پیش خودم گفتم ما را چه می‌شود که از یک طرف دامداران و بخشی از آنها یعنی تولید‌کنندگان شیر را به‌عنوان تلاشگران نمونه، شایسته تقدیر و اهدای جایزه می‌دانیم، اما وقتی نوبت خرید شیر می‌شود، عطای این دامپروران عزیز را به لقایشان می‌بخشیم و دنبال شیر خشک وارداتی می‌رویم، احتمالا به این دلیل که اولا تمامی سود به کیسه واردکنندگان شیر خشک برود و ثانیا، شیر تولید شده از شیر خشک خارجی را تولید انبوه کنیم و محصول را به بهای شیر تازه بفروشیم بی آنکه پول شیر تازه را به تولید‌کنندگان شیر داده باشیم!این روش برخورد با تولید‌کنندگان شیر در داخل منجر به این خواهد شد که به مرور تولید شیر تازه در کشور متوقف شود و قاطبه مصرف‌کنندگان شیر در ایران، شیر خشک مایع را به‌جای شیر تازه صرف کنند.
در شرایطی که عارضه روبه‌رشد پوکی استخوان به‌عنوان یکی از بیماری‌های رایج در میان زنان شیوع یافته و حتی به سنین زیر 50سال رسیده است و مصرف شیر و فراورده‌های لبنیاتی برای آحاد مردم از کودک تا جوان و مسن و کهنسال حیاتی است، نباید تولید و عرضه شیر دستخوش این‌قبیل نابسامانی‌ها شود و بعضی از کارخانه‌های تولید‌کننده شیر در تنگنای رشد قیمت‌ها بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها، شیر خشک وارداتی را جایگزین شیر تازه کنند تا به نوعی صرفه‌جویی دست زده باشند؛ آن هم شیر خشکی که معلوم نیست چه نوع ترکیبات و کیفیتی دارد؟!
فارغ از بحث‌های گوناگونی که این روزها در مورد هدفمندی یارانه‌ها و پیامدهای آن در رسانه‌های گروهی مورد بحث است، تأمین شیر مورد نیاز خانوار از وظایف مهم و حتمی دولت است و نباید دستخوش معادلات سود یا زیان احتمالی شود تا شیر خشک خارجی، جای شیر تازه را بگیرد.اگر قرار است همه یارانه‌ها حذف شوند، در برخی موارد مثل تولید شیر، باید به نیازهای حیاتی مردم توجه داشت و اگر لازم است به نحوی یارانه این بخش را حفظ کرد تا زیان ناشی از بیماری پوکی استخوان و انواع بیماری‌های ناشی از کمبود کلسیم بر اقتصاد کشور تحمیل نشود.
محمدابراهیم نیک‌‌اندیش
