شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۵:۱۳
۰ نفر

مهرداد طبرسی: درگذشت امام خمینی‌(ره) را هر کسی با تصویری به یاد دارد.

بسياري لحظه اعلان رسمي خبر در ساعت 7 صبح در خاطرشان مانده است؛ لحظه‌اي كه خبر تلخ از راديو بر سر ميليون‌ها نفر آوار شد. تصوير اقامه نماز بر پيكر امام(ره)، لحظه تدفين ايشان و بالگردي كه بار‌ها تلاش مي‌كند كه بنشيند و نمي‌تواند، انبوه آدم‌هايي كه چند روز در بيابان اطراف بهشت‌زهرا سرگردانند، كانتينري كه پيكر امام در آن است و مردم كه انگار دور آن طواف مي‌كنند.

اما يكي از تراژيك‌ترين تصويرها، تصوير لحظه‌اي است كه درهاي حسينيه جماران براي نخستين‌بار پس از درگذشت امام(ره) گشوده مي‌شود و انبوه آدم‌ها وارد حسينيه مي‌شوند؛ انبوه آدم‌هايي كه سال‌ها چشم اميدشان به حسينيه بود تا پير جماران به بالكن حسينيه بيايد و برايشان دست تكان بدهد و آنها يكصدا فرياد بزنند: «روح مني خميني، ‌بت‌شكني خميني».

حالا ديگر آن پير نيست و مردم سوگوار، حيران، در و ديوار حسينيه را مي‌بوسند و مي‌بويند. خودشان را به بالكن مي‌رسانند تا صندلي خالي را در آغوش بگيرند. نخستين مواجهه مردم با صندلي خالي جماران يكي از تلخ‌ترين تصويرهاي رحلت امام(ره) است.

کد خبر 372091

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha