. عده‌ای حتی این شهر را همان سوز یا شوش قدیم و عده‌ای دیگر آکراتا یا آماتای ذکر شده در تورات فرض کرده‌اند. تعیین تاریخ دقیق پیدایش شهرنشینی در دشتی که تبریز در آن قرار گرفته دشوار است.
شرایط این دشت حاصلخیز به واسطة وجود دو رود آجی چای و مهران رود، اقلیم معتدل، موقعیت ارتباطی بسیار مناسب، وجود منابع زیرزمینی غنی و موقعیت مناسب استراتژیکی آن، زمینة مساعدی برای تکوین و توسعة زندگی شهری فراهم آورده است. در دورة حکومت روادیان تبریز پایتخت آذربایجان شد و به علت موقعیت ممتاز جغرافیایی و نظامی خود بیشتر از سایر شهرها مورد توجه قرار گرفت. در سال ۳۴۰ هجری قمری از اتحاد سه گانة تبریز، اشنو (اسند، اسنق) و دهخوارقان مملکت بنی رودینی به وجود آمد که حکام آن قدرت و استقلال کامل داشتند و خلفای بغداد از دخالت و نفوذ کمی در آن برخوردار بودند.
از قرن دهم میلادی یا قرن سوم هجری به بعد نام تبریز در ردیف شهرهای بزرگ آذربایجان آمده است که در آنجا همزمان با پیشرفت صنعت و تجارت علم و تمدن نیز شکوفا شده است. اهالی تبریز در سال ۶۱۶ هجری موفق شدند با دادن هدایای قیمتی و پول فراوان از هجوم مغولان به شهر و ویرانی آن جلوگیری کنند. پس از حملة مغول به ایران برای اولین بار شهر تبریز به دستور آباقاخان (۶۸۰-۶۶۳ هجری قمری) پایتخت رسمی ایلخانان شد.
در سال ۶۵۸ هجری در دوران حاکمیت آباقاخان در تبریز، زندگی مدنی و اقتصادی دوباره شکوفا شد. سلطان محمود غازان خان معروفترین شاه مغول در ۶۹۴ هجری تبریز را مقر حکومت قرار داد و آن را به منتهای درجة عظمت و بزرگی و آبادانی رساند. پس از ایلخان مغول، تبریز در عصر جلایریان و ترکمانان آق قویونلو و قره قویونلو پایتخت ایران شد و در این زمان (۸۷۰هجری) بود که به دستور جهان شاه بن قره یوسف بن ترکمان مسجد کبود (گؤی مسجد) بنا گردید.
در سال ۹۰۶ هجری شاه اسماعیل صفوی (متخلص به ختایی) تبریز را پایتخت ایران کرد. در دوران صفوی شهر تبریز بارها میدان جنگ ایران و عثمانی شد. در آغاز حکومت قاجار بخصوص زمان فتحعلی شاه، تبریز پایتخت دوم یا ولیعهد نشین ایران شد و محل استقرار عباس میرزا نایب السلطنه گردید. در دورة استبداد صغیر محمد علی شاه، مردم تبریز به رهبری دو قهرمان ملی - ستارخان و باقرخان – پس از ماهها مبارزه و ستیز، ابتدا تبریز و آذربایجان و سپس ایران را از چنگ استبداد رهایی بخشیدند.
مراکز تاریخی و باستانی
کاخ شهرداری: کاخ و تالار شهرداری تبریز در سال ۱۳۱۲ شمسی در گورستان متروک و مخروبة کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی ساخته شد. این ساختمان دارای یک برج ساعت چهار جانبی است که هر پانزده دقیقه یک بار، گذشت زمان را اعلام می‌کند.
عمارت ائل گؤلی : شاه گؤلی (استخر شاه) سابق و ائل گؤلی (استخر مردم) فعلی از گردشگاههای زیبا و دلکش تبریز است.
بقایای عمارت ربع رشیدی: خرابه‌های ربع رشیدی باقیماندة ساختمانهای عظیمی است که در زمان ایلخانیان به همت رشید الدین فضل الله وزیر نامـی ایـران در محلة ولیانکوی باغمشة تبریز ساخته شد. این مکان به اصطلاح امروزی یک شهر علمی و دانشگاهی بود.
خانه مشروطیت: این خانه محل اجتماع سران مشروطیت در تبریز بود و تاریخ ساختمان آن ۱۲۴۷ شمسی مطابق با ۱۲۸۸ هجری قمری است. بانی این خانه حاج مهدی کوزه کنانی از فعالین نهضت مشروطیت بود. به علت ارزش های فرهنگی و تاریخی که این خانه دارد، به ویژه پیوند آن با نهضت مشروطیت، در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
قلعه آق گنبد (هلاکو) : قلعه تاریخی آق گنبد در جزیره اسلامی (شاهی سابق) واقع شده است. جزیره اسلامی یکی از چند جزیره بـزرگ دریـاچة ارومیه و تنها جزیرة مسکونی آن است. قلعه مورد نظر بر فراز کوهی در این جزیره قرار دارد، قبر هلاکو و دیگر سرداران مغول در این قلعه است.
جاذبه‌های طبیعی
ارتفاعات سهند: توده آتشفشانی سهند در۵۰ کیلومتری جنوب شهرستان تبریز قرار دارد. حد شرقی آن از شهرستان هشترود و سر اسکندر و قره چمن می گذرد و تا حدود قافلانکوه پیش رفته است. بلندترین قلة سهند به نام جام داغی اسـت بـه ارتفاع ۳۷۵۰ متـر. ایـن کـوه تعـداد زیادی قله‌های آذرین دارد که بلندی ۱۷ قلة آن از ۳۰۰۰ متر تجاوز می‌کند.
ارتفاعات سلطان سنجر: کوه سلطان سنجر کوه آتشفشانی است که در حدود ۱۵ کیلومتری شرق زنوز واقع شده است و قلعه ای به ارتفاع ۳۲۵۵ متر دارد. این کوه بیشتر ایام سال از برف پوشیده است.
ارتفاعات سلطان داغی
این کوه در شمال غربی کوهستان سهند، نزدیک شهر اسکو قرار دارد، با ارتفاعی حدود ۳۴۱۰ متر، سومین قلة سهند محسوب می شود. در قلة آن زیارتگاهی به نام سلطان حسام الدین وجود دارد.
ارتفاعات مورو داغ: کوه موروداغ در ۳۶ کیلومتری غرب تبریز در جهت شرقی – غربی از ارتفاعات شمالی صوفیان به سمت تبریز کشیده شده است. این رشته کوه در گردنة پایان از شمال تبریز می گذرد و به گردنة شبلی منتهی می‌شود. بلندترین نقطة موروداغ ۲۲۱۰ متر ارتفاع دارد و معروف ترین قله های آن چله خانة، پیر موسی و خواجه مرجان است.
چشمة تاپ تاپان
این چشمه به فاصلة ۵ کیلومتری آذر شهر در جادة تبریز به مراغه واقع شده است. آب در حوضی طبیعی جمع می شود و مورد استفاده قرار می گیرد. آب این چشمه از دسته آبهای معدنی بی کربنات کلسیک و منیزین گازدار و آهن دار است که خواص درمانی آن برای ازدیاد گلبول های قرمز و تنظیم میزان هموگلوبین خون، سهولت کار دستگاه گوارش و کمک به تغذیه و رشد ارزیابی شده است.
