اما اینکه شکست میخورند، از زمین بیرون میروند یا نابود میشوند به چه معنی است؟ یعنی اگر بخواهیم میزان هوششان را با آدمها مقایسه کنیم، از ما عقبترند و بههمین دلیل هم فناوریهایشان به پیشرفتگی دانش و اختراعات زمینیها نیست و به بیان دیگر از پس ما آدمها بر نمیآیند!
اما آیا تا بهحال فکر کردهاید که اگر موجودات فضايي از ما آدمها باهوشتر باشند چه میشود؟
وقتی اسم موجودات فضايي به میان میآید یکی از اولین واکنشهاي ما ترس است. ترس از حملهی آنها به زمین و نابودکردن این کرهی خاکی یا تسلط بر آن. اگر موجودات فضایی بتوانند بر زمین تسلط پیدا کنند و انسان را به بردگی یا اسارت بگیرند، باید از نظر تمدن از ما جلوتر باشند. اما فراموش نکنیم که این اتفاق زمانی میافتد که موجودات فضایی به نزدیکی سیارهی زمین بیایند و با ما آدمها درگیر شوند.
«نیل دگرس تایسون» دانشمند اختر فیزیک در اینباره، موضوع جالبی را مطرح میکند؛ او میگوید که اگر موجودات فضایی توانایی این را پیدا کرده باشند که در کیهان سفر کنند و به زمین نزدیک شوند، حتماً آنقدر از ما باهوشترند که اصلاً ما را به حساب نمیآورند! تایسون در توضیح نظرش میگوید: «وقتی شما دارید در خیابان راه میروید ممکن است پایتان را روی یک کرم بگذارید. قطعاً اهميت نميدهيد که کِرم به چه فکر میکند، چون شما باهوشترین موجود روی زمین هستید! اگر موجوداتی وجود داشته باشند که بتوانند به منظومهی شمسی سفر کنند و زمین را ببینند، آنقدر متمدنتر از ما هستند و میزان هوششان در مقایسه با انسان آنقدر زیاد است که اصلاً سطح درك و شعور آدمها به نظرشان نمیآید!»
تایسون دربارهي فاصلهای که اين موجودات برای رسیدن به زمین باید طی کنند، میگوید: «اگر به یک ماکت کرهی زمین روی يك میز نگاه کنیم، ایستگاه فضایی در فاصلهی تقریبی ۹ میلیمتری آن خواهد بود! یعنی جایی که به آن فضا میگوییم اصلاً فضا نیست! با همین مقیاس، ماه در فاصلهی ۹ متری زمین و مریخ در فاصلهی ۱۶۰۰ متری زمین است. به این ترتیب نزدیکترین منظومه ستارهای به ما کجاست؟ آنقدر دور که بهتر است فراموشش کنیم! به این ترتیب اگر موجودی بتواند وسیلهای بسازد و این مسافت را طی کند، بسیار بسیار باهوشتر از انسان است و به نظرش زمين ارزش دیدن نخواهد داشت!»
از این دیدگاه که بگذریم بد نیست بدانیم دانش ما زمینیها در شناخت کیهان به کجا رسیده است. به گفتهی دانشمندان، کشف حیات در سیارات دیگر تا قبل از پایان این قرن روشن خواهد شد. در حال حاضر دانشمندان در حال بررسی حیات میکروسکوپی در سیارات منظومهی شمسی هستند که پیشبینی میشود اين مطالعهها تا ۲۵ سال آینده ادامه داشته باشد. مرحلهی بعد، بررسی گازها در منظومههای دیگر است و پس از آن ردیابی نشانههای حیات در دیگر سیارات بررسي خواهد افتاد. روندی که دانشمندان امیدوارند تا قبل از پایان سال ۲۰۹۹ میلادی امکانپذیر شود.
نظر شما