وقوع اين جنايت به بامداد 23شهريور‌ماه سال92 برمي‌گردد. مردي به نام داوود مدتي قبل در جريان درگيري با يكي از دوستانش به نام بهروز توسط وي با ضربه چاقو مجروح شده بود. وقتي وي از بهروز شكايت كرد ضارب به پرداخت ديه محكوم شد اما وي حاضر نبود ديه را پرداخت كند و همين موضوع باعث شد آنها دوباره با يكديگر دچار اختلاف شوند.
در اين ميان داوود تصميم گرفت متوسل به زور شود. او درحالي‌كه يك كلت كمري تهيه كرده بود همراه با برادرش به گاراژي در خيابان دماوند كه بهروز در آنجا بود رفت. آنها خيلي زود با يكديگر درگير شدند و در اين ميان داوود 2گلوله شليك كرد كه يكي از آنها به دوست بهروز اصابت كرد و باعث مرگ وي شد.
به‌دنبال اين درگيري خونين متهم به قتل متواري و تحقيقات پليس براي دستگيري وي آغاز شد. يك‌ماه از اين جنايت مي‌گذشت كه كارآگاهان به اطلاعاتي دست يافتند كه نشان مي‌داد متهم با هويتي جعلي در مسافرخانه‌اي واقع در شهر سرعين مخفي شده است. به اين ترتيب وي دستگير شد و به قتل اعتراف كرد.
او چندي بعد در شعبه 71 دادگاه كيفري استان تهران محاكمه شد و از آنجا كه همه شواهد و مدارك عليه‌اش بود به قصاص محكوم شد اما قضات ديوان‌عالي كشور اين رأي را نقض كردند تا متهم دوباره محاكمه شود. قضات ديوان معتقد بودند كه گلوله شليك شده ممكن است بعد از كمانه كردن به مقتول اصابت كرده باشد و اين موضوع بايد از طريق كارشناسان اسلحه بررسي شود.
به اين ترتيب بار ديگر نظر كارشناسان بررسي و متهم هفته گذشته در شعبه دوم دادگاه كيفري يك استان تهران محاكمه شد. در اين جلسه اولياي دم براي متهم درخواست حكم قصاص كردند و او در دفاع از خودش گفت: من 2تير هوايي شليك كردم و قصد كشتن كسي را نداشتم اما گلوله كمانه و به مقتول اصابت كرد. من شاكي بودم اما به‌خاطر عصبانيت حالا متهم شده‌ام. روز حادثه فقط مي‌خواستم آنها را بترسانم كه اين اتفاق افتاد. با پايان دفاعيات متهم قضات وارد شور شدند.
نظر شما