با خودت می‌گویی: یک وقت بروم و بفهمم آی‌کیوام پایین است، چی؟ در این‌جا هم دو حالت وجود دارد. یا عاقلانه فکر می‌کنی و نمی‌روی (مثلاً که چی بدانی آی‌کیوات چه‌قدراست.) یا می‌روی تست می‌دهی. باز هم دو حالت وجود دارد. یا آی‌کیوات بالا است و خوشحال می‌شوی، ولی باز هم که چی که آی‌کیوات بالاست. به هر کسی بگویی می‌گوید خالی نبند! یا آی‌کیوات پایین است و آن‌وقت من بهت می‌گویم: خربزه خوردی، پای لرزش هم بنشین. آن‌وقت تا آخر عمرت افسرده می‌شوی.
و اما در حالت دوم قسمت اول که همین‌جور فکر نکرده پا می‌شوی می‌روی تست می‌دهی، عاقبتت می‌شود مثل حالت دوم قسمت دوم.
کامیار امام‌وردی، ۱۶ ساله
خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه از تهران