چشمه آب معدنی کندوان: کندوان روستایی تاریخی و کم نظیر است که در فاصلة ۲۲ کیلومتری جنوب اسکو در میان دره ای با صفا و کنار رودخانة پر آبی به همین نام واقع شده است. فاصلة روستای کندوان تا تبریز ۶۲ کیلومتر است. این روستا چشمة آب معدنی مهمی به همین نام دارد که برای درمان بیماران کلیوی نقش به سزایی دارد.
غار اسکندر: غار اسکندر به فاصلة ۳۰ کیلومتری تبریز در روستای سعید آباد واقع شده و دسترسی به آن از طریق جادة ترانزیتی تبریز-تهران میسر است. عرض دهانة این غار حدود ۵ متر و دیوارهای داخل آن دارای استالاکتیت‌های جالب توجهی است.
دره لیقوان: روستای ییلاقی و کوهستانی لیقوان در جنوب شرقی تبریز و در دامنة کوهستان سهند قرار دارد. این روستا از قسمت شرقی همجوار درة بسیار با صفایی است که رودخانة لیقوان از آن می‌گذرد و روستاهای حاشیة خود را مشروب می‌کند.
دره سعید آباد : یکی از دره هایی که تابستان‌ها مورد بهره برداری وسیع قرار می‌گیرد، درة سعید آباد است که در ۲ کیلومتری جادة ترانزیتی تبریز - تهران قرار دارد. این دره معبر رودخانة سعید آوا چای است.
دریاچه قوری گؤل
دریاچه قوری گؤل در فاصلة ۴۵ کیلومتری تبریز در مسیر جادة تهران – تبریز قرار دارد و این دریاچة مثلث شکل با وسعت ۲۴۰ هکتار با پستی و بلندی‌هایی نه چندان مهم احاطه شده است. این دریاچه به عنوان تالاب بین‌المللی به ثبت رسیده است.
جزیره اسلامی (شاهی) : جزیره اسلامی تنها جزیرة مسکونی و آباد دریاچه ارومیه است که در اثر کمی بارندگی و تبخیر آب دریاچه در تابستان به صورت شبه جزیره در می آید. وجود این جزیره سرسبز و خرم با آب شیرین و گوارا (جزیره ۵۴ چشمه دارد) در دریای شور و تلخ از عجایب و بدایع طبیعت و خلقت است. در جزیره ۷ روستا با نامهای آق گنبد، کمیچی، تیمورلو، قیچاق، بوراچارلو و بهرام آباد با حدود ۸ هزار نفر جمعیت وجود دارد.
شهرستان اهر
قلعة جوشین: قلعه جوشین یا جوشون در ۲۶ کیلومتری غرب ورزقان به سوی جلفا در شش کیلومتری روستای جوشین واقع شده و راه آن بسیار سخت و کوهستانی است. قلعه بر فراز کوهی است که سه طرف آن را شیب های دیوار مانند احاطه کرده است و تنها راه ارتباطی آن یک گذر کوهستانی تنگ است که فقط یک یا دو نفر می توانند به زحمت از آن بالا روند. به همین علت نگهبانی و دفاع از این قلعه حتی با تعدادی معدود هم ممکن بوده است.
حمام کردشت: این حمام در کناره رود ارس، در جوار روستای کردشت که قلعه ای نیز به این نام دارد واقع شده است. حمام کردشت از لحاظ طراحی داخلی و نقاشی های دیواری شایان توجه است. آب مصرفی حمام را از رودخانه ارس می گیرند و پس از گرم شدن از طریق سیستم گرمخانه ای آن را به حوضچه های درونی انتقال می دهند و پس از استفاده از آن، فاضلاب آن را از طریق سیستم های کانال کشی شده به بیرون هدایت می کنند. ویژگی برجستة این حمام آن است که در حالت معمولی از سطح زمین قابل تشخیص نیست، زیرا در گودی ساخته شده است.
رباط شاه عباسی گویجه بئل: گردنه گؤیجه بئل در ۹۳ کیلومتری تبریز و ۲۴ کیلومتری اهر قرار دارد. در این ناحیه دو کاروانسرای قدیمی وجود دارد که در زمستان مورد استفاده کاروانیان قرار می گرفت. از تبریز به اهر ابتدا به کاروانسرای علیای گردنه بر می‌خوریم که به فاصله ۳ کیلومتر از ابتدای گردنه ساخته شده است. کاروانسرای دوم (سفلی) به فاصله ۷ کیلومتر از کاروانسرای علیا در محوطه ای مسطح و مشرف به رودخانه قرار دارد. این کاروانسرا محوطه بزرگ تر و گسترده‌تری را در بر گرفته و از دو بخش، شامل حیاط و قسمت مسقف که دارای حجرات متعددی است، تشکیل شده است.
سنگ نبشته سقندل: این کتیبه در کوهی به نام زاغی یاقیه در دو کیلومتری شرق ورزقان از توابع اهر قرار دارد. طول آن ۱۱۵ و عرض آن ۴۷ سانتی متر و مشتمل بر ۱۰ سطر است. این کتیبه به ساردوی دوم ( ۳۳-۷۵۰ ق. م) پسر آرگیشتی اول تعلق دارد و در آن از حمله به ناحیه کوهستانی پولو آدری و گشودن ۲۱ دژ و تصرف ۴۵ یا ۴۴ شهر در یک روز سخن می رود.
جاذبه‌های طبیعی
ارتفاعات کمتال: کوهستان کمتال از مهم ترین و جالب ترین کوههای ارسباران است. این کوه ۳۱۰۰ متر ارتفاع دارد و از نوع کوههای سنگی است. تندی دامنه ها و صعب العبور بودن آن، کوهستان را از هر نوع هجوم مصون نگاه داشته و از مظاهر تمدن جدید نیز محروم کرده است.
ارتفاعات قوشا داغ: قوشا داغ از ارتفاعات مهم و قابل توجه ارسباران است که در شمال شهر هریس و غرب رشته کوه سبلان و جنوب غربی مشکین شهر قرار گرفته است. بلندترین قلة آن در شمال هریس ۳۱۴۹ متر ارتفاع دارد. گردنة معروف گؤیجه بئل که از زیباترین پدیده های طبیعی است در محدودة این کوهستان بر سر راه تبریز به اهر قرار گرفته است.
تالاب یوسفلو : این تالاب در ۳۳ کیلومتری شرق شهرستان اهر قرار دارد و تالابی دایمی است که مورد استفادة پرندگان مهاجر آبزی قرار می گیرد.
تالاب دیب سیز: این تالاب در ۲۵ کیلومتری شرق اهر قرار دارد و تالابی نیزاری و دایمی است که مورد استفادة پرندگان مهاجر آبزی قرار می گیرد.
تالاب خرمالو:این تالاب در ۴۲ کیلومتری جنوب غربی اهر قرار دارد و تالاب دائمی است که علاوه بر استفاده های کشاورزی، در فصل زمستان مورد استفادة پرندگان مهاجر قرار می گیرد.
