یک فوریت این طرح با 172 رای موافق، 12 رای مخالف و 26 رای ممتنع به تصویب مجلس رسید.
این طرح مشتمل بر 3 فصل: کلیات، تعاریف و کلیات، حوزه‌های امر به معروف و تشکیلات و 28 ماده است.
در این طرح در تعیین مصادیق معروف و منکر آمده است: امر به معروف و نهی از منکر در این قانون ناظر به اعمالی است که در جامعه علنی بوده و یا بروز احتمالی داشته باشد و یا بدون ضرورت تجسس ثابت شود که مضر به منافع عمومی و امنیت ملی است.
بر اساس این طرح امر به معروف و نهی از منکر در مرحله تذکر لسانی، کتبی و ارائه شکایت و گزارش به مراجع ذی‌ربط وظیفه همگانی است و در مرحله یدی به حکومت اختصاص دارد.
طراحان این طرح که به امضای 103 نفر از نمایندگان رسیده است اعلام کردند از آنجا که جهت کمال و تعالی انسان‌ها در رشد و بالندگی و افزایش کارآمدی نظام ضرورت انجام فرضیه الهی امر به معروف و نهی از منکر غیر قابل انکار بوده و از طرفی اصل مترقی 8 قانون اساسی در این زمینه، فرایض، حدود و کیفیت آنرا منوط به تصویب قانون کرده است طرح مذکور تقدیم مجلس می‌شود.
