البته پیش از او، نواب نصیرشلال مهم‌ترین مدال تاریخ ایران را در المپیک لندن در این وزن گرفت. مدال نقره نصیرشلال مهم‌ترین دستاورد وزنه‌برداری ایران در دسته 105کیلوگرم بوده و البته موفقیت جدید در این دسته مربوط به براری است. پیش از این وزنه‌برداران بسیاری در دسته 105کیلوگرم به مسابقات جهانی اعزام شده بودند و جالب اینکه براری هم در مسابقات جهانی 2010 آنتالیا و 2011پاریس حضور داشت و نتیجه نگرفت. وزنه‌بردار 25ساله تیم ملی به‌خاطر نتیجه نگرفتن در 2 دوره قبلی مسابقات جهانی، کارشناسان را ناامید کرده بود؛ یعنی خیلی‌ها روی مدال برنز براری در مسابقات جهانی وروتسلاف لهستان حساب نمی‌کردند. همه توجه‌ها روی رسول تقیان در وزن 77کیلوگرم و بهادر مولایی در وزن به اضافه 105کیلوگرم بود اما تقیان در عین ناباوری مدال نگرفت و براری با اندک امید توانست دست به‌کار بزرگی بزند. تیم ملی در وزن 105کیلوگرم غیراز براری یک وزنه‌بردار دیگر به نام کیا قدمی هم داشت اماتنها براری توانست مدال بگیرد. او نخستین مدال ایران در مسابقات جهانی وروتسلاف را به‌دست آورد و امید به اردوی تیم ملی بازگشت، طوری که بهادر مولایی با روحیه بالا توانست یک مدال طلا و 2 مدال نقره دسته فوق‌سنگین را از آن خود کند. جالب اینکه مدال ارزشمند براری زیر سایه درخشش مولایی فراموش شد و کمتر کسی بعد از مسابقات جهانی سراغی از این وزنه‌بردار گرفت. محمدرضا براری در گفت‌وگو با همشهری درباره مسابقات جهانی، چگونگی رسیدن به مدال برنز جهان، لیگ برتر وزنه‌برداری و... صحبت کرده است.
- با اینکه نخستین مدال ایران را آن هم در روز پایانی مسابقات جهانی لهستان گرفتی، خیلی مورد توجه قرار نگرفتی، شاید یکی از دلایل آن درخشش بهادر مولایی چند ساعت پس از تو بود؟
مدال من نخستین مدال تاریخ وزنه‌برداری ایران در مسابقات جهانی در دسته 105 کیلوگرم بود. قبل از من هیچ‌کس نتوانسته بود در این وزن مدال جهانی بگیرد و من از این بابت خیلی خوشحالم. اینکه چرا مورد توجه نبودم را نمی‌دانم، اما قطعا کار بزرگی انجام دادم و این امتیاز بزرگی برای من در مسابقات جهانی بود.
- این امتیاز چگونه به‌دست آمد؟
من خیلی وقت بود که منتظر این مدال بودم. با تمریناتی که در ساری داشتم و مربیانی مثل قربان‌نژاد کمک زیادی به من کردند. شما می‌توانید از او سؤال کنید که من چقدر تمرین کردم تا این مدال برنز را به‌دست آوردم. شب‌هایی از شدت درد نمی‌توانستم بخوابم. آرزویم بود که تفریح کنم، عید پیش خانواده‌ام باشم و خیلی چیزهای دیگر؛ یعنی من از همه اینها گذشتم تا بتوانم مدال بگیرم. تنها روزهایی که بیرون می‌رفتم، روز تاسوعا و عاشورا بود و در مراسم دیگر شرکت نمی‌کردم.
- کادرفنی تیم ملی تا چه اندازه در مدال‌آوری تو نقش داشت؟
قطعا نقش زیادی داشت. تمرینات استانی، وزنه‌بردار را تا حدی می‌رساند که وزنه‌های جهانی را مهار کند اما برای قهرمان شدن ما احتیاج داریم که به اردوی تیم ملی دعوت شویم و مربیان تیم ملی با برنامه‌ریزی مناسب، پتانسیل وزنه‌بردار را برای رسیدن به مدال افزایش می‌دهند؛ یعنی به این شکل نیست که صرفا مربیان شهرستانی در مدال‌آوری من نقش داشتند. تمرینات و برنامه‌ریزی مربیان شهرستانی جای خود و تمرینات و برنامه‌ریزی آقای باقری هم جای خود؛ یعنی من اگر صرفا با تمرینات مربیانم در ساری به لهستان اعزام می‌شدم، قطعا مدال نمی‌گرفتم.
