به گزارش آسوشیتدپرس بنیاد آلبرت و موری لاسکر روز دوشنبه 10 سپتامبر برندگان این جوایز را اعلام کرد. این جوایز که در هر یک از سه رده‌اش، 250 هزار دلار ارزش دارد، در 31 سپتامبر در نیویورک اهدا خواهد شد.
جایزه لاسکر برای پژوهش پزشکی بالینی به طور مشترک نصیب دکتر توماس استازل از دانشگاه پیتسبورگ و دکتر روی کالن، استاد بازنشسته در دانشگاه کمبریج، برای پیشرفت در زمینه پیوند کبد شد.
کار این دانشمندان بر روی شیوه‌های جراحی و درمان برای پیشگیری از رد پیوند در ابتدا بر روی سگها شروع شد. تجربیات کالن در سال 1960 بر روی سگها برای اولین بار نشان داد که یک دارو می‌تواند از رد پیوند جلوگیری کند. استارزل اولین پیوند کبد بر روی انسان را در سال 1963 انجام داد. این بیمار در حین انجام عمل درگذشت. چند بیمار بعدی که پیوند کبد شدند، در طول چند هفته پس از جراحی‌های‌شان مردند، اما این دانشمندان نشان دادند که کبدهای پیوندشده می‌تواند کارکرد داشته باشند.
هم دو دانشمند به پژوهش بیشتر در این زمینه به خصوص برای جلوگیری از رد پیوند ادامه دادند. پیوند کبد نهایتا در دهه 1980 مورد پذیرش قرار گرفت، و به گفته این بنیاد این پیوند "زندگی طبیعی را به هزاران بیمار بازگرداند."
جایزه برای پژوهش پزشکی پایه به طور مشترک به مایکل شیتز از دانشگاه کلمبیا، جیمز اسپادیچ از دانشگاه استانفورد و رونالد ویل از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو داده شد. این سه نفر به خاطر اکتشافات‌شان درباره ماشین زیستی که انقباض عضله را ممکن می‌کند و محموله‌ها را درون سلول‌ها انتقال می‌دهد، برنده جایزه شدند. به گفته این بنیاد کار این دانشمندان اساس پژوهش برای درمان بیماری‌هایی مانند سرطان و اختلال قلبی شد که ورزشکاران جوان را می‌کشت.
جایزه دستاورد ویژه در علوم پزشکی به طور مشترک به دانالد براون از موسسه علوم کارنگی در بالتیمور و تام مانیاتیس از دانشگاه کلمبیا به خاطر "رهبری استثنایی و مشارکت در علوم زیستی- پزشکی" داده شد. این دو نفر علاوه اکتشافات کلیدی در ژنتیک، در یاری رساندن به پژوهش بوسیله دیگران فعال بودند.
مانیتاتیس یکی از نویسندگان راهنمایی برای تکنیک‌های آزمایشگاهی بود که برای اولین بار در 1982 منتشر شد و به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت. براون یکی از بنیانگذاران سازمانی بود که به پژوهشگران جوان بورس می‌دهد و یک برنامه پژوهشی تاثیرگذار در زمینه زیست شناسی در موسسه کارنگی ایجاد کرد.
بنیاد لاسکر در سال 1942 پایه‌گذاری شد. آلبرت لاسکر یک مدیر تبلیغاتی بود که در سال 1952 درگذشت. همسر او، مری، پیش از مرگش در سال 1994 یکی از فعالان مداوم در زمینه پژوهش پزشکی بود.
