به نوشته لایو ساینس نانسی رایتبول کارمند یک سازمان خیریه یک سرم تجربی دریافت کرده و دکتر کنت برانتلی از همین سازمان خیریه مورد انتقال خون از بیماری قرار گرفته است از بیماری ابولا بهبود پیدا کرده بود. بر اساس گزارش‌های خبری یک یا هر دوی این مراقبان بهداشتی برای درمان با هواپیما به یک واحد ایزوله در بیمارستانی در آمریکا منتقل شده‌آند.
گرچهه گزارش‌های متناقضی در این باره منتشر شده است، و هیچکس دقیقا اعلام نکرده است که این سرم تجربی چیست اما دکتر ویلیام شافنر استاد پزشکی پیشگیری و بیماری‌های عفونی در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت در نشویل در ایالت تنسی میگوید احتمال دارد در هر دو مورد از آنتی‌بادی‌ها یا پادتن‌ها بر ضد ویروس ابولا استفاده شده باشد. تجویز پادتن‌ها به یک بیمار می‌تواند سرعت تکثیر ویروس را کاهش دهد و زمان لازم برای بازیابی را در اختیار دستگاه ایمنی قرار دهد.
شافنر گفت: «سنتی درازمدت در استفاده از سرم ایمنی برای درمان بیماری‌های عفونی وجود دارد. شما پادتن‌ها را وارد بدن شخص بیمار می‌کنید و امیدوار هستید که این پادتن‌ها به ویروس‌ها متصل شوند و مانع از تکثیرشان شوند.»
در حال حاضر درمانی وجود ندارد
این شیوع ابولا بزرگترین مورد ثبت‌شده در تاریخ بوده و تا به حال جان ۷۲۹ نفر را در کشورهای سیرالئون، گینه و لیبریا گرفته است. سازمان «پزشکان بدون مرز» گفته است که این بحران «از کنترل خارج شده است.» سیرالئون وضعیت اضطرار ملی اعلام کرده، همه مدارس را تعطیل کرده و در به اصطلاح «نقاط داغ» بیماری قرنطینه برقرار کرده است.
در حال حاضر درمان یا واکسنی برای ابولا وجود ندارد، گرچه چندین دارو برای این بیماری در دست تولید است. یک بررسی که امسال در نشریه نیچر منتشر شد نشان داد که یک دارو باعث بهبود بقای میمون‌هایی شده است که در معرض یک ویروس خویشاوند نزدیک ابولا، به نام ویروس ماربورگ قرار گرفته‌آند. سازمان بهداشت عمومی کانادا در حال آزمایش بر روی یک درمان دیگر بر اساس پادتن است،و شرکت داروسازی تکمیرا یک داروی تجربی را ساخته است که از فرآیندی به نام تداخل RNA استفاده می‌کند تا تکثیر ویروس را مهار کند.
روش‌های آنتی‌بادی
به گفته شافنر در مورد کارکنان بهداشتی آمریکایی، یک احتمال این است که به رایتبول شکل تغلیظ‌شده‌ای آنتی‌بادی‌ها یا پادتن‌های ضد یروس ابولا به دست آمده از فردی که از بیماری نجات یافته است، داده شده است. پژوهشگران برای ساختن چنین درمانی باید پادتن‌ها از خون فرد نجات‌یافته جدا و تغلیظ کنند.
توماس گیسبرت، ویروس‌شناس در شعبه پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون که به ساختن داروهای بالقوه ابولا کمک کرده است، میگوید اگر رایتبول چنین سرم ایمنی را دریافت کرده باشد، با احتمال بسیار زیاد باید آن را در محل شیوع بیماری تولید کرده و از شخصی که با سویه مشابه ابولا آلوده شده بود گرفته باشند. چندین سویه گوناگون ابولا وجود دارد و شیوع اخیر بیماری به وسیله گونه زئیر این ویروس ایجاد شده است.
برانتلی بر اساس گزارش‌ها مورد انتقال سلول‌های سفید خون از یک بیمار ۱۴ ساله قرار گرفته است که از بیماری نجات یافته بود.
در عفونت ابولا ویروس ابتدا برخی از سلول‌های خط مقدم دستگاه ایمنی را از کار می‌اندازد، وبعد تقریبا بدون مهار تکثیر پیدا می‌کند. سپس ویروس‌های تکثیر شده از سلول‌ها بیرون می‌ریزند و باعث آسیب‌دیدن آنها می‌شوند و نهایتا به نارسایی اندام‌های حیاتی چندگانه می‌آنجامند.
گیسبرت میگوید هر دوی این درمان‌های تجربی در صورتی موثر هستند که با متصل شدن به ویروس و جلوگیری از تکثیر آن بار ویروسی را کاهش دهند و به این ترتیب دستگاه ایمنی زمان کافی در اختیار داشته باشد تا سلول‌هایش را باززایی و با بیماری مبارزه کند.
اما چنین درمان‌هایی محدودیت‌هایی نیز دارند. در مراحل نهایی بیماری، در فرآیندی به نام «توفان سایتوکاینی»، دستگاه ایمنی دچار سردرگمی می‌شود و مولکول‌های التهابی به نام سایتوکاین‌ها ایجاد می‌کند که به بافت‌های خود بدن حمله می‌کنند.
به گفته گیسبرت در این نقطه فرد ۲۴ تا ۷۲ ساعت با مرگ فاصله دارد و یک مورد تمام عیار تب خونریزی‌دهنده ابولا به وجود می‌آید که دیگر هیچ چیزی جلودار آن نیست.
نظر شما