- قبل از رقابت‌های جهانی هم چندان روی مدال برنز تو حساب نمی‌شد؛ خودت فکر می‌کردی که نخستین مدال تیم ملی را در این مسابقات به‌دست بیاوری؟
قبل از مسابقات کارشناسان می‌گفتند که من در رتبه دهم و یازدهم قرار می‌گیرم. شاید دلیلش این بود که در مسابقات جهانی آنتالیا در جایگاه یازدهم قرار گرفته بودم. البته در مسابقات جهانی فرانسه هم نتوانستم مدال بگیرم و احتمالا به همین دلیل تصور می‌کردند که بازهم ناکام باشم. خودم هم قبل از لهستان رکوردهایم را اعلام نمی‌کردم و به‌طور کلی امید زیادی به من نداشتند. در روز آخر مسابقات هم وقتی وزنه‌برداران قبل از من هیچ‌کدام مدال نگرفته بودند، فشار روی من بود چون بچه‌ها جوان بودند و من به‌عنوان یک وزنه‌بردار باتجربه دوست داشتم که کاری کنم و مدالی بگیرم. به‌دلیل اینکه تیم ملی هم تحت فشار بود، سعی کردم خیلی با احتیاط وزنه بزنم و در این شرایط مدال برنز گرفتم.
- بهادر مولایی گفت که مدال تو باعث شد او با استرس کمتری وزنه بزند و مدال بگیرد...
به‌نظرم استرس روی من خیلی بیشتر از بقیه بود چون نخستین مدالی که گرفته می‌شود، به نوعی مسیر برای گرفتن مدال دوم باز می‌شود. بهادر هم استرس کمتری داشت. من بعد از گرفتن مدال هم به بهادر گفتم که مدال گرفتم و حالا راحت برو روی تخته. او هم در جواب گفت تو که مدال گرفتی روحیه من بالا رفت و امیدوارم مدال طلا بگیرم. حالا اگر وزنه 261کیلوگرم را در حرکت دوضرب می‌زد، طلای مجموع را هم می‌گرفت. او یک طلا گرفت ولی منظورش مدال طلای مجموع بود. اگر آرنج‌اش درد نمی‌گرفت می‌توانست طلای مجموع را هم بگیرد. اتفاقا وزنه را هم بالای سر برد ولی به‌نظر من سلامتی‌اش مهم‌تر بود.
- کیا قدمی یکی دیگر از وزنه‌برداران دسته 105کیلوگرم بود ولی عملکرد ضعیفی داشت. دلیلش چه بود؟
مسابقات جهانی با مسابقات آسیایی خیلی فرق دارد. کیا اولین‌بار بود که در مسابقات جهانی شرکت می‌کرد و مطمئنا در مسابقات بعدی بهتر از این خواهد بود. کیا فکر می‌کرد این مسابقات هم مثل مسابقات آسیایی است، درحالی‌که مسابقات جهانی نیاز به تمرکز و یک نوع برنامه‌ریزی خاصی دارد. اگر وزنه‌بردار فکر کند که مسابقات جهانی هم مثل آسیایی است، در روز مسابقه کم می‌آورد. با همه اینها کیا وزنه‌بردار خوبی است و در حرکت یک‌ضرب هم خوب عمل کرد.
- کادرفنی تیم ملی قبل از مسابقات جهانی روی کدام یک از شما حساب بیشتری می‌کرد؟
برای هر دوی ما شرایط یکسانی را پیش‌بینی کرده بودند. برای حرکت یک‌ضرب هم یک وزنه را برای هر دوی ما درنظر گرفته بودند. حالا بستگی داشت که در روز مسابقه کدام یک از ما بتواند از شرایط موجود استفاده کند و من توانستم عملکرد بهتری داشته باشم. من 2 بار قبل از این، در مسابقات جهانی شرکت کرده بودم و تجربه لازم را داشتم ولی کیا بی‌تجربه بود.