اماکن زیارتی ومذهبی
مسجد جامع: مسجد جامع اهر در کوچه مسجد جمعة این شهر واقع شده و منسوب به دوره سلجوقی و اتابکان است. این مسجد از نظر شیوه معماری و تزئینات از مساجد بسیار زیبای استان است.
مقبره شیخ شهاب الدین اهری: شهر تاریخی و زیبای اهر به نام مدفن عارف بزرگوار شیخ شهاب‌الدین اهری در تاریخ معروف و مشهور است. بقعة این عارف نامدار در بخش جنوبی اهر در محوطة بسیار با صفایی که در حال حاضر گردشگاه اهالی این شهر است بنا شده است. شیخ شهاب الدین اهری از عرفای مشهور قرن هفتم هجری است که در این مکان به هدایت و ارشاد طالبان حق و طریقت می پرداخت و به درجة قطب نایل گردید. شیخ شهاب الدین مذهب اثنی عشری داشت.
شهرستان بستان آباد
شهرستان بستان آباد درمحل شهر باستانی وگمشده اوجان بنا شده است. نام اوجان از قرن ششم به بعد در اکثر سفرنامه ها و کتابهای تاریخی آمده است. حمدالله مستوفی در نزهه القلوب می نویسد: آن را بیژن بن گیو بن گودرز ساخت. غازان خان امارتش را تجدید کرد. از سنگ و گچ بارو کشید و شهر اسلام خواند و دارالملک ساخت.
هوایش سرد و آبش از کوه سهند جاری است. حاصلش غله و بقولات بود. میوه او جان از اقلیم سفید چهره و شافعی مذهب اند. فرمانروایان ترکمنان و صفویه مدتها در قصر غازانی در اوجان مجالس عیش و نوش داشتند، اما در روزگار فرمانروایان بعدی آذربایجان حوادث و جنگهای خونین متعددی اوجان را در معرض انهدام و ویرانی قرار داد که امروزه از آن همه آبادانی و زیبایی فقط یک رودخانه و یک دهستان به نام اوجان در جغرافیای آذربایجان باقی مانده است.
جاذبه های طبیعی
غار آغ بولاق: این غار در قسمت جنوبی روستای قره چمن از توابع شهرستان بستان آباد واقع شده و از نوع غارهای استالاکتیت است. عرض دهانة غار حدود ۲ متر است و دسترسی به آن از روستای قره چمن امکان پذیر است.
شهرستان بناب
بناب به معنای سرزمینی است که ریشه اش در آب و یا نزدیک آب است. این شهر قبل از حمله مغولان بسیار آباد و پر رونق بود. در گورستانهای منطقة قره قشون، در ارتفاعات جنوبی آن آثاری مربوط به قرن های هشتم و نهم هجری به دست آمده است. آثار و بقایای بناهای تاریخی نشانگر آبادانی آن در دوره صفویه است. با وجود اینکه بناب از شهرهای مهم آذربایجان است، از نقطه نظر اقتصادی، سیاسی و تاریخی پیوسته تحت تأثیر مراغه بوده است.
مراکز تاریخی و باستانی
قلعه ضحاک عجب شیر (داش قلعه) : در ۲۸ کیلومتری شرق عجب شیر در ساحل شرقی دریاچه ارومیه در ۹۵ کیلومتری جنوب تبریز، قلعه ضحاک عجب شیر واقع شده است. در ارتفاعات مقدم سهند غربی، کوه سنگی مجزایی در دره سربرآورده که به داش قلعه ضحاک معروف است. در پای این کوه قبرستانی است که در آن مجسمه سنگی قوچی قرار دارد. در کنار قبرستان دهی است به نام ینگجه و در شمال قلعه روستای بازار (بالاس) قرار دارد. رسیدن به این روستا فقط با خودروهای بیابانی و از راه روستای گنبد (کنبد) و قریه هزاره ممکن است.
جاذبه‌های طبیعی
تالاب قبادلو: این تالاب در ۲۲ کیلومتری شمال غربی عجب شیر، بالاتر از بندر رحمانلو قرار دارد و بخشی از پرندگان تالاب های حاشیه‌ای دریاچه ارومیه را به خود جذب می کند.
جزیره قریون داغی (کبودان) : جزیرة قریون داغی یکی از بزرگ ترین و زیباترین جزایر غیر مسکونی دریاچه ارومیه است که در فاصله۱۲ کیلومتری بندر رحمانلو در قسمت جنوب شرقی دریاچه ارومیه قرار گرفته است. طول جزیره ۹ کیلومتر، عرض آن ۴ کیلومتر و مساحت کل آن ۳۱۷۵ هکتار است و از سطح دریای آزاد ۱۵۲۱ متر ارتفاع دارد.
جزیرة قویون داغی تنها جزیرة دریاچة ارومیه است که در تمام سال دارای آب شیرین است. آب شیرین جزیره برای مصرف حیوانات وحشی از دو چشمه ای که در جنوب آن قرار دارد تأمین می‌شود. جزیرة قویون داغی زیستگاه قوچ و میش ارمنی و گوزن زرد ایرانی است. این گوزن یکی از نادرترین گونه های گوزن جهان است. این مجموعه از طرف یونسکو به عنوان یکی از ۵۹ قطعه منطقه حفاظت شده که دارای گونه های کمیاب گیاهی و حیوانی است به ثبت رسیده است.
جزیره اشک: این جزیره در قسمت جنوبی کبودان، در ۴۰ کیلومتری بندر گلمانخانه قرار دارد. دارای وسعتی معادل ۲۱۱۵ هکتار و ارتفاعی در حدود ۱۲۷۰ متر از سطح دریاست. این جزیره یک چشمه آب شیرین دارد و یکی از جالب ترین زیستگاههای پرندگان بومی و مهاجر از جمله فلامینگو و تنجه است. از نظر پوشش گیاهی شبیه جزیره کبودان است. گوزن زرد ایرانی نیز در آن زندگی می‌کند.
جزیره آرزو : این جزیره نیمه جنگلی با مساحتی حدود ۵۴۲ هکتار در غرب جزیره کبودان قرار گرفته است و ۱۲۷۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این جزیره پذیرای پرندگانی نظیر فلامینگو، کاکایی و غاز است.
جزیره اسپیر : این جزیره با مساحتی معادل ۱۱۵۱ هکتار در غرب کبودان و ۲۷ کیلومتری بندر گلمانخانه واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۲۷۰ متر است و همه ساله پذیرای پرندگانی چون فلامینگوها، پلیکان‌ها، کاکایی ها و غار است.
بندر رحمانلو : بندر و روستای رحمانلو از دهستان دیزجرود عجب شیر، در ساحل شرقی دریاچه ارومیه واقع شده است. این بندر یکی از ینادر مهم دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی است. در سمت شمالی بندر رحمانلو اسکله ای برای پهلو گرفتن کشتی های باری و مسافری، در بخش جنوبی محلی برای مسافرینی که به منظور استفاده از آب و لجن دریاچه که برای درمان برخی از بیماری ها مفید است به این بندر می آیند بنا شده است.
