این تابستان گرم می‌تواند گنج خاطراتت باشد؛ البته اگر خودت بخواهی! نه؛ نگو به خاطره نیازی نداری؛سال‌ها بعد این دنیای بدون خاطره می‌تواند در زندگی‌ات یک معضل شود! به همان اندازه که خاطره‌بازی و زندگی در گذشته مفید نیست، دنیای بدون خاطره هم زیبا نیست.
به‌اعتقاد اغلب روان‌شناسان خاطره‌های خوب به‌خصوص خاطره‌هاي دوران کودکی و نوجوانی نگاه عمیق‌تری به زندگی می‌دهد و امید به آینده را افزایش می‌دهد.
البته طبیعی است که الآن خاطره‌ها برای نوجوانان زیاد جالب نباشند، چون فعلاً تنها خاطره‌هاي يك نوجوان مربوط به کودکی او است که احتمالاً در این سن و سال زياد به یادآوری آن علاقه ندارد.
در واقع ارزش هرخاطره به نوع اتفاق و مدت زمانی که از آن می‌گذرد مربوط می‌شود. بنابراین یادمان باشد این روزهای نوجوانی هم مي‌گذرند و این سن و خاطره‌هاي آن دیگر تکرار نمی‌شوند، پس اگر از ما خواستند به همراه خانواده برای کوهنوردی برویم یا یک مهمانی شلوغ و... روی این نکته که من می‌خواهم تنها باشم نایستیم و به سمت خاطره‌سازی برویم. آن‌جا شاید اتفاق‌های خوبی بیفتد که ما از آن بی‌خبریم.
ضمن این که خاطره‌هاي نوجوانی دستمایه‌ي بسیاری از نویسندگان و هنرمندان برای خلق آثار هنری بوده‌اند، خاطراتی مانند مهمانی‌هایی که به اجبار رفته‌اند و یا لباس مناسبی که نپوشیده‌اند و... هم گاهي در زندگي آينده جالب بوده‌اند.
اين‌روزها بخشي از خاطره‌ها در عکس‌های سلفی ثبت مي‌شوند؛ خاطره‌های کوتاه و پراکنده‌ای که خیلی وقت‌ها جای لذت بردن از چيزهاي ديگر را گرفته‌اند؛ مثلاً جاي لذت بردن از طبیعت یا مکانی که در آن قرار داریم.
حالا مي‌خواهيم كمي هم شما از خاطره‌ها بگویید:
پارسا 16 ساله، معتقد است که خاطره‌ها باید خودبه‌خود ساخته شوند!
سحر 15ساله اما خاطره‌هاي خوب زیادی از کودکی دارد. برای او در هرموقعیتی یک خاطره خلق می‌شود، خودش اهل بودن در جمع است و در مهمانی‌های فامیلی حضور پررنگی دارد.
بیش‌ترین خاطره‌هاي سمانه الآن مربوط به دوستانش در مدرسه است. او هم 15 ساله است، اما در واقع خاطره‌ی زیادی در فضای بیرون از مدرسه ندارد؛ هرچند خودش مي‌گويد كه هرجایی که با دوستانش می‌رود شاهد کلی اتفاق‌هاي خنده‌دار و گاهی هم ناراحت‌کننده است.
احسان 16 ساله، ترجیح می‌دهد به خاطره فکر نکند. او زیاد دوست ندارد عکس‌ها و فیلم‌های کودکی‌اش را نگاه کند و خاطره‌هاي آن روزها را برایش یادآوری کنند. احسان معتقد است که در بزرگ‌سالی هم نگاهش به نوجوانی همین خواهد بود!
در مقابل هستی 14 ساله، دفتر خاطراتی دارد که گنج با ارزش اوست. هستی می‌گوید: از وقتی توانستم بنویسم؛ یعنی تقریباً از دوم دبستان شروع کردم به خاطره‌نویسی. بعضی از خاطره‌های سال‌های اولم جالب نیستند، اما کم‌کم یاد گرفتم کدام خاطره‌ها ارزش نوشتن دارند و بهترند.
هستی اصول خاطره‌نویسی را نمی‌داند و فقط سعی می‌کند مرتب و درست بنویسد.
اما خاطره‌گویی و خاطره‌نویسی، به‌عنوان یك نوشته‌ی مستقل، اصول و قواعدی دارد که بهتر است نسبت به آن آگاهی داشته باشیم. برای همین اولین قدم در یادگیری شیوه‌ی خاطره‌نویسی، شناختن معنای «خاطره» است.
- نوشتن لحظه‌های ناب!
«خاطره» در فرهنگ فارسي معین، اندیشه و خیال، یادبود، یادگار، آن چه بر کسی گذشته و اثرش در ذهن مانده تعریف شده است.
خاطره‌نویسی هم یكی از انواع ادبی و شكلی از نوشتار است كه نویسنده در آن، خاطره‌هاي خود؛ یعنی، صحنه‌ها یا وقایعی را كه در زندگی‌اش روی داده و در آنها نقش داشته یا شاهدشان بوده است، شرح می‌دهد.
کسی که خاطره می‌نویسد با رعایت قواعدی ساده به ساده‌ترین شکل، اتفاق‌های مهم زندگی خود را ثبت و ماندگار می‌کند، همه‌ی موفقیت‌ها، شکست‌ها، حوادث مهم و خنده‌دار و... را می‌نویسد و حسش را با نوشتن منتقل می‌کند.
اهمیت نوشتن خاطره در این است که وقتی هرروز به ذهنمان اطلاعات تازه‌ای می‌دهیم به‌طور خودکار برخی اطلاعات قبلی از ذهن ما پاک می‌شوند و این تجربه‌ای است که اغلب ما در زندگی داشته‌ایم.
البته گاهي خاطره‌ای را در دفتر مي‌نويسيم كه وقتي بعدها به دفتر خاطرات مراجعه مي‌كنیم با خواندن نوشته، آن خاطره يادمان نمي‌آيد و بايد کلی فکر کنیم تا آن روز را به یاد بياوریم.
از دیگر فواید خاطره‌نویسی این است كه نويسنده‌ي خاطره سعی می‌کند بیش‌تر و دقیق‌تر از بقیه ببیند و بشنود، برای همین معمولاً صاحب نگاه دقیق‌تر و وسیع‌تری نسبت به اتفاق‌ها مي‌شود و به این ترتیب قدرت تحلیل مسایل در او بالا می‌رود.
و در آخر علاوه بر همه‌ی این‌ها، خاطره‌نویسی به رشد، پیشرفت و افزایش توانایی در نوشتن كمك می‌كند. جرقه‌ی بسياری از رمان‌ها و داستان‌ها از همین خاطره‌هاي روزانه زده شده است. بنابراین خاطره‌نویسی برداشتن یک قدم به سوی نویسندگی است.
براي نوشتن خاطره، به‌طور كلي بايد گفت كه خوب است با زباني صمیمی و روان و ساده و سالم بنویسيم، حتي بهتر است از نثر شکسته و محاوره‌اي استفاده نکنيم. البته موقع نوشتن خاطره، خوب است نويسنده حواسش به اهمیت حوادثی که رخ مي‌دهد، باشد و حوادث مهم و جذاب را برجسته کند.
خلاصه‌نویسی و پرداختن به ابعاد جالب و مهم اتفاق از دیگر ویژگی‌های یک خاطره‌ی خوب است. مشخص بودن زمان و مکان در خاطره نویسی مهم است و البته خاطره باید ابتدا و انتها داشته باشد. یعنی از جایی شروع شود و همین‌طور نیمه رها نشود.
نظر شما