آشنایی با پی‌بی‌اس

سرویس عمومی پخش یا همان پابلیک برودکستینگ سرویس(‌Public Broadcasting Services) یک سازمان غیرانتفاعی و ارائه‌کننده مهم و بزرگ برنامه‌های آموزشی تلویزیونی به ایستگاه‌های تلویزیون غیرخصوصی در ایالات متحده آمریکاست.این شرکت برنامه‌هایی مانند امریکن اگسپرینس(American Experience)، امریکاز تست کیچن(America’s Test Kitchen)، انتیکز رودشو(Antiques Roadshow)،دانتون ابی(Downton Abbey)،فایندینگ یور روتز(Finding Your Roots)،مجیک اسکول باس( The Magic Achool Bus)،نیچر(Nature) و سسامی استریت(Sesame Street) را توزیع میکند.

سرمایه و بودجه پی‌بی‌اس را ایستگاه‌های عضو شرکت پخش عمومی(Corporation for Public Broadcasting)، مشارکت و کمک مالی شرکت‌ها، نشنال دیتاکست(National Datacast)،بخش تعهدات و فعالیت‌های جمع‌آوری پول ِتوزیعکننده‌های عمومی، بنیادهای خصوصی، که درحقیقت برخی خیریه‌های آمریکایی مشخص و معاف از مالیات هستند، و افراد حقیقی تامین می‌کنند. تمام بودجه مشخص شده طبق استانداردهای مشخصی ارائه می‌شود تا بی‌طرف بودن برنامه و تاثیرنگرفتنش از منابع تامین سرمایه را تضمین کند.

سایت پی‌بی‌اس این شرکت و ایستگاه‌های عضوش را بزرگ‌ترین کلاس درس آمریکا ، بزرگ‌ترین صحنه برای هنر و پنجره‌ای مطمئن برای ورود به دنیا می‌خواند.

این شرکت در توضیح ساختارش می‌نویسد: پی‌بی‌اس شرکتی خصوص و غیرانتفاعی است و اعضا و بخش‌هایش ایستگاه‌های عمومی تلویزیونی آمریکا با مجوزهای آموزشی و غیرتجاری‌اند که ۳۵۰ ایستگاه عضو پی‌بی‌اس را اداره می‌کند و به ۵۰ ایالت آمریکا، پورتوریکو، ویرجین آیلندز،گوآم و امریکن ساموآ سرویس می‌دهد.

پی‌بی‌اس با سرمایه هاتفورد ان گان جی‌آر در ۵ اکتبر ۱۹۷۰ آغاز به کار کرد و تمام عملکردهای سلَفاش یعنی تلویزیون ملی آموزشی (Natonal Educational Television) را به عهده گرفت و در سال ۱۹۷۳ با ایستگاه‌های تلویزیونی آموزشی ادغام شد.

برخلاف پنج شبکه تجاری پخش تلویزیونی  ِ مهم در ایالات متحده –ای‌بی سی،سی‌بی‌اس،ان‌بی‌سی، فاکس و دِ سی‌دابلیو- که هزینه پخش برنامه‌هایشان را به ایستگاه‌های منشعب می‌دهند؛ پی‌بی‌اس یک شبکه نیست بلکه یک توزیع‌کننده برنامه است که به ایستگاه‌های عضوش محتوا تلویزیونی و خدمات مرتبط ارائه می‌کند.

هر ایستگاه مسئول برنامه‌ریزی محتوا محلی است مانند اخبار، مصاحبه، برنامه‌های فرهنگی و امور همگانی برای بازار فردی یا ایالتش که در کنار محتوا ارائه‌شده توسط پی‌بی‌اس یا دیگر توزیعکننده‌های تلویزیون عمومی پخش می‌شود.

پی‌تی‌وی، پی‌بی‌اس کیدز، بخش مخصوص کودکان و نوجوانان در سال ۱۹۹۴ پخش برنامه برای این گروه سنی  را به عهده گرفت.بخش زیادی از بودجه شبکه پی‌بی‌اس کیدز را که در سال ۲۹۹۹ تاسیس شد و تا ۲۰۰۵ فعال بود، "دایرک تی‌وی" ، ارائه‌کننده ماهواره تامین می‌کرد.این کانال در اول اکتبر ۲۰۰۵ کارهایش را به نفع بی‌بی‌اس اسپرات،شبکه تلویزیون ماهواره‌ای و دیجیتال کابلی متوقف کرد.با این حال، بلوک ابتدایی تولیدکننده برنامه در پی‌بی‌اس هنوز وجود دارد و برنامه‌های روزانه و در برخی موارد برنامه مخصوص صبح آخر هفته را در ایستگاه‌های عضو را پر می‌کند.

از میانه ۲۰۰۰ نظرسنجی‌های "راپرآنلاین ریسرچ" که به سفارش پی‌بی اس انجام شده‌بود این سرویس را در جایگاه مورداعتمادترین موسسه ملی در ایالات متحده نشان داد.پژوهشی در طی ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ که توسط نیلسن انجام شده، مشخص کرد ۸۰ درصد خانواده‌های آمریکایی که تلویزیون دارند از برنامه‌های این شبکه استفاده می‌کنند.با این حال پی‌بی‌اس مسئول تمام برنامه‌هایی که در ایستگاه‌های تلویزیونی عمومی پخش می‌شود،نیست و البته بخش زیادی از آنها هم برنامه‌های شعبه‌های این شبکه است.

هیات مدیره مسئول کنترل و تعیین خط مشی پی‌بی‌اس است که ۲۷ عضو دارد.این اعضا عبارتند از ۱۴ رئیس حرفه‌ای(مدیران ایستکاه‌ها)، ۱۲ رئیس عمومی(روسای بیرونی) و رئیس پی‌بی‌اس.هیات مدیره پولی برای این کار دریافت نمی‌کند و دوره کاری هر هیات مدیره سه سال است.ایستگاه‌های عضو پی‌بی‌اس، ۱۴ رئیس حرفه‌ای را انتخاب می‌کنند و این هیات ۱۲ رئیس عمومی و رئیس و مدیر اجرایی پی‌بی‌اس را برمی‌گزیند و کل هیات مدیره کارکنان را انتخاب می‌کنند.