- در هفته آخر لیگ برتر وزنه‌برداری بازهم عنوان سومی را به‌دست آوردی، درست مثل مسابقات جهانی؛ توضیح می‌دهی چرا؟
وزنه زدن در مسابقات لیگ برتر با مسابقات جهانی قطعا فرق دارد. در لیگ برتر وزنه‌بردار 107کیلوگرم است ولی در مسابقات جهانی 105کیلوگرم. در مسابقات لیگ برخلاف جهانی آزمایش دوپینگ ندارد. الان من که از مسابقات جهانی آمدم تا 6ماه زیرنظر هستم و باید تست بدهم، ولی اغلب وزنه‌برداران لیگ این شرایط را ندارند. اگر قرار باشد عدالت برقرار شود باید از بقیه وزنه‌برداران هم تست دوپینگ بگیرند.
- یعنی در لیگ برتر وزنه‌برداری به راحتی می‌توانند دوپینگ کنند و نظارتی وجود ندارد؟
نه اینطوری هم نیست. در مسابقات قبلی آزمایش دوپینگ از وزنه‌برداران لیگ گرفتند. در لیگ برتر امسال هنوز تست دوپینگ گرفته نشده اما در کل آزمایش دوپینگ از وزنه‌برداران می‌گیرند. در لیگ استرس وجود ندارد و وزنه‌برداران به راحتی روی تخته وزنه می‌زنند ولی در مسابقات جهانی استرس زیاد بود. من در مسابقات قبلی لیگ در مجموع 405کیلوگرم زدم و اگر همین مجموع را در مسابقات جهانی داشتم دوم می‌شدم. الان اگر تمام وزنه‌بردارانی که در مسابقات جهانی وزنه زدند رکوردهایشان را با لیگ مقایسه کنید متوجه می‌شوید با هم تفاوت دارد. به هر حال به این شکل نمی‌شود مقایسه کرد. من در لیگ می‌توانم 230کیلوگرم در یک‌ضرب بزنم و حتی در حرکت دوضرب هم می‌توانم تا رکورد المپیک وزنه بزنم اما در مسابقات جهانی نمی‌توانم چون رقابت در آنجا سنگین است.
- رسول تقیان در دسته 77کیلوگرم یکی از امیدهای مدال‌آوری بود اما برخلاف تصور ناکام بود. فکر می‌کنی چرا نتوانست مدال بگیرد؟
رسول در مسابقات آسیایی و یونیورسیاد داشت رکورد می‌زد و حتی در مسابقات لیگ برتر هم رکورد خوبی از خود به جای گذاشت اما دیدید که استرس مسابقات جهانی به او اجازه نداد که نتیجه بگیرد. البته رسول می‌توانست رکورد خوبی بزند و امیدوارم در مسابقات بعدی بتواند جبران کند چون رسول توانایی بالایی دارد.
- درباره بازگشت 5ملی‌پوش المپیکی چه نظری داری؟
از بازگشت المپیکی‌ها خوشحال می‌شویم. آنها بیایند و تمرین کنند. اگر الان از جوانی خودشان به نحواحسن استفاده نکنند، بعدها دیگر نخواهند توانست کاری کنند. من و نواب نصیرشلال سال‌هاست با هم دوست هستیم و الان هم در یک تیم در لیگ برتر شرکت می‌کنیم. بالاخره آنها بعد از مشکلاتی که داشتند حالا به تیم ملی برمی‌گردند و ما از این بابت خوشحال می‌شویم.
- هدف بعدی‌ات در وزنه‌برداری چه خواهد بود؟
اولین هدفم این است که در لیگ برتر یک رکورد خوبی بزنم چون می‌خواهم به برخی حاشیه‌سازی‌ها جواب دهم؛ اینکه من اگر به مسابقات جهانی رفتم حق‌ام بوده و حتما بهتر بودم که به لهستان رفتم.طبق برنامه‌ریزی‌ای که خودم کرده بودم، در تلاش هستم مدال طلای بازی‌های آسیایی را بگیرم و همین‌طور مدال طلای مسابقات جهانی سال آینده. الان دوست دارم در هر مسابقه‌ای نتیجه بگیرم چون بعد از مدال برنز در مسابقات جهانی توقع از من خیلی زیادشده است.
