درحالی‌که گروهی او را نجات‌دهنده سیاست و اقتصاد انگلیس می‌خوانند و قاطعیت او را ستایش می‌کنند گروه دیگر اقدام‌های او را مورد انتقاد شدید قرار می‌دهند و از سوی آنها او دیکتاتور و اقتدارگرا توصیف می‌شود. حتی در میان هم‌حزبی‌هایش هم درباره دوران فعالیت او و موضع‌گیری‌هایش اختلاف نظر جدی به چشم می‌خورد. شاید بهترین نشانه این مسئله را بتوان در واکنش‌ها به مرگ زنی که لقب‌های مختلفی از بانوی آهنین تا شیر دزد گرفته بود دید.
درحالی‌که پرچم انگلیس بر بالای ساختمان شماره ۱۰ خیابان داونینگ به حالت نیمه افراشته درآمده و مقام‌های انگلیسی قصد دارند مراسم تشییع‌جنازه‌ای در سطح دایانا و مادر ملکه الیزابت برگزار کنند روز گذشته گروهی از مردم انگلیس که از سیاست‌ها و سختگیری‌های تنها نخست‌وزیر زن انگلیس در دهه 80میلادی خاطره خوشی نداشتند در شهرهای مختلف انگلیس، اسکاتلند و ایرلند مرگ او را جشن گرفتند.
تاچر به‌عنوان یک زن در میان ناباوری سیاستمداران در دوره‌ای به رهبری حزب محافظه‌کار رسید که انگلیس به کشوری حکومت‌ناپذیر تبدیل شده بود. با اعتراض‌های گسترده اتحادیه‌های کارگری و اعتصاب‌های سراسری در سال ۱۹۷۴ ادوارد هیث، رهبر وقت حزب محافظه‌کار هم نتوانست در قدرت باقی بماند و در انتخابات شکست خورد. او جای خود را به رقیبش از حزب کارگر یعنی هارولد ویلسون داد که البته نه او و نه جانشین بعدی‌اش جیم کالاهان هم نتوانستند در اوضاع نامناسب انگلیس کاری از پیش ببرند.
تاچر در چنین شرایطی جایگزین هیث به‌عنوان رهبر حزب محافظه‌کار شد. تاچر هر چند به‌خاطر این مسئله همیشه مورد کینه هیث قرار گرفت اما با سیاست‌های خاص خود توانست اوضاع را در انگلیس سامان دهد، برای ۱۱ سال در قدرت باقی بماند و طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری را در این کشور داشته باشد. گروهی مانند آنچه دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس در پیام تسلیت خود گفت اعتقاد دارند که تاچر علاوه بر رهبری انگلیس، این کشور را نجات داده است.
حمایت از بازار آزاد، کاهش خدمات دولتی و واگذاری سازمان‌های دولتی به بخش خصوصی، برخی از سیاست‌های مشهور او بود که به تاچریسم معروف شد. هر چند حامیان تاچر رفتارهای او را قاطعانه می‌خوانند اما منتقدانش به همین‌خاطر، او را به پافشاری بر سیاست‌های اقتدارگرایانه متهم می‌کنند. یکی از مهم‌ترین سیاست‌های تاچر مقابله با اتحادیه‌های کارگری و محدودسازی آنها بود و به همین‌خاطر باعث شد تا بخش زیادی از طبقه کارگر از او متنفر شوند. دستور او برای حذف توزیع شیر در مدرسه‌ها موقعی که وزیر آموزش کابینه هیث بود باعث شد در میان مردم انگلیس به «شیردزد» مشهور شود و بسیاری از او کینه به دل بگیرند.
در پرونده کاری او نقاط سیاه دیگری هم وجود دارد که پس از پایان در قدرت بودنش باعث شرمندگی حتی هم‌حزبی‌هایش شد. تاچر با حمایت از رژیم آپارتاید، نلسون ماندلا، قهرمان مردم آفریقای جنوبی را یک تروریست خوانده بود. روابط نزدیک تاچر با آگوستو پینوشه دیکتاتور سابق شیلی که جنایت‌ها ی فراوانی را در این کشور انجام داد هم از مواردی است که کسی نتوانسته از نخست‌وزیر سابق انگلیس در رابطه با آن دفاع کند.
اسنادی هم درباره حمایت او از خمرهای سرخ (حکومت نظامی کامبوج) و پل پوت رهبر آنها که جنایت‌هایشان را هم همه می‌دانند وجود دارد. تاچر در آخرین سال‌های عمرش دچار فراموشی و آلزایمر شده بود اما خوب، بد و زشت دوران فعالیت او برای همیشه در تاریخ ثبت شده و احتمالاً کسی فرامو‌ش‌شان نخواهد کرد.
