ولی بدون شک معلوم شده است که قارچ «شی-ای تا که» در ژاپن و قارچ برنج در چین تقریبآ از دو هزار سال قبل با ساده‌ترین روش و الهام از طبیعت روی چوب درختان کشت می‌شده است و تکنولوژی روش کاشت این قارچ‌ها جزو هنرهای خیلی قدیمی و محرمانه این سرزمینها بوده است.
در برخی منابع ذکر شده که کاشت قارچ خوراکی در حدود 700 سال قبل از میلاد در حومه پاریس بوسیله یک باغبان ناشناس فرانسوی صورت گرفته است.
شت قارچ در گلخانه‌ها برای اولین‌بار در حدود سال 1754 در سوئد ابداع شد و سپس به انگلستان و سایر نقاط اروپا گسترش یافت.
در سال 1910 در ایالات متحده آمریکا سالنهای استاندارد پرورش قارچ ساخته شد.
توسعه تجربه تکنولوژی از یک سو و یاری جستن از دانشمندان از سوی دیگر زمینه بوجود آمدن ایزوله‌های خالص در نهایت تهیه بذرخالص- امکان تولید صنعتی قارچ را در سطح وسیع فراهم آورد.
در انستیتو پاستور فرانسه نیز روش‌های علمی کشت و جوانه زدن اسپور و تولید آسان در شرایط تبدیل ابداع شد و تا سال 1905 به صورت یک راز در اختیار انستیتو پاستور باقی ماند.
شخصی به نام سیندن، در سال 1932 تهیه بذر قارچ روی غلات را ابداع کرد و سبب تحویل انقلاب صنعتی در تهیه کمپوست مصنوعی برای صنعت پرورش قارچ‌های خوراکی را بوجود آورد.
پس از جنگ جهانی دوم میزان کل تولید قارچ خوراکی در سطح جهان افزایش یافت و در سال 1986 میزان کل تولید جهانی 000/182/2 تن گزارش شده است.
کشورهای اصلی تولید کننده در جهان عبارتند از: چین، فرانسه، هلند، ایتالیا، ژاپن، انگلستان و آمریکا. کشور آلمان با مصرف سرانه 5/2 کیلوگرم در سال بالاترین مصرف سرانه جهان را دارا می‌باشد.