بنادر دانالو و زینت لو: بندرهای دانالو، قباد لو و زینت لو نیز در ساحل شرقی دریاچه ارومیه و در حدود ۲۵ کیلومتری عجب شیر واقع شده اند که از نظر اهمیت در مرتبة بعد از بندر رحمانلو قرار دارند. در تابستان بسیاری از مردم برای استفاده از آب و لجن دریاچه به این بنادر روی می‌آورند.
اماکن زیارتی و مذهبی
مسجد مهرآباد: این مسجد در کنار میدانی که سابقاً مهرآباد نام داشت بنا شده است. این مسجد از یک نظر در بین مساجد منطقه دارای اهمیت خاص و استثنایی است، و آن مربوط به وجود کتیبه تاریخ دار آن است که در دیوار قسمت شمالی نصب شده است. هزینه بنای مسجد توسط بی بی خانم دختر منصوربیگ پرداخت شد. مسجد در سال ۹۵۱ هجری قمری در زمان سلطنت شاه طهماسب ساخته شده است.
شهرستان سراب
منطقه سراب از جمله مناطقی است که از دیرباز مسکونی بوده است. وجود کتیبه اورادتویی، تپه های باستانی و معابد سنگی در حومه این شهر نشانگر قدمت تاریخی منطقه است. سنگ نبشته رازلیق که یک باستان شناس آلمانی در سال ۱۹۷۱ آن را خواند به خط میخی و متعلق به آرگیشتی دوم پسر روسای اول است. در منطقه سراب آثار متعددی از جمله معابد سنگی، قلاع و یک چهار طاقی متعلق به دوران تمدن ساسانی به جای مانده که مبین اهمیت آن در دورة ساسانی است.
شهر سراب در دوران حکومت مغولان از مراکز عمده حکومتی در آذربایجـان بود. در زمان حکومت چوپانیان نیز سراب مورد توجه بود و حکومت آن با «جانی بیک خان» از اولاد «جوجی خان» بود که در سال ۷۵۸ در این شهر کشته شد. در اوایل حکمرانی صفویه که شهرهای تبریز و اردبیل از شهرهای مهم به شمار می رفتند، سراب به دلیل نزدیکی به این دو شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. جنگ شاه اسماعیل و خلیل پاشا در سراب روی داد و آغا محمد خان قاجار با صادق خان شقاقی در این منطقه جنگید.
مراکزتاریخی وباستانی
تپه باستانی قلعه جوق: این تپه در ۲ کیلومتری شمال سراب در دهکده ای به همین نام واقع شده است. ارتفاع آن ۳۰ متر است و مساحتی در حدود ۲۰ هزار متر مربع (به شعا ۸۰ متر) دارد. در این تپه انواع سفال از دوران ما قبل تاریخ و هزاره دوم قبل از میلاد و دوران پارتها تا قرون اولیه اسلامی و سفال هایی مرصع در انواع مختلف به حد وفور پیدا شده است.
تپه باستانی امام چای: در شمال شرقی روستای امام چای سراب، تپه ای باستانی به نام امام چای وجود دارد. مساحت تپه حدود ۴۰۰۰ مترمربع و ارتفاع آن از زمین های اطراف ۲۰ متر است. در نتیجه حفاری های غیر مجاز و خاک برداری های زراعتی که در این تپه صورت گرفته، موارد زیر مشخص شده است : تعدادی قبرهای اسلامی، یک رگه با سفال مختلف مربوط به هزاره اول قبل از میلاد، یک رگه آثار خاکستر و زغال از یک آتش سوزی و یک دورة تاریخی با سفالهای مختلف و خشت خام.
اماکن زیارتی ومذهبی
مسجد اسنق: در روستای اسنق از توابع محال آلان بر آغوش سراب مسجدی با ستون ها و روبنای سنگی و سنگ نبشته های زیبا قرار دارد. این مسجد در وسط روستا میان حیاط وسیعی بنا شده است. در داخل مسجد منبر چوبی منبت کاری شده شکسته و درهم ریخته ای وجود دارد که همزمان با بنای مسجد ساخته شده است. بر روی قطعه ای از بازوی آن نام بانی مسجد، صاحب فخرالدین محمد قید شده است. آثار باقیمانده از این منبر نشان می دهد که چند هنرمند توانا، مدتی دراز صرف ساختن آن کرده‌اند.
مسجد جمال آباد : جمال آباد نام روستایی است از محال آلان بر آغوش که در ۶ کیلومتبر شمال مهربان و۲۱ کیلومتری جاده تبریز - سراب قرار گرفته است. این روستا مسجد کهنی دارد که ۶ ستون عظیم سنگی سقف چوبی آن را نگه داشته است. ظاهراً این مسجد در ابتدا دارای دیوارهای سنگی و سقف گنبدی بود که بعدها سقف و دیوارها فرو ریخت و قطعات آن هر یک در جایی افتاد و یا به جای دیگری انتقال یافت. جنس سنگهای مسجد عموما آهکی است.
مسجد جامع سراب: مسجد جامع سراب یادگار قرن نهم هجری قمری است. این مسجد بدون گلدسته و مناره است و از یک شبستان بزرگ و یک حیاط کوچک در سمت غربی و دو در ورودی تشکیل شده است. شبستان مسجد مجموعه ای است از ۶۰ گنبد که همه آنها (به اسثنای ردیف چهارم از شرق) مستقیماً بر روی طاق جناقی و ستونها نهاده شده‌اند.
بقعه شیخ اسحاق: در ساحل جنوبی رودخانة کوچک روستای خانقاه محال خانمرود بقعه آجری بزرگی قرار گرفته که به بقعه شیخ اسحاق معروف است. در مورد هویت شیخ اسحاق و صاحبان دیگر قبرهای این بقعه اطلاعات مستندی در دست نیست.
امام زاده بزرگ : این امام زاده در جنوب غربی شهر سراب، جنب قبرستان عمومی شهر واقع شده است. بنا دارای دو مناره به ارتفاع ۹ متر است که از کنگره و مأذنه آن اثری بر جای نمانده است. نوع ساختمان ساده است، ولی در بعضی قسمت ها با آجر چینی، تنوعی به ظاهر ساختمان داده اند. سبک بنا و ستونها آن را به قرن هشتم و نهم منسوب می‌کند
شهرستان شبستر
شبستر از شهرهای قدیمی آذربایجان است. نام این شهر در کتاب های تاریخی قدیم آمده است. بیشترین آوازه شهر شبستر به وجود بزرگانی مانند؛ شیخ محمد شبستری عارف نامدار و صاحب مثنوی گلشن راز، میرزا علی اکبر شبستری طنزسرای برجستة آذربایجان، شهید راه حق شیخ محمد خیابانی مربوط است.
مراکز تاریخی و باستانی
روستای تاریخی سیس: این روستا در ۱۴ کیلومتری شبستر، در سر راه صوفیان به شبستر واقع شده است و دارای آثار تاریخی متعددی است.
جاذبه‌های طبیعی
ارتفاعات میشو: کوه میشو در شمال دریاچة ارومیه است و جلگه مرند را از جلگة شبستر و دریاچه ارومیه جدا می کند. شهرستان مرند در دامنه شمالی و شهرستان شبستر در جبهه جنوبی این کوهستان قرار دارد. حداکثر ارتفاع میشو داغ ۲۸۵۵ متراست.
