سیب سرخ و پرتقال

تو یقین، اهل دماوند

من یقین اهل شمالم

لهجه‌ام بارانی، اما

لهجه‌ی تو آفتابی‌ست

تو پر از بوی بهشتی

من دلم اندازه‌ات نیست

چون که داری توی سینه

آسمان و ماه روشن

کاش می‌شد چون ستاره

می‌شدم همسایه‌ات من