در مقام بنیانگذار مکتب مستند سازی بریتانیا، همه از گریرسون به عنوان فردی یاد می‌کنند که به مفهوم واقعی به هنر فیلم در انگلیس کمک کرده است.
علاقه وی به رسانه، تمام دوران فیلم‌سازی او را تحت‌الشعاع قرار داده است. با استفاده از بورس بنیاد راکفلر، طی سال‌های ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۷ در آمریکا به مطالعه رسانه و افکار عمومی پرداخت. توجه او به مشاهدات جمعی، رویکردهای زیباشناسی و اجتماعی او را شکل داد؛ رویکردهایی بعدها در فیلم‌های مستندش به خوبی دیده می‌شود.
گریرسون در سال ۱۹۲۹ در تأسیس واحد فیلم (film unit) در بنیاد هیات بازاریابی امپرتوری (empire marketing board) به صورت فعال همکاری کرد و در همان سال قبل از تولید فیلم‌های مستندی دربارة آلبرتو کاوالکانتی، باسیل رایت، همفری چنینگر و هری وات، فیلم ماهیگیران را ساخت.
او طرفدار برخورد خلاقانه با وقایع روزمره بود و برای این کار بر برخورد زیباشناسه و تأثیر اجتماعی فیلم‌ها تأکیدی می‌کرد.
پس از اینکه برای کار در تهیه فیلم تراست ارتباطات سلطنتی (film committee of imperial relation trust) فرا خوانده شد، به کانادا رفت و در سال ۱۹۳۹ به عنوان رییس هیئت ملی سینمای کانادا (Canada's national film board) انتخاب شد.
او در آخرین سال‌های فعالیتش برای تلویزیون اسکاتلند کار کرد و در عین حال در دانشگاه مک‌گیل در کانادا تدریس می‌کرد.
MOYA LUCKETT*
نظر شما