گوشم ميان دست‌هايش
مثل كش و نوعي پنير است
سر به سر من مي‌گذارد
در ساعت درس رياضي
بالاي سكو در كلاس است
مثل وزير و مثل قاضي
هي مي‌نويسد روي تخته
فرمول‌هاي دست اول
مي‌خواهد از من حفظ باشم
اشعار سنگين و مطول
خوابم نمي‌گيرد شب و روز
از مشق و تمرين زيادي
راه فراري هم ندارم
واي از سواد و بي‌سوادي
تصويرگري: شادي هاشمي
نظر شما