دانشمندان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه ادینبورگ داده‌های بیش از 5هزار شرکت‌کننده بین سنین 20 و 59 ساله را بررسی کردند. این داده‌ها از مرکز تحقیقات NHANES-III در امریکا به دست آمده بود.
به گزارش ایسنا، در آغاز این مطالعه در دهه 1990، شرکت‌کنندگان در یک مرکز معاینه حضور یافته بودند و زمان‌های واکنش آنها اندازه‌گیری شده بود. آنها باید زمانی که تصویری را روی صفحه رایانه می‌دیدند، دگمه‌ای را فشار می‌دادند. طی 15 سال بعد، محققان میزان مرگ و بقا را در سوژه‌های خود بررسی کردند.
آنها دریافتند 378 تن (7.4 درصد) از داوطلبان حاضر در نمونه موردی‌شان جان باخته بودند و افراد دارای واکنش کندتر، در مقایسه با افراد با زمان واکنش متوسط ، 25 درصد بیشتر جانشان را از دست داده بودند.
نتایج بدست‌آمده پس از در نظرگرفتن مولفه‌هایی مانند سن، جنسیت، قومیت، پیش‌زمینه اقتصادی و اجتماعی و سبک زندگی شرکت‌کنندگان صادق بود و هیچ ارتباطی بین زمان واکنش و مرگ ناشی از سرطان یا مشکلات تنفسی وجود نداشت.
دکتر گارت-هاگر جانسون از دانشگاه کالج لندن و رهبر ارشد این مطالعه، گفت: زمان واکنش جوانب اساسی سیستم عصبی مرکزی را منعکس می‌کند و تحقیق ما نشان می‌دهد آزمون ساده زمان واکنش در بزرگسالی می‌تواند زنده‌ماندن را مستقل از سن، جنسیت و دیگر مولفه‌ها پیش‌بینی کند.
زمان واکنش چگونگی عملکرد سیستم عصبی مرکزی و دیگر سیستم‌ها در بدن را نشان می‌دهد و افرادی که به طور مداوم به اطلاعات جدید واکنش کند نشان می‌دهند، شاید مشکلاتی را تجربه کنند که خطر مرگ زودرسشان را افزایش می‌دهد.
جزئیات این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
