در حوزه رسانه به‌رغم توسعه روزافزون شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های اینترنتی، افزایش ضریب نفوذ اینترنت، رشد قابل‌توجه کاربران فضای مجازی و مهاجرت بخشی از مخاطبان رسانه‌های سنتی به سمت‌وسوی بهره‌گیری از رسانه‌های مبتنی بر تلفن‌های هوشمند، باید اذعان کرد هنوز هم رسانه-هایی همچون رادیو، تلویزیون، روزنامه‌ها و مجلات، قدرت موج‌آفرینی دارند؛ مشروط بر اینکه اصل سوژه‌یابی مناسب، پردازش و تولید محتوای اختصاصی مورد توجه قرار گیرد.
توجه به این موضوع می‌تواند نگرانی‌های ناشی از کاهش تیراژ مطبوعات و اشکالاتی که از این ناحیه، متوجه چرخه تولید، انتشار و توزیع می‌شود را به حداقل برساند.
گزارش اجتماعی یک روزنامه درباره «گورخواب‌ها»، شاهد مثال مناسبی در این زمینه است که واکنش‌ها و ابراز همدردی‌های افکار عمومی را در پی داشت و باعث موضع‌گیری بالاترین مقامات رسمی کشور شد تا جایی که برخی از وزرا و رؤسای سازمان‌های مسئول به تشریح برنامه‌هایشان برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و رفع نیازهای گورخواب‌ها پرداختند! در سال 95 عدم تاب‌آوری اقتصادی برخی از سانه‌های بخش خصوصی باعث شد تا به تعبیر دکتر مهدی محسنیان‌راد، به «مرگ زودرس» دچار شوند، ضمن آنکه سایه مشکلات کلان اقتصادی کشور بر طرح‌های مناسب معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سنگینی کرد و به دلیل تخصیص ندادن و عدم پایداری منابع مالی این معاونت، شاهد تأخیر در اجرای طرح‌های حمایتی از رسانه‌ها بودیم تا جایی که رئیس‌جهور محترم در آیین آغازین بیست‌ودومین نمایشگاه مطبوعات که آبان‌ماه برگزار شد، برای پرداخت یارانه‌های مطبوعات وادار به موضع‌گیری و صدور دستور به سازمان برنامه و بودجه شد.
نهایی شدن لایحه نظام جامع رسانه‌ای نیز از مصوباتی است که با هدف تقویت حوزه اختیارات صنفی اصحاب رسانه برای ارائه به مجلس شورای اسلامی در دولت آماده شده است و البته درباره خروجی آن باید منتظر ماند. در سالی که روزهای پایانی آن را سپری می‌کنیم، در حوزه روابط‌عمومی همچنان نهادهای حرفه‌ای و تخصصی و بخش خصوصی، به دنبال افزایش اعتبار، ارتقای برنامه‌ها و کسب مشروعیت بیشتر بودند. به همت آنها، گردهمایی مختلف برگزار، مقالات و کتاب‌های متعدد منتشر و فعالیت‌های مستمرشان ادامه یافت.
ساماندهی بخشی از این اقدامات در فضای مجازی و راه‌اندازی رادیوهای اینترنتی و تولید محتوای حرفه‌ای از اقدامات مناسبی است که مورد حمایت روابط‌عمومی‌های وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلف دولتی و بخش خصوصی قرار گرفت. اما در کنار تمام فعالیت‌هایی که انجام گرفته است، به نظر می‌رسد نهاد روابط‌عمومی برای نقش‌آفرینی در پروژه‌های کلان کشور، راه نرفته بسیاری دارد. روابط‌عمومی‌ها باید در کنار ایفای مسئولیت و کارکردهای سازمانی خود در قالب نهادهای علمی و حرفه‌ای، توان مسئله‌یابی، تجزیه و تحلیل و ارائه راه حل در مسائل و پروژه‌های کلان کشور را داشته باشند.
محیط‌زیست، بحران آب و بحران پیش روی صندوق‌های بازنشستگی از جمله مسائل کلان هستند که روابط‌عمومی‌ها قادر به برنامه‌ریزی، اجماع‌سازی و کاهش مخاطرات آنها هستند. امید است در سال 1396، با کاهش نقاط ضعف و افزایش نقاط قوت در دو عرصه روابط‌عمومی و رسانه، شاهد رضایتمندی بیشتر مردم از عملکرد این دو نهاد مهم اجتماعی باشیم.
نظر شما