بندر شرفخانه: بزرگترین بندر ساحلی دریاچة ارومیه است که در شهرستان شبستر واقع شده و رشته ای از راه آهن تبریز. جلفا که از صوفیان منشعب می شود به شرفخانه منتهی می شود. در این بندر تأسیسات نسبتاً مهم بندری و انبارهای کالا وجود دارد. این بندر در شمال شرقی دریاچه، در فاصله ۴۹ کیلومتری صوفیان و ۳۰ کیلومتری جنوب شبستر و ۸۸ کیلومتری شمال غربی تبریز واقع شده است. در فصل تابستان تعداد کثیری از مردم به منظور استفاده از آب و لجن دریاچه برای آب درمانی و لجن درمانی، به این بندر وارد می شوند.
بندر آق گنبد: این بندر در جزیره شاهی (اسلامی) واقع شده و یکی از بنادر مهم دریاچه ارومیه در امور بازرگانی و اقتصادی است. بندر آق گنبد ارتباط اهالی هفت روستای آق گنبد را با شهر ارومیه برقرار می کند. بندر آق گنبد در ساحل غربی جزیره اسلامی و در سمت‌شرقی دریاچه ارومیه واقع شده است.
اماکن زیارتی و مذهبی
مسجد جامع تسوج: مسجد جامع تسوج از توابع شبستر در ردیف آثار قدیمی این منطقه است. بر روی سر در این مسجد فرمانی است از سلطان محمد خدابنده که با خط ثلث برجسته بر روی سنگ فلفلی یکپارچه ای نقر شده است. کتیبه فرمان نشان می دهد که تسوج دارای اهمیت و جمعیت زیاد بود و موقعیت سوق الجیشی مهمی داشت؛ این جهت مورد عنایت و توجه شاه صفوی قرار گرفت.
مقبره شیخ محمود شبستری: این مقبره در شهر شبستر و در وسط باغچه ای موسوم به گلشن قرار دارد و محل دفن سعد الدین محمود بن عبدالکریم بن یحیی از مشاهیر و عرفای آذربایجان و خالق مثنوی معروف گلشن راز و استادش بهاء الدین یعقوب تبریزی است. بنادر طی زمان بارها تعمیر و بازسازی شده است. در باغچة مقبره، چند قطعه سنگ حجاری شده وجود دارد که سه قطعه از آنها جالب و ارزنده است. دو قطعة دیگر به شکل صندوق است که احتمالاً از سنگهای پایه در ورودی باغچه بوده و دیگری پایه سنگی مقرنس مشعلی است که از نوع سنگ های کبود معمولی است.
شهرستان کلیبر
در روزگار قدیم اهر و کلیبر از قصبات پیشگین (مشگین شهر) بودند. از نظر تاریخی، کلیبر به خاطر وجود قلعه بابک که روزگاری مرکز قدرت بابک خرمدین بوده، دارای اهمیت فوق العاده ای است.
مراکز تاریخی و باستانی
قلعه جمهور (بذقالاسی) : قلعه جاویدان یا قلعة جمهور یا دژ بذ که امروزه به نام قلعه بابک معروف است در ۵ کیلومتری جنوب غربی کلیبر واقع شده است. اطراف این قلعه را از هر طرف دره هایی به عمق ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر فرا گرفته است و تنها یک راه بز رو دارد. از همین جا بوده که بابک خرمدین قهرمان تاریخی آذربایجان و یارانش به مدت ۲۲ سال سپاهیان عرب را که برای سرکوب جنبش و قیام او آمده بودند، در کوهها و گردنه ها سرگردان کرد و با شبیخون های خود آنان را از دم تیغ گذارند و به شکست و هزیمت وادارشان کرد.
قلعه پشتو: یکی از با ارزش ترین و جالب ترین آثار تاریخی بخش هوراند از شهرستان اهر قلعه پشتو یا پشتاب است که بر بلندترین کوه بین روستاهای پشتاب و کوجان قرار گرفته است. روستای پشتاب در ۱۲ کیلومتری غرب هوراند و ۵۰ کیلومتری اهر واقع شده است. در ساخت دیوارهای قلعه از سنگ های لاشه ای، ملاط، گل رس، ساروج و مقداری آجر استفاده شده است. تنها راه ورودی به قلعه معبدی است از سمت شمال با ۲۲۰ پله سنگی.
قلعه پیغام: قلعه پیغام (پیکان) در کنار راه شوسه اهر به کلیبر واقع شده و فاصلة آن از کلیبر ۱۳ و از قلعة بابک ۱۸ کیلومتر است. این قلعه بر روی تپه بنا شده است. کوه پیغام دارای پرتگاههایی خطرناک است که در اثر فرسایش و ساییدگی طبیعی به شکل ایوان های بزرگ و کوچک با دیوارهای صخره ای در آمده و با استفاده از این موقعیت طبیعی، بر روی سکوهای آن، در صد ردیف، استحکامات مختلفی ساخته شده است. درباره شهرت و وجه تسمیة قلعه چنین آورده اند که این قلعه در دیدرس بیشتر قلعه ها و استحکامات بابک بوده است و چون دستورات نظامی را از این قلعه به وسیله آتش به سایرین خبر می دادند، به قلعة پیغام معروف شد.
قلعه نودوز: قلعه نودوز یا نقدوز در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی اهر واقع شده است. این قلعه بر فراز قله کوهی مرتفع مشرف به رودخانه اهر چای احداث شده است. ارتفاع برج این قلعه ۱۱ متر است. با سنگهای تراش خورده رسوبی به رنگهای آجری و زرد و با ملاط گچ و آهک بنا شده است.
قلعه آواریس: قلعه آورایس منسوب به دوره ساسانی تا قرن سوم هجری است. این دژ قدیمی در ۵/۲۲ کیلومتری جنوب خدا آفرین و ۱۱ کیلومتری جاده شوسه اهر – کلیبر واقع شده است.
قلعه قهقهه: در دهستان یافت از بخش هوراند شهرستان اهر، نزدیک روستای گنجویه و قره آغاجلو، بر فراز کوهی مرتفع و صخره ای، قلعه و زندان قهقهه (کهن دژ) ساخته شده است. از روستای گنجویه و قره آغاجلو تا دامنه قلعه قهقهه حدود ۳ کیلومتر راه کوهستانی است. در سمت شمالی این قلعه هفت برج و بارو بنا شده که با دیوارهای بلند و محکم محصور است. راه ورود به قلعه طوری ساخته شده که بیش از یک نفر نمی تواند از آن بگذرد. سه طرف قلعه (جنوب، شرق و غرب) با دیوارهای بسیار بلند و صخره ای مشرف بر پرتگاههای طبیعی و خطرناک است. این قلعه در دوره صفویه محل نگهداری مجرمین سیاسی بوده است.
منطقة تاریخی قوبول دره سی: قوبول دره سی در یک کیلومتری غرب قریه چناب از توابع هوراند (دو کیلومتری جاده اهر – کلیبر) پشت کوه سنگی مرتفعی واقع شده است. در مقابل آن، کوه هشت سر قرار دارد که به روایتی مسکن اصلی بابک خرمدین بوده است. تپه تاریخی اژدها داش در این دره قرار دارد. بر بدنه و بالای آن غارهایی است که به گفته اهالی هر کدام گنجایش بیش از ۲ هزار نفر را دارد.
