این کتاب به ارتباط بین رسانههای اجتماعی و روزنامه‌نگاری می‌پردازد و کاربرد آن را برای روزنامهنگاران مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد.
گونه‌های مختلفِ رسانههای اجتماعی مانند شبکه‌های اجتماعی (فیس‌بوک)، وبلاگها، میکروبلاگها (توئیتر)، پادکستها، ویکی‌‌ها و اجتماعات محتوامحور (یوتیوب) هر کدام در ارتباط با روزنامه‌نگاری تحولات و تغییراتی ایجاد کرده‌اند و روزنامهنگاران به شکل‌‌های مختلف می‌توانند از این‌گونه رسانه‌ها برای انجام کار حرفه‌ای‌شان استفاده کنند.
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب آورده است: «رسانههای اجتماعی در حال تغییر روزنامه‌نگاری هستند. تکنولوژی‌های مربوط به رسانههای اجتماعی طیف وسیعی از شهروندان را قادر ساخته‌اند که در جمع‌آوری، پالایش و توزیع اخبار مشارکت داشته باشند. با پیدایش رسانههای اجتماعی، اخبار دیگر به‌طور انحصاری در اختیار روزنامهنگاران و رسانههای جریان اصلی قرار ندارد، بلکه از زیست‌بومی برمی‌خیزد که در آن روزنامهنگاران، منابع و شهروندان به رَدوبدل‌کردن اطلاعات می‌پردازند. در این زیست‌بوم جدیدِ رسانه‌ای افراد غیرروزنامه‌نگار یا همان شهروندانِ روزنامه‌نگار به‌عنوان منابعی جدید برای سازمان‌های خبری جریان اصلی عمل می‌کنند؛ حال این کار ممکن است یا با تهیه اخبار و اطلاعاتِ مستقیم و داوطلبانه انجام شود یا با ارسال نظر، عکس و تصاویر ویدئویی که از میان آن‌ها می‌توان دست به انتخاب و بازنشر زد. البته، روزنامهنگاران در ابتدا این منابع جدید را تهدیدی برای حرفه خود می‌دانستند، اما به‌تدریج در حال بهره‌مندی از مزایای آن هستند.
کتاب حاضر در هفت فصل تنظیم شده است و هر فصل آن (به‌جز فصل اول که به‌طور کلی درباره مفهوم رسانههای اجتماعی و ویژگی‌هایش است) به یکی از گونه‌های رسانههای اجتماعی می‌پردازد.
در فصل اول با عنوان مفهوم رسانههای اجتماعی، ابتدا پدیده وب ۲ مورد بررسی قرار می‌گیرد و سپس به تعریف، ویژگی‌ها و گونه‌های مختلف رسانههای اجتماعی پرداخته می‌شود.
فصل دوم به تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر روزنامه‌نگاری و دگرگونی‌های عمیقی که در عرصه دیجیتال به‌وقوع پیوسته، می‌پردازد. در این فصل پس از بررسی مفهوم شبکه اجتماعی، به پیدایش و برخی از مهم‌ترین تحولات شبکه‌های اجتماعی پرداخته می‌شود. در بخش‌های دیگر، توصیه‌ها و راهنمایی‌هایی برای حضور روزنامهنگاران در شبکه‌های اجتماعی، اصول کاربری شبکه‌های اجتماعی و نحوه گفت‌وگوی دوسویه روزنامهنگاران با مخاطبان‌شان در شبکه‌های اجتماعی و همچنین به‌عنوان یک نمونه عملی، دستورالعمل کاربری شبکه‌های اجتماعی در خبرگزاری رویترز ارائه شده است.
در فصل سوم وبلاگها به‌عنوان شناخته‌شده‌ترین گونه رسانههای اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرند. مهم‌ترین بحث‌هایی که در این فصل به آن‌ها پرداخته شده است، عبارت‌اند از: تعریف، ویژگی‌ها و تکنولوژی‌های وبلاگها، وبلاگها در زیست‌بوم روزنامه‌نگاری، گونه‌شناسی وبلاگ‌های روزنامه‌نگاری و همچنین وبلاگها و آینده روزنامه‌نگاری.
فصل چهارم دربارة میکروبلاگها و محبوب‌ترین سرویس آن یعنی توئیتر به‌عنوان یکی از تکنولوژی‌های رسانههای اجتماعی که انتشار فوری قطعه‌های کوتاهِ داده‌ها از انواع منابع رسمی و غیررسمی را برای روزنامهنگاران امکان‌پذیر می‌سازد، بحث می‌کند. در این فصل همچنین کاربرد توئیتر برای روزنامهنگاران، نحوه تأیید صحت اخبار فوری در توئیتر و سیاست‌های سازمان‌های خبری در استفاده از توئیتر مورد توجه قرار گرفته است.
فصل پنجم دربارة پادکستها و کاربرد آن‌ها در روزنامه‌نگاری بحث می‌کند. در این فصل پس از ارائه تعریفِ پادکست به چگونگی ظهور این رسانة کوچک، ویژگی‌ها و کاربردهای آن و همچنین نحوه استفاده رسانههای جریان اصلی از پادکستها پرداخته شده است.
فصل ششم به کاوش در استفاده از تکنولوژی ویکی در زمینه روزنامه‌نگاری می‌پردازد. در این فصل، ویکی‌نیوز به‌عنوان یکی از موفق‌ترین پروژه‌های ویکی در روزنامه‌نگاری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در فصل آخر کتاب نیز تأثیر یوتیوب به‌عنوان یکی از معروف‌ترین سایت‌های به‌اشتراک‌گذاری محتوا بر روزنامه‌نگاری تشریح شده است. یوتیوب به همه کسانی که به هر نحوی امکان دسترسی به اینترنت را دارند، اجازه داده است تا به‌عنوان یک منبع خبریِ تصویری هر آن‌چه را که جالب و قابل توجه است با دیگران به‌اشتراک بگذارند. یوتیوب و تاریخچه آن، محتوا در یوتیوب، راهنمای یوتیوب برای گزارشگران، یوتیوب و اخبار و همچنین تغییر رویکرد سازمان‌های خبری در استفاده از محتوای تولیدشده توسط کاربران از بحث‌های مهم در این فصل است.
کتاب روزنامه‌نگاری در رسانههای اجتماعی در ۲۰۸ صفحه و با تیراژ ۱۱۰۰ نسخه و قیمت ۸۵۰۰ تومان راهی پیش‌خوان کتابفروشی‌ها شده است.
