آب یعنی زندگی و این‌که در زمین زندگی جریان دارد به‌خاطر وجود آب است. بیایید نگاهی بیندازیم به وضعیت آب در کره‌ی زمین، در روزگار ما.
- آب در دسترس يك درصد
از بين آب‌هاي موجود روي کره‌ي زمين، 97/5درصد آن آب شور است و تنها 2/5 درصد آب شيرين وجود دارد.
70 درصد آب‌هاي شيرين، يخ‌هاي قاره‌ي جنوبگان و گرينلند (در اقيانوس منجمد شمالي) هستند و بخش قابل توجهي از آن‌ها نيز در داخل زمين قرار دارند. يعني در نهايت کم‌تر از يک درصد از آب‌هاي شيرين موجود روي کره‌ي زمين در دسترس ما قرار دارند.
آب‌هاي جمع شده در سفره‌هاي زيرزميني در نتيجه‌ي باران و برف، بخش عمده‌اي از آب‌هاي شيرين را تشکيل مي‌دهند.
- آب بودن يا نبودن
نوشيدن آب براي سلامتي بسيار مهم است.
هرانسان بايد روزانه حدود دو ليتر آب بنوشد. اين ميزان براي برخي افراد بيش‌تر هم خواهد بود. مثلاً کساني که باردارند، سالمندان، ورزشکاران يا افرادي که فعاليت بدني زياد در مناطق گرم دارند، بايد بيش‌تر آب بنوشند.
بر اساس آمارهاي سازمان ملل هر سال افراد زيادي به‌خاطر عدم دسترسي به آب سالم و کم‌نوشيدن آب جانشان را از دست مي‌دهند.
- از پيامدها: گرسنگي، بيماري و فقر
بسياري از چالش‌ها و پيامدهاي کم‌آبي، کشورهاي فقير را تحت تأثير قرار مي‌دهد. اين موضوع بر تمامي جنبه‌هاي زندگي ساکنان اين مناطق اثرگذارست. از سختي تأمين غذا و مشکل گرسنگي تا رواج انواع بيماري‌ها و حتي بيکاري و ضربه خوردن به اقتصاد کشور!
مشکل کم‌آبي از ديد سازمان ملل دو وجه اقتصادي و فيزيکي دارد؛ کمبود فيزيکي آب يعني کم‌شدن منابع آبي مثل درياچه‌ها ، رودخانه‌ها و... و کمبود اقتصادي آب يعني کم‌بودن زيرساخت‌هاي لازم و صحيح براي دسترسي به منابع آبي بر اساس شاخص کميسيون توسعه‌ي پايدار سازمان ملل متحد. ايران جزء کشورهاي شديداً کم آب است.
- بحران كمبود يا مصرف نادرست؟
بر اساس تخمين‌هاي سازمان ملل متحد، يک فرد در شبانه‌روز بين 20 تا 50 ليتر آب نياز دارد. اين ميزان آب به نيازهاي طبيعي انسان مانند نوشيدن، پختن غذا و شست‌وشو پاسخ خواهد داد.
بيش از يک ششم مردم دنيا به آب آشاميدني سالم دسترسي ندارند و ايران جزء کشورهايي است که سرانه‌ي مصرف آب در شهرهاي پرجمعيت آن از استاندارد جهاني بالاتر است. اين يعني اين‌که نه تنها با بحران کم‌آبي مواجهيم، بلکه از منابع موجود هم به‌درستي استفاده نمي‌کنيم.
- كم آبي و سفره‌ي غذايي ما
مشکل کم‌آبي تبعات زيادي دارد که همه‌ي ما کم و بيش با آن‌ها آشناييم. محدود‌شدن آب آشاميدني و جيره‌بندي‌شدن آن، خشک‌شدن آب درياچه‌ها و چشمه‌ها و از بين رفتن گونه‌هاي گياهي و جانوري، فقط بخشي از اين پيامدهاست.
تغيير در مواد غذايي و خوراکي‌هايي که مي‌خوريم، جنبه‌ي ديگري از اين اتفاق است. مثلاً احتمال دارد در آينده‌اي نه‌چندان دور، کشاورزان مجبور شوند به‌جاي کاشتن موادي که براي رشد به آب زيادي نياز دارند، گياهاني را بکارند که کم‌ترين آب را لازم داشته باشند. در نتيجه سفره‌ي غذايي ما نيز تغيير خواهد کرد! حتي ممکن است بعضي از موادي که الآن به‌راحتي مي‌خوريم ديگر کاشته نشوند يا آن قدر گران شوند که نتوانيم به‌راحتي آن‌ها را تهيه کنيم.
نظر شما