تپه باستانی اژدها داش: در دشت لشگرگاه هوراند از توابع شهرستان کلیبر تپه بسیار کوچکی به شعاع تقریبی ۱۵ و ارتفاع ۵/۱ متر وجود دارد که در اصطلاح محلی به اژدها داش (سنگ اژدها) معروف است. از این تپه آثاری مختلف از قبیل قطعات سفال و سنگ چخماق مربوط به قرون اولیة هزاره اول قبل از میلاد به دست آمده است.
پل های خدا آفرین: روی رودخانه ارس، دو پل تاریخی به فاصله اندکی ( ۱۰۰ ) متر از یکدیگر بنا شده است که به نام خدا آفرین مشهورند. اولی منسوب به قرن ششم هجری (دوره سلجوقیان) است که طول آن ۱۶۰ متر است و از ۱۵ طاق جناقی و هلالی با ابعاد نا مساوی و غیر متشابه تشکیل شده است. مصالح ساختمانی این پل، سنگهای قلوه و لاشه در قسمت پایه ها و آجر در ساختمان طاق ها است و ملاط آن آهک و گچ است.
پل دوم خدا آفرین حدود ۱۲۰ متر طول دارد، دارای ده طاق است و منسوب به دوره صفوی است. مصالح ساختمانی این پل، سنگ های قلوه و لاشه در قسمت پایه ها و آجر در ساختمان طاق ها است و ملاط آن آهک و گچ است. پل دوم خدا آفرین حدود ۱۲۰ متر طول دارد. دارای ده طاق است و منسوب به دوره صفوی است. مصالح ساختمانی آن سنگ تراشیده با ملاط گچ وآهک است.
جاذبه‌های طبیعی
منطقه حفاظت شده ارسباران: منطقه حفاظت شده ارسباران با وسعت ۷۲ هزار هکتار در کناره های جنوبی رود ارس در شهرستان کلیبر واقع شده و به عنوان مکان ذخیره بیوسفر در یونسکو به ثبت رسیده است و از ارزش های خاص گیاهی و جانوری برخوردار است.
شهرستان مراغه
مراغه از شهرهای تاریخی و قدیمی آذربایجان و نیز ایران است. در ۲۸۰ هجری فرمانروایی مراغه به محمد بن افشین بن دیوداد رسید. بعد از وی برادرش یوسف به جای او نشست و در سال ۲۹۶ هجری به نام خود در مراغه سکه زد. در سال ۳۱۷ هجری، مسافریان دیلمی به مراغه دست یافتند. در سال ۴۲۰ هجری قشون غز وارد مراغه شد. در سال ۵۶۶ هجری مراغه جزو قلمرو سلجوقیان در آمد. در سال ۶۲۲ هجری جلال الدین خوارزمشاه بدون برخورد یا مقاومت مهمی به مراغه آمد. در سال ۶۲۸ هجری این شهر به تصرف سپاهیان مغول درآمد. در سال ۶۵۶ هجری مراغه مرکز فرمانروایی هلاکوخان مغول شد. خواجه نصیرالدین طوسی با همکاری چند ستاره شناس مأمور تاسیس رصدخانه معروف مراغه شد. در سال ۷۵۹ هجری مراغه به دست تیموریان ویران شد. در سال ۱۱۴۲ هجری شهر مراغه و دهخوارقان به دست نادر شاه گشوده شد. گرچه شیخ عبیدالله کرد در سال ۱۲۹۷ هجری خود را به حوالی مراغه رسانید ولی هجوم وی و همراهانش دفع شد و سکون و آرامش به مراغه بازگشت.
بنا و یادمان‌های تاریخی
مقبره اوحدی مراغه ای: این بنا محل دفن رکن الدین ابوالحسن مراغی مشهور به اوحدی مراغه ای عارف و شاعر پارسی گوی نامدار و صاحب مثنوی معروف جام جم است. مقبره اوحدی در میان باغی سرسبز در شهر مراغه واقع شده است.
گنبد سرخ: از پنج مزار موجود در مراغه قدیم ترین آن ها، گنبد سرخ است که در آذربایجان بیشتر به (قرمزی گنبد) شهرت دارد. عمارتی است چهار گوش با سقفی گنبدی که بر مقرنس هایی که هنوز سالم مانده اند نهاده شده است. کتیبه ها و نقوش هندسی از آجر سرخ تراشیده و کاشی مینایی رنگ بر بالای درگاه بنا کار گذاشته شده است. بر زمینه ای از گچ خاکستری این کتیبه ها نقوشی از گل و برگ گچ بری که اثری از رنگ آبی در آنها دیده می‌شود آراسته شده است. کتیبه های موجود نشانگر این است که بنادر، زمان حیات عبدالعزیز ساخته شده است.
گنبد مدور: گنبد مدور دومین مزار از قبرهای پنجگانه مراغه است. این بنا برجی است مدور که از گنبد و سقف آن چیزی بر جای نمانده و مزاری کاملا ناشناخته است. ارزش بنا در این است که ترقی و تکامل نمای مینایی را طی دوران کوتاه میان تاریخ احداث این بنا و تاریخ ساخت گنبد سرخ نشان می‌دهد. بنا که از آجر ساخته شده، به سکوی بلندی از سنگ که سردابی در میان دارد ، نهاده شده است.
گنبد کبود: سومین مزار از قبرهای پنجگانة مراغه که (قبر مادر هلاکو) نامیده می شود، برجی است کبود و زیبا به شکل منشوری ده وجهی. پهلوهای این برج دارای طاق نما و حاشیه کاری و دندانه است و در کناره آن پایه های ستون مانندی ساخته شده است. این برج نظیر دیگر برجهای مقبره دار دو طبقه است. قسمت پایین، سرداب مخصوص دفن میت است و قسمت بالایی اطاقی است مزین به گچ بری و کاشی نوشته. اطاق سقف بلندی دارد که گنبد آن فرو ریخته و قسمت اعظم گچ بری و تزئینات و نوشته های آن نیز از بین رفته است.
گنبد غفاریه: این بنا در قسمت شمال غربی مراغه کنار رودخانه صافی چای واقع شده و تاریخ احداث آن در فاصله بین سال های ۷۲۵ و ۷۲۸ هجری قمری است. گنبد غفاریه بنایی مربع و آجری است که بر بالای سکویی سنگی و سردابه دخمه ای عمیقی استوار است. در چهار زاویه آن ستون هایی با نقوش لوزی پخ ساخته اند.
قلعه و غار قیزلار قلعه سی: قیزلار قلعه سی (قلعة دختران) یکی از مهم ترین آثار تاریخی و طبیعی شهرستان مراغه است. این قلعه و غار در۲۰ کیلومتری جنوب غربی مراغه و در سمت جنوبی درة بسیار عمیق کوههای کؤی داغ (کوه کبود) واقع شده است. ارتفاع کلی غار و قلعه نسبت به درة عمیق مقابل حدود ۱۸۰۰۰ تخمین زده شده است. در ارتفاعات پشت قلعه باقیماندة یک دیوار خشتی به چشم می خورد که از بقایای قلعة قدیمی است.
گوی برج: این برج در محله اتابک، کوچة سبزیچی ها قرار دارد که پنجمین و آخرین مزار بزرگ مراغه است. متأسفانه این بنا امروزه به ویرانه ای تبدیل شده و نشانه و کتیبه ای که بتوان با آن تاریخ بنا را معین ساخت در دسترس نیست.
جاذبه‌های طبیعی
چشمه ورجوی: چشمه معدنی ورجوی در فاصله ۵/۸ کیلومتری جنوب مراغه از زمین خارج می شود. آب چشمه وارد حوضچه ای می شود و سپس به رودخانه مجاور آن می ریزد. مظهر چشمه در میان سنگهای آهکی مجاور رودخانه قرار دارد که آب آن همراه با گاز از زمین خارج می‌شود.
چشمه گشایش: دهکده گشایش در ۱۴ کیلومتری جنوب شرقی مراغه واقع شده است. از دهکده تا چشمه های معدنی که در جنوب غربی دهکده قرار دارند در حدود ۷۰۰ متر راه است. در این ناحیه دره ای وجود دارد که رودخانه موردی در آن جاری است. در این دره دو چشمه معدنی وجود دارد. یکی از این دو چشمه در قسمت جنوبی که از زیر سنگهای آهکی آب خارج می شود و دیگری در قسمت شمال دره است که از سوراخی در یک سنگ آهکی که به طرف رودخانه جلو آمده است با فشار و صدا بیرون می جهد. مقدار و فشار بعد از هر جهش کاهش می یابد اما جهش از نوع تکرار می شود.
غار هامپوئیل (کبوتر) : غار کبوتر مراغه که در اصطلاح محلی به غار هامپوئیل معروف است در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی مراغه واقع شده است. این غار در کمره کوهی صخره ای رو به جنوب قرار گرفته است. اهمیت غار کبوتر به خاطر وجود چاله هایی عمیق و مخوف است که به صورت تندره‌های سنگی و تالارهای بزرگ دیده می‌شود. این غار بیش از غارهای دیگر مورد توجه غار شناسان و محققان و کوهنوردانی است که همه ساله برای بازدید از آن به این منطقه سفر می‌کنند.
دره گشایش: دره گشایش در مسیر رودخانه گشایش در کنار غار معروف کبوتر و در ۲۰ کیلومتری شهر مراغه واقع شده است. در تابستان بازدید کنندگان غار کبوتر از طبیعت جذاب و زیبای این دره بهره مند می شوند.
تالاب آلمالگی: این تالاب در ارتفاع ۲۴۰۰ متری، در جنوب شرقی ارتفاعات سهند قرار دارد و ۲۰ هکتار مساحت دارد. تالاب پوشیده از نیزار و گیاهان آبزی است که از نظر لانه گزینی پرندگان نظیر سرسبز و چنگر شرایطی مناسب دارد و به همین دلیل دارای ارزش تفرجگاهی است.
اماکن زیارتی ومذهبی
مسجد ملا رستم : در کنار میدان ملا رستم شهر مراغه که با خیابان اوحدی فاصلة کمی دارد، یکی از جالب‌ترین آثار تاریخی مراغه قرار دارد. این بنا مسجدی است به نام ملا رستم که متأسفانه کتیبه ای در بنای مسجد[آشنایی با مساجد] نیست تا نام معمار و نام بانی بنا را مشخص کند.
مسجد معزالدین: در سمت غربی میدان خشکبار مراغه که سابقاً در میدان آرد فروشان معروف بود، مسجدی قدیمی وجود دارد که به مسجد معزالدین معروف است. در فضای کلی این بنا یک مسجد کوچک دیگر و مقبره ای گنبد دار وجود دارد. این مسجد در زمان سلطنت شاه طهماسب به وسیله فردی به نام حاجی نبی بازسازی گردید. علاوه بر این در سال ۱۳۷۲ هجری قمری نیز تعمیراتی در مسجد صورت گرفت که در یک کتیبه با خط نستعلیق درشت نوشته شده است.
مسجد شیخ بابا: یکی دیگر از مساجد تاریخی مراغه مسجدی موسوم به شیخ بابا است که آن نیز در سالهای اخیر بازسازی شده است. از در اصلی و اولیه مسجد آثاری به جای مانده که در جریان نوسازی مورد استفاده قرار گرفت.
مسجد جامع مراغه: این مسجد در خیابان خواجه نصیر مراغه واقع شده و دارای دو در است که یکی به خیابان و دیگری به بازار سبزی فروشان این شهر باز می شود. کتیبه های موجود و شیوه معماری مسجد نشانگر تعلق آن به دوره صفویان است.
امام زاده معصوم: این امام زاده در شش کیلومتری جنوب شرقی مراغه در دهکده ای به نام ورجوی واقع شده است. در جوار این امام زاده یک گورستان بزرگ قدیمی وجود دارد که دارای سنگ قبرهای منقش به تیر و کمان، نیزه و شمشیر و سپر است. یکی از نمونه های جالب این سنگ ها صندوق سنگی منقشی است که در تاریخ ۱۰۸۵ هجری قمری دارد.
شهرستان مرند
تاریخ شهر مرند به چند قرن قبل از میلاد مسیح می رسد. در دایره المعارف بزرگ اسلامی آمده است که مرند مرکز سکونت اقوامی مهم در دورة کلده و آشور بود. شواهد تاریخی نشان می دهد که مرند در روزگار قیام بابک خرمدین جزو قلمروی او بود و محمد روادی حکمران مرند از بابک اطاعت می کرد. در دورة قاجاریه به دلیل رونق فعالیت صنعتی، بازرگانی و معدنی ماوراء ارس و داد و ستد بین تبریز و خوی با باکو و تفلیس مهاجرت و مسافرت مردم آذربایجان به روسیه همچنین لزوم مبادلات پستی و راه کراوانی، به شهرت و آبادانی مرند افزوده شد.
جاذبه‌های طبیعی
ارتفاعات کیامکی: در شمال غرب استان، بلندترین کوه منطقة جلفا به ارتفاع ۳۳۴۷ متر به نام کیامکی قد برافراشته که به علت آب و هوای مساعد کوهستانی، برف و باران کافی و مراتع و چمنزارهای سر سبز، روستاها و آبادی های متعددی را در دامنه ها و دره های خود جای داده است.
چشمه معدنی صوفیان: حدود ۵/۴ کیلومتر پس از صوفیان به سوی مرند در ارتفاعات سمت چپ جاده، کنار یک تپه از چند محل آب گازدار از زمین خارج می شود و در دو دامنه تپه جریان می یابد. یکی از این مظهرها که از همه بزرگتر است، یک حوضچه طبیعی به وجود آورده است.
آبشار آسیاب خرابه : آسیاب خرابه (خارا با دییرمان) یکی از زیباترین مناطق دیدنی آذربایجان شرقی است. این آبشار به علت وجود ویرانه های یک آسیاب آبی به آسیاب خرابه معروف است. برای رسیدن به این مکان بسیار دل انگیز باید از جاده مرند – جلفا به مهدی شهر (علمدار- کرگر) وارد شد و با عبور از یک جاده خاکی در نوار مرزی ایران و جمهوری آذربایجان و گذشتن از یک جاده فرعی، به دره ای با صفا رسید که محل آسیاب خرابه است.
غار دوگیجان: این غار که از نوع غارهای استالاکتیت است در شرق شهر مرند قرار دارد و راه دسترسی به آن سواره رو می باشد. دهانه آن به عرض ۵/۳ متر است.
اماکن زیارتی و مذهبی
کلیسای سن استپانوس: کلیسای سن استپانوس یکی از کلیساهای با عظمتی است که بین قرن‌های چهارم تا ششم هجری (۱۰ تا ۱۲ م) ساخته شده است. این کلیسا در ۱۶ کیلومتری غرب جلفا در دره ای سبز و خرم معروف به دره شام بر یک بلندی بنا شده است. سبک معماری آن آمیزه‌ای است از شیوه‌های معماری اورارتو، اشکانی، یونانی و رومی که بعد از ساخت بناهای شگرف اچمیادزین، طادیوس، استپانوس. این تداخل سبک ها به نام سبک و شیوه ارمنی مشهور شد.
شهرستان میانه
میانه یکی از شهرهای تاریخی و کهن آذربایجان و ایران است. بنا به نوشته دیاکونوف در تاریخ ماد، سال ۷۲۰ قبل از میلاد در آذربایجان و کردستان امروزی، سرزمین ماننا قرار داشت و مرکز آن در نزدیکی دریاچة‌ارومیه بود. میانه پایگاه نیروهای سلاطین و محل کسب فرامین آنها بود. اوچ تپه که امروز یکی از دهستانهای این شهر است در زمان نادر شاه افشار قرارگاه لشکریان او بود. نادر در لشکرکشی های خود بر علیه عثمانی بیشتر در این محل اقامت می کرد. در زمان احمد شاه قاجار و رضا شاه، میانه یکی از مراکز حکومتی خاندان فیروز و میرزا فرمانفرماییان بود.
مراکز تاریخی و باستانی
پل دختر: این پل بر روی رودخانه قزل اوزن در مدخل ارتفاعات قافلانکوه در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی میانه احداث شده است. تاریخ بنای آن به درستی معلوم نیست و کتیبه ای هم که تاریخ بنای پل را نشان می‌داد، ساییـده شده و مـتن آن از بـین رفتـه اسـت. پـل دختر میانه در طول تاریخ بارها تعمیر و بازسازی شده است. می توان به تعمیرات سال ۹۲۳ هجری توسط شاه بیگم، ۱۰۸۴ هجری، همچنین در زمان آغا محمد خان قاجار و یکبار بعد از شهریور ۱۳۲۰ شمسی اشاره کرد.
جاذبه‌های طبیعی
ارتفاعات بزغوش: کوهستان بزغوش در جنوب کوهستان سبلان و شمال غربی شهرستان میانه قرار گرفته است. این کوهستان از نوع کوههای سنگی و صخره ای است و بلندترین قله آن ۳۳۰۴ متر ارتفاع دارد. این کوهستان در حوالی شهر میانه با مراتع سرسبز و خرم پوشیده شده است.
تالاب ماهی آباد: این تالاب در ۲۰ کیلومتری شمال میانه قرار دارد که تالابی فصلی است و مصارف کشاورزی دارد و در مواقع پرآبی، مورد استفاده پرندگان مهاجر است.
اماکن زیارتی و مذهبی
مسجد سنگی ترک: روستای ترک از توابع شهرستان میانه یکی از قصبه های قدیمی استان است که در اسناد تاریخی نام آن بارها مورد اشاره قرار گرفته است. در این روستا مسجدی است که نمای آن از سنگ هایی خوش تراش و کنده کاری شده است و کتیبه هایی که تاریخ تعمیر مسجد را می رساند، در آن نصب شده است. در مورد تاریخ ساخت مسجد نظرات مختلفی وجود دارد. برخی بنای مسجد را به امام حسین (ع) مربوط می دانند و برخی دیگر آن را به خاندان مغول به ویژه سلطان الجایتو نسبت می‌دهند.
بقعه امامزاده اسماعیل: این بقعه که به مقبره کمال الدین نیز مشهور است در قسمت جنوبی مسجد جامع واقع شده است دیوارهای آن با آجر ساخته شده است و سطح خارجی گنبد آن با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ پوشیده شده است. در حال حاضر بقعه کاملا نوسازی شده و از بنای اولیه آن تنها کتیبه‌ای به بالای سر در بنای فعلی باقی مانده که تاریخ و نام بانی بنا را مشخص می‌سازد.
شهرستان هریس
هریس یکی از قدیمی ترین مناطق آذربایجان شرقی است. چند بنای تاریخی مهم از دوران فرمانروایی ایلخان و جانشینان آنان در این بخش به جا مانده است که عبارتند از بقعة شیخ اسحاق (در روستای خانقاه خانمرود)، گورستان مینق، گورستان هیق، گورستان گوور، مسجد سنگی جهان آباد و مسجد اسنق. هریس یکی از قدیمی ترین مراکز صنعت فرش در آذربایجان و ایران است و فرش های «مرز بلند آن شهرت جهانی دارد».
اماکن زیارتی و مذهبی
بقعه شیخ اسحاق: در ساحل جنوبی رودخانه کوچک روستای خانقاه محال خانمرود بقعه آجری بزرگی قرار گرفته که به بقعة شیخ اسحاق معروف است. در مورد شیخ اسحاق و صاحبان دیگر قبرهای این بقعه اطلاعات مستندی در دسترس نیست.
گورستان هیق: هیق نام روستایی است از توابع خانمرود هریس که در ۳ کیلومتری قریه خانقاه قرار دارد. این روستا دو گـورستـان قدیـمی دارد. یـکی اسلامی که بـر روی قبـرهای آن مـعمولاً صندوقها، قوچ‌ها و الواح سنگی دیده می‌شود. دیگری گورستان بسیار کهنی است که قبرهای آن پراکنده و مخروبه است. این گورستان قدیمی بین عوام گوور قبرسی (گورستان گبرها) معروف است.
شهر هشترود
جاذبه‌های طبیعی
تالاب یانیق گلی: این تالاب در ۳۱ کیلومتری جنوب غربی هشترود قرار دارد و در پاییز و زمستان مورد استفادة پرندگان وحشی قرار می‌گیرد.
تالاب بزو حق‌گلی: این تالاب در ۵۰ کیلومتری غرب شهرستان هشترود قرار دارد و تالابی دائمی است که مورد استفادة پرندگان مهاجر قرار می‌گیرد.
تالاب قوشاگلی: این تالاب در ۳۱ کیلومتری جنوب غربی هشترود قرار دارد و تالابی نیزاری است.
تالاب زولبین گلی: این تالاب در ۴۲ کیلومتری غرب هشترود قرار دارد و با وجود این که تالابی فصلی است، به علت نـیزارهـای داخـلی و حاشـیه ای به ویـژه در مواقع پـرآبی پناهگاه مناسبی برای پرندگان مهاجر و آبزی محسوب می‌شود.
